skip to Main Content

Νέο Album | Shame – Drunk Tank Pink

  • Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Ιανουαρίου 2021
  • Εταιρεία: Dead Oceans
  • Μορφή: CD, Digital Release
  • Παραγωγή: James Ford
  • Singles από το “Drunk Tank Pink”:
  1. “Alphabet” Κυκλοφόρησε: 10 Σεπτέμβριος 2020
  2. “Water in the Well” Κυκλοφόρησε: 18 Νοέμβριος 2020
  3. “Snow Day” Κυκλοφόρησε: 3 Δεκέμβριος 2020
  4. “Nigel Hitter” Κυκλοφόρησε: 6 Ιανουαρίος 2021

Σε «κανονικές» στιγμές, το album μετά την περιοδεία θα ήταν σχετικό με λίγο κόσμο. Πόσοι άνθρωποι μπορούν να δουν τον εαυτό τους σε έναν κόσμο που μπερδεύεται από τη μονοτονία της καθημερινής ζωής – αντί να αντλεί εμπειρίες από νέες πόλεις, νέα πρόσωπα, νέες περιπέτειες κάθε μέρα; Ωστόσο, με την κανονικότητα να πλησιάζει και πάλι στις ζωές μας, το δεύτερο album των Shame θέτει ορισμένα σημεία με τα οποία είναι πολύ πιο εύκολο να ταυτιστεί κανείς.

Γραμμένο από το συγκρότημα από το νότιο Λονδίνο, ξεκίνησε να δημιουργείται μετά από την περιοδεία του φημισμένου ντεμπούτου τους το 2018, “Songs Of Praise”, το “Drunk Tank Pink” με λεπτομέρειες για τον αγώνα του frontman Charlie Steen με τον εαυτό του όταν όλος ο πλανήτης κλείστηκε στο σπίτι και εκείνος έμεινε μόνος στο μικρό, ροζ δωμάτιο του. Έπρεπε να αντιμετωπίσει ποιος ήταν ως άτομο μακριά από τη δουλειά του και μακριά από τη συνεχή συντροφιά των συμπατριωτών του και των μελών του συγκροτήματος του. Τους τελευταίους 10 μήνες της πανδημίας, αυτά είναι ερωτήματα που πολλοί έπρεπε να σκεφτούν, και το album ενώ αρχικά είχε προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει μέσα στο 2020, κατάφερε να βρει το δρόμο του προς την ευρεία κυκλοφορία, ζωγραφίζοντας εικόνες μιας ταυτότητας σε κρίση που χτυπάει με ενσυναισθηση στην εποχή που βρισκόμαστε.

«Μόνος στο σπίτι μου / Ναι, ακόμα δεν μπορώ να κοιμηθώ», φωνάζει ο Steen στα κατακερματισμένα riffs του «March Day». “Δεν μπορώ να σηκωθώ / δεν θα σηκωθώ”. Στο “Nigel Hitter”, εκφράζει την ατέρμονη βαρεμάρα του (“Δεν μπορώ να δω κανένα τετράγωνο / Το μόνο που βλέπω είναι κύκλοι”), αλλά αργοτερα ανακαλύπτει ένα ευχάριστο θαύμα στις μικρότερες δουλειές. «Αλλάζω τα σεντόνια στο κρεβάτι μου / θέλω να μυρίσω φρέσκα σεντόνια», βρυχάται θριαμβευτικά, πριν βυθιστεί ξανά στην κουραστική απομόνωση: «Θα τελειώσει αυτή η μέρα; / Χρειάζομαι μια νέα αρχή”.

Σε πρόσφατες συνεντεύξεις, ο Steen μίλησε για τους αγώνες του να καταλάβει ποιος είναι και πως να νιώθει άνετα με τον εαυτό του όταν είναι μόνος του, αναφέροντας τι συμβαίνει στα όνειρά του ως μεγάλο μέρος αυτού του ταξιδιού. Το «Snow Day» σε παρακινεί να δεις τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια. «Τα βουνά καταρρέουν και μετατρέπονται σε σκόνη», τραγουδά. «Το χρώμα γλιστρά όπως ακριβώς συμβαίνει πάντα».

Το ντεμπούτο των Shame καθορίστηκε από το σκοτεινό χιούμορ και το snark με τα οποία δημιούργησαν την ίδια τη ράχη του δίσκου. Αυτός ο τόνος χρησιμοποιείται κάπως και στο “Drunk Tank Pink”, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια γέλια. «Είναι η τελευταία φορά, Acid Dad!”, τραγουδά ο frontman στο ρεφρέν του «Water In The Well», ένα τραγούδι στο στυλ των B-52s που αναφέρεται στο ταξίδι της μπάντας στην αγροτική Σκωτία για γαλήνη και ησυχία, όταν παρουσιάστηκαν απροσδόκητα σε ένα techno πάρτι.

Ένα τεράστιο άλμα στο δίσκο είναι το “Songs Of Praise”, που είναι πιο φιλόδοξο και πιο επιτυχημένο από τους προκάτοχους του, παρουσιάζοντας μια μπάντα που γεμίζει τόσο με ιδέες όσο και με την αυτοπεποίθηση να τις εκφράσει, μια αίσθηση που επικρατεί γενικότερα σε όλο το δίσκο.

Το “Great Dog” -το πιο σύντομο τραγούδι στο album- είναι ένα ξέφρενο, scuzzy punk rollicker που υποστηρίζεται από τους ήχους της κιθάρας που δημιουργεί ένα ηχητικό τοίχο γύρω του. Τo «Harsh Degrees» βασίζεται περισσότερο στα drums και με παρόμοιο τρόπο, ακούγονται σαν να βρίσκονται στο χείλος της κατάρρευσης, καθώς οι κιθάρες των Eddie Green και Sean Coyle-Smith έρχονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους.

Στο «Drunk Tank Pink» υπάρχουν μερικές πραγματικά ευρηματικές στιγμές τόσο εντός όσο και εκτός του χάους. Το «Born To Luton» αλλάζει τελείως από ακανόνιστα, επίμονα riff σε μισές ταχύτητες, αντανακλώντας με θλίψη τη λαχτάρα του Steen στους στίχους: «Πότε επιστρέφεις; / Πότε έρχεσαι σπίτι;”. Το “Station Wagon”, εν τω μεταξύ, αντικατοπτρίζει το τελικό τραγούδι του “Songs Of Praise”, “Angie”, δίνοντας χώρο στον τραγουδιστή να μοιρολογήσει για πάνω από έξι λεπτά. Είναι ένα κατάλληλο τέλος σε ένα έντονο δίσκο που αναζητά απαντήσεις σε χάος και αβεβαιότητα. Ανεξάρτητα από το αν ο ακροατής βρήκε αυτό που έψαχνε, το “Drunk Tank Pink” επιβεβαιώνει πως οι Shame είναι μία από τις πιο συναρπαστικές μπάντες στην πρώτη γραμμή της βρετανικής μουσικής όπου μπορούν να βασιλεύουν για αρκετό καιρό ακόμα.

Art Cover:

Tracklist:

1. “Alphabet” 2:52

2. “Nigel Hitter” 3:24

3. “Born in Luton” 4:49

4. “March Day” 3:12

5. “Water in the Well” 3:07

6. “Snow Day” 5:20

7. “Human, For a Minute” 4:34

8. “Great Dog” 2:00

9. “6/1” 2:39

10. “Harsh Degrees” 3:09

11. “Station Wagon” 6:35

Japanese edition bonus tracks

12. “Woodblock” 2:41

13. “Alphabet” (Demo) 3:06

14. “Water in the Well” (Demo) 3:28

Playlist

Back To Top