Νέο Album | The Black Keys – Dropout Boogie
Art Cover:
ALBUM ID:
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 13 Μαΐου 2022
- Εταιρεία: Easy Eye Sound, Nonesuch Records
- Μορφή: CD, LP, Digital Release
- Παραγωγή: The Black Keys
- Singles από το “Dropout Boogie”:
- “Wild Child” Κυκλοφόρησε: 10 Μαρτίου 2022
- “It Ain’t Over” Κυκλοφόρησε: 27 Απριλίου 2022
«Θα επανασυνδεθούμε με τις γαλάζιες ρίζες μας και θα ροκάρουμε», λέει ο ντράμερ Pat Carney στο ξεκαρδιστικό spoof video για το single “Wild Child” των Black Keys. Και αυτό ακριβώς προσφέρει το συναρπαστικό ενδέκατο studio album του συγκροτήματος.
Διότι, ενώ η άνοδος τους από το Akron του Ohio σε παγκόσμιους αστέρες που τσουγκρίζουν πούρα, έχει δει μια δραματική αλλαγή στις περιστάσεις τους – ανεβάζοντας πέντε albums στο Top 10 των ΗΠΑ και έξι Grammy στην πορεία – η αγάπη του Dan Auerbach και του Carney για τη μουσική που τους διαμόρφωσε παραμένει αμείωτη.
Κυκλοφόρησε μια μέρα πριν από ακριβώς 20 χρόνια από το ντεμπούτο τους το 2002 “The Big Come Up”, το “Dropout Boogie” βρίσκει το ζευγάρι -42 και 41 αντίστοιχα- να ανακαλύπτει ξανά την κινητική του μουσική σύνδεση. Ηχογραφήθηκε στο Easy Eye Sound του Auerbach στο Nashville και χρησιμοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τις πρώτες λήψεις, δίνει σταθερή έμφαση στους δίδυμους πυλώνες του ήχου τους: τις μπακέτες του Carney και τη μοναδικά εκφραστική φωνή του Auerbach.
Το εναρκτήριο και το πρώτο single “Wild Child” δίνει τον τόνο. Το βάζουν κάτω (πιθανώς) στην παρουσία του κιθαρίστα των ZZ Top, Billy Gibbons, ο οποίος ήταν εκεί σε όλη τη διάρκεια της ηχογράφησης, αλλά είναι οι Keys πίσω στα καλύτερά τους. Μια ηλεκτρισμένη έκρηξη funk-rock της δεκαετίας του ’70, εμποτισμένη με το ελεύθερο πνεύμα του “Free Ride” του Edgar Winter Group, συνδυάζει τον κρυπτικό στίχο του Auerbach σχετικά με το χάσμα γενεών που προκαλείται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης («Είμαι απλώς ένας ξένος, με ένα στριμμένο χαμόγελο») με μια χορωδία που προορίζεται να φωτίσει τα φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο.
Το εντυπωσιακό glam-boogie “Your Team Is Looking Good” επωφελείται επίσης από τη συνεισφορά του Gibbons, όλα τα υπνωτικά fuzztone riff και τα κύμβαλα που φουντώνουν, ενώ το αποπνικτικό “Good Love” τελειώνει με ένα σόλο τόσο καυτό που θα μπορούσες να τηγανίσεις ένα αυγό πάνω του.
Αν και είναι το πιο αφοσιωμένο εγχείρημα που έχουν συστήσει από το “El Camino” του 2011, το δεύτερο μισό του album εφαρμόζει τα μαθήματα που έχουν μάθει στην πορεία. Εφαρμόζοντας την αίσθηση backwood του “Delta Kream” του 2021 στο δικό τους υλικό, είναι ένα master class στη δυναμική φωτός και σκιάς.
Η ευτυχία είναι τόσο βαλτώδης όσο οι λίμνες, τα φωνητικά του Auerbach βουτηγμένα σε Lennonesque αντήχηση, ενώ το “Baby I’m Coming Home” είναι blues που τρέμουν στα γήπεδα αντάξια των Led Zeppelin στη μεγαλοπρέπειά τους. Εάν τα επίπεδα ποιότητας πέφτουν (ελαφρώς) στο blues shuffle “Burn The Damn Thing Down”, μπορείτε να το υπολογίσετε στην οργανική φύση της προσέγγισής τους on-the-hoof.