Νέο Album | Mylène Farmer – L’Emprise
- Κυκλοφόρησε: 25 Νοεμβρίου 2022
- Εταιρεία: Stuffed Monkey
- Μορφή: CD, LP, Digital Release
- Παραγωγή: Woodkid, Archive, TEPRAaRON
- Singles από το “L’emprise”:
- “À tout jamais” Κυκλοφόρησε: 26 Αυγούστου 2022
- “Rayon vert” Κυκλοφόρησε: 4 Νοεμβρίου 2022
Το δωδέκατο studio album της Γαλλίδας ερμηνεύτριας Mylène Farmer, από το οποίο τα επτά από τα δώδεκα κομμάτια συνέθεσε ο Woodkid, προηγείται μιας περιοδείας που έχει προγραμματιστεί για το καλοκαίρι του 2023.
Ο δίσκος “L’emprise” κυκλοφόρησε στις 25 Νοεμβρίου μέσω της Stuffed Monkey κι αποτελείται από δώδεκα μοναδικές δημιουργίες βασισμένες στο γνώριμο μουσικό στυλ της Farmer εμπνευσμένο από την pop. Την παραγωγή του album ανέλαβαν κι έφεραν εις πέρας οι Woodkid, Archive, TEPR κι AaRON. Είχε προηγηθεί, μάλιστα, η μετάδοση δύο music videos, το “A tout jamais“, όπου η Mylène Farmer, ντυμένη με μια λευκή φόρμα, επιπλέει σε κύματα μαλλιών, πέπλα και αραχνιασμένα πλάσματα, και το “Rayon vert”, ένα ντουέτο με τον Simon Buret, τραγουδιστή των AaRON.
Τα υπόλοιπα είναι ανανεωμένες συνεργασίες με τους Moby (“Rallumer les étoiles”, “Bouteille à la mer”), Darius Keeler και το συγκρότημα Archive (“Do You Know Who I Am” και “Ne plus renaître”). Το “Rayon vert” γράφτηκε και συντέθηκε από την ομάδα AaRON (Buret και Olivier Coursier), με τη Mylène Farmer να υπογράφει όλα τα άλλα κείμενα.
Το album ξεκινά με μια μπαλάντα, “Invisibles”, σε μια κομψή διασκευή εγχόρδων από τους Woodkid και Sally Herbert. Συνοδεία που συναντάμε και στις υπόλοιπες συνθέσεις του Woodkid, με εξαίρεση το “A tout jamais”, χτισμένο πάνω σε ostinato (επαναλαμβανόμενο μοτίβο). Αυτή η “συμφωνική” προκατάληψη θα μπορούσε να έχει αρδέψει ολόκληρο το album, δίνοντάς του έτσι μια ενότητα. Και είναι αυτά τα τραγούδια, εξάλλου στο μητρώο της μελαγχολικής ονειροπόλησης (“Invisibles”, “Que l’aube est belle”, “Ode à l’apesanteur”, “Que je devenir”, με τις καμπάνες και τα μακρινά drums στο “D’un autre part”), αρκετά σκοτεινά, που μας φαίνονται τα πιο πειστικά. Στα “A tout jamais” και “L’Emprise”, με παρόμοια θέματα στα κείμενα, ο Woodkid εισήγαγε έναν πιο έντονο electro ρυθμό.