Νέο Album | Joe Perry – Sweetzerland Manifesto

• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Ιανουαρίου 2018
• Εταιρεία: Roman Records
• Μορφή: CD, LP, Digital Download
• Singles από το “Sweetzerland Manifesto”:

1. “Aye, Aye, Aye” Κυκλοφόρησε: 7 Δεκεμβρίου 2017

Αν και οι Aerosmith έχουν “αναστηθεί από τους νεκρούς” αρκετές φορές στο παρελθόν, όποια και αν ήταν η αμαξοστοιχία που μετέφερε τους μεγάλους ροκάδες από τη Βοστώνη, σε καλύτερα και υψηλότερα επίπεδα το τελευταίο μισό αιώνα, φαίνεται ότι τελικά τράβηξε φρένο. Ωστόσο, ενώ τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος είναι απασχολημένα με δημιουργίες country album και εταιρείες καφέ, ο Joe Perry εξακολουθεί να υπηρετεί τη rock. Ακόμα και μετά την κατάρρευση που υπέστη τον Ιούλιο του 2016, δεν τον κράτησε μακριά από αυτό που ξέρει να κάνει τόσο καλά όλα αυτά τα χρόνια. Απόλυτα υγιής πλέον, κατάφερε να γράψει και να ηχογραφήσει ένα ολοκαίνουριο solo album για το οποίο αισθάνεται, όπως λέει, ευγνωμοσύνη. Το “Sweetzerland Manifesto” προσφέρει ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από ένα νέο δίσκο του Joe Perry, αλλά είναι βέβαιο ότι θα ικανοποιήσει το τακτικό κοινό του.

Ενώ πολλοί μεγάλοι κιθαρίστες γεμίζουν τα solo albums τους με εκτεταμένες συνθέσεις που αναδεικνύουν κυρίως τη δική τους τέχνη, ο Perry ήταν πάντα από εκείνους τους μουσικούς που έδιναν προβάδισμα στο τραγούδι. Το “Sweetzerland Manifesto” είναι μια συλλογή αποτελούμενη από δέκα συνολικά, bluesy hard rock τραγούδια, την οποία ο Perry δημιούργησε με τη βοήθεια τριών μεγάλων τραγουδιστών. Ο Robin Zander των Cheap Trick, δίνει μια συγκλονιστική παράσταση στο πρώτο single του δίσκου, “Aye, Aye, Aye”, ενώ τα τρία τραγούδια που χαρακτηρίζονται από τα άγρια, εκφραστικά φωνητικά του Terry Reid είναι μεταξύ των καλύτερων του album. Από την άλλη, ο τρίτος τραγουδιστής του και πρώην frontman των New York Dolls, David Johansen, δεν φαίνεται να ενσωματώνεται στο δίσκο εξίσου καλά, πράγμα που γίνεται αρκετά εμφανές από το “Haberdasher Blues”, το οποίο “πνίγει” με τις παλιές blues επιρροές του. Ακόμα κι όταν ο ίδιος ο Perry περνάει μπροστά από το μικρόφωνο για τη διασκευή του «Eve Of Destruction» που είχε κυκλοφορήσει αρχικά στα μέσα της δεκαετίας του 60 από τον Barry McGuire, η τραχιά, μετριοπαθείς ψύχρα του αποδεικνύεται πολύ προτιμότερη από τις “χοντροκομμένες” ερμηνείες του Johansen.

Ο Perry είναι ένας από τους μεγαλύτερους riff masters και το “Sweetzerland Manifesto” είναι πιο απολαυστικό όταν φτάνει σε βαθύτερα τραγούδια όπως το “Sick & Tired” και το grungy, “Will Let Me Go”. Τα solo του είναι αρκετά προβλέψιμα σε όλο το album, παρόλο που σπάνια απομακρύνεται από την τιμονιέρα της δεκαετίας του ’70. Αυτό είναι ίσως το καλύτερο. Ενώ οι ορχηστρικές συνθέσεις του, “Rumble in the Jungle” και “Spanish Sushi” στοχεύουν στην δημιουργία μιας “εξωτικής” αίσθησης στο δίσκο, καταλήγουν απλά να ακούγονται μάλλον γλυκανάλατα και μελό. Εν τω μεταξύ, στιχουργικά, τα τραγούδια είναι σχεδόν ομοιόμορφα γενικευμένα, με λίγες μόνο αναλαμπές του Johansen που κάνουν μια οποιαδήποτε εντύπωση – αν και, ας το παραδεχτούμε, κανείς δεν θα αγόραζε ένα δίσκο του Joe Perry, ελπίζοντας πως θα ακούσει ποίηση.

Όπως και στο υπόλοιπο έργο του (όπως για παράδειγμα με τους Hollywood Vampires), το album φαίνεται πως δημιουργήθηκε κυρίως επειδή ο Perry είχε την να βγει από το σπίτι και να αναμειχθεί με τους φίλους του. Εάν όμως ανήκετε στους οπαδούς των Aerosmith και φοβάστε πως το αγαπημένο σας συγκρότημα  δεν πρόκειται να γράψει πότε ξανά κάποιο νέο δίσκο, τότε το “Sweetzerland Manifesto” θα σας βοηθήσει να καλύψετε-έστω και μερικώς- αυτή την ανησυχία. Και μόνο γι’αυτό, αναφερόμαστε τελικά σε ένα πραγματικά ουσιώδες album.

1. Rumble in the Jungle (instrumental) 3:52

2. I’ll Do Happiness (feat.Terry Reid) 3:39

3. Aye, Aye, Aye (feat. Robin Zander) 4:15

4. I Wanna Roll (feat. David Johansen) 4:52

5. Sick & Tired (feat. Terry Reid) 4:55

6. Haberdasher Blues (feat. David Johansen) 5:32

7. Spanish Sushi (instrumental) 3:33

8. Eve of Destruction (feat. Joe Perry) 4:19

9. I’m Going Crazy (feat. David Johansen) 3:59

10. Won’t Let Me Go (feat. Terry Reid) 5:16