Νέο Album | Blur – The Ballad of Darren
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Ιουλίου 2023
- Εταιρεία: Parlophone, Warner
- Μορφή: CD, LP, Digital Release, Cassette
- Παραγωγή: James Ford
- Singles από το “The Ballad of Darren”:
- “The Narcissist” | Κυκλοφόρησε: 18 Μαΐου 2023
- “St. Charles Square” | Κυκλοφόρησε: 29 Ιουνίου 2023
Οχτώ χρόνια μετά από την κυκλοφορία του “The Magic Whip”, οι Blur επέστρεψαν με τον δίσκο “The Ballad of Darren”!
Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από το πιο πρόσφατο album των Blur, “The Magic Whip”. Ο κόσμος έχει αλλάξει, όπως κι ο Damon Albarn, ο κιθαρίστας Graham Coxon, ο μπασίστας Alex James και ο drummer Dave Rowntree. Αλλά μετά από χρόνια με solo και παράπλευρα έργα, το “The Ballad of Darren” τους βρίσκει για άλλη μια φορά να δημιουργούν ως ένα πλήρες τετραμελές συγκρότημα.
Σε συνέντευξή του ο Albarn ισχυρίζεται ότι είναι “το πρώτο νόμιμο [Blur] album από τα 13”. Δεν αποτελεί έκπληξη ο ισχυρισμός, δεδομένου του πιο μεθυστικού περιεχομένου του “The Magic Whip” και καθορίζει το “The Ballad of Darren” ως την “επιστροφή στη φόρμα” για την οποία οι θαυμαστές φώναζαν.
Αλλά ενώ το “The Ballad of Darren” βρίσκει ένα κλασικό Britpop βηματισμό που πολλοί έχουν γνωρίσει κι αγαπήσει, υπάρχει μια αίσθηση μελαγχολίας που εμπεριέχεται σε κάθε τραγούδι. Τώρα, οι Blur έχουν λιγότερα κοινά με τους πρώην αντιπάλους τους Oasis και περισσότερα με τους Arctic Monkeys των τελευταίων ημερών. Η ορχηστρική lounge pop και οι κυκλοθυμικοί τόνοι των “Tranquility Base Hotel + Casino” και “The Car” απέχουν μόνο λίγες μοίρες από το στοχαστικό indie που βρίσκεται στο νέο album των Blur.
Αν και αποφεύγει να προχωρήσει στο βαθύ τέλος, το “The Ballad of Darren” επηρεάζεται αναμφίβολα από την απώλεια και τις διαμάχες στην προσωπική ζωή του Albarn – χωρισμοί, θάνατοι στενών φίλων και συνεργατών, η πανδημία και ένας κόσμος που αλλάζει όλα αναγνωρίζονται σε όλο το album. Μηρυκάζει τα φαντάσματα και το “Πολλά μονοπάτια που θα ήθελα να είχα πάρει” στον ακουστικό αριθμό “The Everglades”. Σκοντάφτει σε υπαρξιακά ερωτήματα, κάνοντας συχνά ανοιχτές ερωτήσεις και αναρωτιέται αν όλα αυτά είναι άσκοπα. Σπάνια κλιμακώνεται πέρα από το πιο άνετο μέρος της φωνής του, τόσο πολύ που όταν επεκτείνει το εύρος του, όπως στο τελευταίο τραγούδι, “The Heights”, νιώθει ότι όλα τα φώτα στο κτίριο μόλις έχουν ανάψει ξανά, έστω και για μια στιγμή.
Όλα αυτά δείχνουν ότι το “The Ballad of the Darren” χρησιμεύει ως ένα κομμάτι ηρεμίας, μια σύντομη στάση για τον Albarn για να απελευθερώσει μερικούς από αυτούς τους μεσήλικες δαίμονες. Κι όμως, εξακολουθεί να είναι ένα album των Blur και είναι γεμάτο από συναρπαστικές εκπλήξεις. Το δεύτερο single “St. Charles Square” είναι ένα μολυσματικό rock τραγούδι, που ακούει πίσω στα περιπλανώμενα πρώιμα έργα τους. Είναι κατάλληλα στοιβαγμένο με χορωδίες , αλλά αντισταθμίζεται από τις περιστασιακές κραυγές και τη κυκλοθυμική αφήγηση του Albarn.
Πολλά τραγούδια ακολουθούν αυτό το μονόπλευρο μοτίβο. Υπάρχουν πολλές νοσταλγικές γραμμές κιθάρας από τον Coxon, που κυμαίνονται από γαλήνιες έως ζωηρές, που εξισορροπούνται από κάτι άφαντο – συνήθως μια συντριπτικά θλιβερή γραμμή από τον Albarn. Το “Barbaric” είναι το πιο επιθετικό τραγούδι του δίσκου, με τον Coxon να αφήνει την ανθισμένη πρώτη γραμμή να σκάει αρκετά για να σας κάνει να περιμένετε το επόμενο. Είναι ένα τραγούδι έτοιμο για φεστιβάλ, αλλά οι στίχοι του Albarn στάζουν από λύπη.
Αυτά τα γεμάτα αντιπαράθεση τραγούδια με καταθλιπτικούς στίχους, παρηγορητικούς ήχους κάτω από νόμιμους φόβους βρίσκεται στον πυρήνα τόσο στο νέο album όσο και των Blur συνολικά. Είναι σαφές ότι ο Albarn βρίσκει ασφάλεια στους συμπαίκτες του. Αγκαλιάζουν αυτή την ενότητα στο “The Heights”, ένα ελπιδοφόρο τραγούδι που υποδηλώνει ότι το φως στο τέλος του τούνελ είναι κοντά, μόνο αν μπορούσαν να το βρουν.
Προς το παρόν, το “The Ballad of Darren” είναι η δήλωση αυτών των τεσσάρων για ανθεκτικότητα και αδιάσπαστο σεβασμό ο ένας προς τον άλλον. Ειδικά ο Coxon είναι ο φορέας της ευφροσύνης σε όλο τον δίσκο, είτε μέσω των κομματιών του στην κιθάρα είτε μέσω των απολαυστικών φωνητικών του. Οι απόηχοι των αντανακλάσεων του Albarn στο single “The Narcissist” δεν είναι απλώς κλασικοί, είναι λίγο αστείοι. Ο Albarn τραγουδάει κυριολεκτικά το “I hear no echoes” με τον Coxon πίσω του να κοροϊδεύει το “No echo”, μια σειρά αργότερα. Ο Albarn τραγουδά “There was distortion everywhere”, ο Coxon στη συνέχεια επιβεβαιώνει με σαφήνεια, “Everywhere!”
Art Cover:
