Νέο Album | Moby – Everything Was Beautiful, and Nothing Hurt
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Μαρτίου 2018
- Εταιρεία: Little Idiot, Mute
- Μορφή: CD, Digital Download
- Παραγωγή: Moby
- Singles από το “Everything Was Beautiful, and Nothing Hurt”:
- “Like a Motherless Child” Κυκλοφόρησε : 11 Δεκεμβρίου 2017
- “Mere Anarchy” Κυκλοφόρησε : 29 Ιανουαρίου 2018
O γνωστός παραγωγός-DJ-τραγουδιστής-αφηγητής-et cetera, Moby επανήλθε με ένα ολοκαίνουριο δίσκο που πρώτα απ’όλα δηλώνει πως είναι από εκείνα τα έργα του, που το ικανοποιούν περισσότερο από άλλα παλίοτερα, κι αυτό από μόνο του, είναι μια καλή αρχή για να ασχοληθούμε με αυτό. Το “Everything Was Beautiful, and Nothing Hurt” (“Όλα ήταν όμορφα, και τίποτα δεν έβλαπτε”), είναι το 15ο album και ταυτόχρονα μια ακόμα βουτιά στην πισίνα της μελαγχολίας που “έχτισε” με τα τελευταία του έργα. Πλούσιο και τρομακτικό, το album είναι ιδανικό για να επενδύσει κανείς με ορμητικά φωνητικά και ηχηρά beats, σχεδιάζοντας νοερά την ιδέα ενός μετα-αποκαλυπτικού τοπίου, των “αργυρόχρωμων” συνθέσεων του που αντανακλούν σχολαστικά τον τρόμο και την απελπισία που απορρέει από το να είναι κανείς άνθρωπος. Με στίχους που πατάνε επάνω σε dub και Yeats και χρησιμεύουν ως υπενθυμίσεις της ίδιας της ύπαρξης.
Για παράδειγμα οι σκληροί κιθαριστικοί ήχοι που ακούγονται στο “The Last of Goodbyes” προσθέτουν μια δυσοίωνη χροιά που φαίνεται να καρποφορούν ακόμα περισσότερο όταν τα συνδυάζονται με ακόμα πιο έντονα κρουστά. Από την άλλη, οι χαλαρωτικοί ήχοι του πιάνο στο “The Ceremony of Innocence” παρέχουν σταθερότητα ακόμα και όταν η δραματική του ατμόσφαιρα τείνει να κορυφώνεται.
Το εύθραυστο μούδιασμα του Moby υποδηλώνει τον εσωτερικό μονόλογο ενός από τους τελευταίους επιζήσαντες λίγο πριν το τέλος του κόσμου, παρέχοντας μια αντίθετη κατεύθυνση και συνάμα πιο μελωδική προσέγγιση με τα ίδια του τα τραγούδια. Το βελούδινο μουρμούρισμα της σταθερής πλέον συνεργάτιδάς του, Mindy Jones, είναι εμφανές καθ’όλη τη διάρκεια του δίσκου, δίνοντας άλλοτε την αίσθηση του “χαμένος-στο-διάστημα” όπως στο “The Tired and the Hurt” και άλλοτε χρησιμεύοντας ως ελληνική χορωδία σε τραγωδία που εξυμνούν τις θλιβερές αναμνήσεις του Moby όπως στο “The Waste of Suns”. Το νωχελικό alto της Raquel Rodriguez, δίνει ένα αίσθημα απαξίωσης στο “Like a Motherless Child”, το μπάσο του οποίου θυμίζει κάτι από τους ήχους του Bill Withers στην περίφημη επιτυχία του, “Lovely Day”.
Το album κλείνει με το τραγούδι “A Dark Cloud Is Coming”, ένα υβριδικό trip-hop/blues δημιούργημα που ανθίζει και διασπάται με την ταχύτητα ενός φωτογραφικού κλείστρου. Σε αυτό το σκηνικό, η εκκεντρική τραγουδίστρια Apollo Jane, τολμάει να κάνει επίκληση σε μια θεότητα προκειμένου να έρθει γι ‘αυτήν, καθώς οι ήχοι των εγχόρδων διογκώνονται και οι ήχοι της κιθάρας σβήνουν, μέχρι που τελικά υποχωρούν, επιτρέποντας στη Jane να μουρμουρίσει απαλά πάνω από την κομψή μελωδία του τραγουδιού σαν να κάνει διαλογισμό. Ένα μάλλον ορθά επιλεγμένο, θλιβερό τέλος για αυτή τη συμπαθητική εξέταση των πληγών του κόσμου.
Art Cover:
Tracklist:
1. “Mere Anarchy” 5:15
2. “The Waste of Suns” 4:44
3. “Like a Motherless Child” 4:37
4. “The Last of Goodbyes” 4:23
5. “The Ceremony of Innocence” 3:56
6. “The Tired and the Hurt” 4:26
7. “Welcome to Hard Times” 5:08
8. “The Sorrow Tree” 4:28
9. “Falling Rain and Light” 4:46
10. “The Middle Is Gone” 5:13
11. “This Wild Darkness” 4:09
12. “A Dark Cloud Is Coming” 5:24