Νέο Album | Jake Bugg – A Modern Day Distraction
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Οκτωβρίου 2024
- Εταιρεία: Sony Music
- Μορφή: CD, LP, Digital Release
- Singles από το “A Modern Day Distraction”:
- “Zombieland” | Κυκλοφόρησε: 17 Μαΐου 2024
- “All Kids Of People” | Κυκλοφόρησε: 5 Ιουλίου 2024
- “Keep On Moving” | Κυκλοφόρησε: 16 Αυγούστου 2024
- “I Wrote The Book” | Κυκλοφόρησε: 20 Σεπτεμβρίου 2024
Το έκτο του studio album κυκλοφόρησε ο Βρετανός ερμηνευτής Jake Bugg, με τίτλο “A Modern Day Distraction”!
Όλοι μπορούν να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για το επιτυχημένο ντεμπούτο album του Jake Bugg – άλλοτε ευλογία, άλλοτε κατάρα, άλλοτε λίγο και από τα δύο. Ενώ ένα υπέροχο ντεμπούτο μπορεί να είναι το σημείο εκκίνησης για μια μακρά και γόνιμη καριέρα, υπήρξαν πολλές περιπτώσεις σε όλη τη μουσική ιστορία όπου καλλιτέχνες πέρασαν την καριέρα τους προσπαθώντας να ταιριάξουν με τη μαγεία του εντυπωσιακού πρώτου τους δίσκου. Ένας καλλιτέχνης που το έχει βιώσει από πρώτο χέρι είναι ο γεννημένος στο Νότιγχαμ τραγουδιστής-τραγουδοποιός, Jake Bugg.
Αφού το αποκαλυπτικό ομώνυμο ντεμπούτο του έκανε τον Bugg star, χαρίζοντάς του μια υποψηφιότητα για το βραβείο Mercury, την αναγνώριση των κριτικών και τις λεγεώνες των θαυμαστών σε όλο τον κόσμο στη διαδικασία, οι μετέπειτα προσπάθειές του ήταν ομολογουμένως περισσότερο μια μικτή τσάντα. Ενώ έκτοτε κάθε ένα από τα τέσσερα albums του είχαν αρκετές στιγμές, κανένα δεν είχε τη συνέπεια της εξαιρετικής πρώτης του κυκλοφορίας. Φαινομενικά αναγνωρίζοντάς το, ο Bugg επέστρεψε στα βασικά στο νέο του album “A Modern Day Distraction”, εγκαταλείποντας τους πιο επηρεασμένους από την pop ήχους της προηγούμενης κυκλοφορίας του “Saturday Night, Sunday Morning”, για να επιστρέψει στο indie rock εμπνευσμένη από blues και indie rock που τον οδήγησαν στην dance μουσική.
Το lead single “Zombieland” είναι ο τέλειος ρυθμιστής τόνου, με τα ηλεκτρισμένα riff της κιθάρας και το πιασάρικο ρεφρέν καθώς ο Bugg τραγουδάει “He knows the price he has to pay; it hurts but he’s too proud to say”. Στιχουργικά δείχνει αυτό που ο Bugg εξερευνά σε όλο τον δίσκο, που είναι ιστορίες για κακουχίες και αδικίες που έχουν επηρεάσει την οικογένεια και τους φίλους του τα τελευταία χρόνια, αλλά πάντα με μια αισιόδοξη κίνηση να συνεχίσει και να προχωρήσει. Το single “All Kinds of People” συνεχίζει αυτό το μήνυμα, με το μπάσο και τους ρυθμούς που τρέμουν τους γοφούς του, καθώς ο Bugg φωνάζει με ενσυναίσθηση “We’re all trying to find our way every day”. Το “Breakout” αντιγράφει επίσης ως επί το πλείστον αυτή τη φόρμουλα, με τους στίχους να απελευθερώνονται από μια σκληρή ζωή στο σπίτι, αλλά με την ηχητική διάκριση ενός φανταστικού περάσματος ισπανικής κιθάρας και ενός φουσκωτού σόλο κιθάρας στο τέλος.
Μετά από ένα πνιχτό ξεκίνημα ταχύτητας, ο Bugg μειώνει στιγμιαία τον ρυθμό με το καταστροφικό “Never Said Goodbye”. Γράφτηκε στον απόηχο της απώλειας δύο ανθρώπων που ήταν πολύ κοντά του, είναι μια απίστευτη αλλά υμνική έκφραση απώλειας και θλίψης που είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα κορυφαία σημεία του δίσκου. Το πρόσφατο single “I Wrote A Book” είναι επίσης μια καλή συνέχεια, ένα ελπιδοφόρο και folk τραγούδι που δείχνει περαιτέρω την ικανότητα του Bugg στην περιγραφική αφήγηση.
Μετά από ένα εξαιρετικό κεντρικό riff με το “Waiting For The World”, το εύστοχα ονομασμένο πνευματικό τραγούδι “Instant Satisfaction” έρχεται, προσφέροντας μια άλλη από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Διαθέτοντας μερικές υπέροχες κιθάρες bluegrass, ένα χτύπημα στα δάχτυλα κι έμπνευση από τους Rolling Stones, ο Bugg αναλογίζεται τη σύγχρονη συνήθεια να ξεφεύγει από την πραγματικότητα μέσω των social media και άλλων κακών, που συχνά προσφέρουν μόνο βραχυπρόθεσμη ανακούφιση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, καταλήγουν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Αν και δεν υπάρχουν κακά τραγούδια εδώ, υπάρχει ομολογουμένως ένας αέρας οικειότητας και επανάληψης σχετικά με τον δίσκο σε μέρη που τον εμποδίζει να θεωρηθεί πραγματικά ξεχωριστός. Τραγούδια όπως το “Got To Let You Go” και το “Keep On Moving” καυχώνται με ψηλά φωνητικά και μεγάλα rock riff που θυμίζουν μια άλλη εποχή, προσφέροντας τον ίδιο φόρο τιμής στους Beach Boys/Beatles που είδαμε πρόσφατα από συγκροτήματα όπως οι The Lemon Twigs , αλλά με αναμφισβήτητα λίγο λιγότερη αίσθηση. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν μερικά σπουδαία σημεία και στο πίσω μισό, καθώς το “All I Needed Was You” και το “Beyond The Horizon” είναι και τα δύο εξυψωμένα από λεπτές χορδές, μια υπέροχη αίσθηση διαχρονικότητας και εγκάρδιες φωνητικές ερμηνείες από τον Bugg. Το τελευταίο τραγούδι “Still Got Time” προσφέρει επίσης ένα επικό φινάλε, με ένα τελευταίο ισχυρό ρεφρέν και κάποια πιο εντυπωσιακή κιθάρα.
Αν και μπορεί τελικά να είναι μια σταθερή και όχι συναρπαστική ακρόαση, αυτή είναι μια απολαυστική έκτη έξοδος από τον Jake Bugg που σηματοδοτεί μια λογική επιστροφή στη φόρμα, ενώ παρέχει επίσης περισσότερα από μερικά δυνατά σημεία. Επιστρέφοντας σε αυτό που κάνει καλύτερα, αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, με το “A Modern Day Distraction” να είναι εύκολα το πιο ολοκληρωμένο έργο του από το αγαπημένο του ντεμπούτο.