Νέο Album | Tiziano Ferro – Il Mondo è Nostro
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 3 Μαΐου 2023
- Εταιρεία: Virgin/Universal
- Μορφή: CD, LP, Digital Release
- Παραγωγή: Tiziano Ferro, Marco Sonzini, Thasup, Sting, Martin Kierszenbaum, Marco Sonzini
- Singles από το “Il mondo è nostro”:
- “La vita splendida” | Κυκλοφόρησε: 9 Σεπτεμβρίου 2022
- “La prima festa del papà” | Κυκλοφόρησε: 11 Νοεμβρίου 2022
- “Rotonda”| Κυκλοφόρησε: 1 Ιανουαρίου 2023
- “Addio mio amore” | Κυκλοφόρησε: 3 Μαρτίου 2023
- “Destinazione mare” | Κυκλοφόρησε: 5 Μαΐου 2023
Ακούστε το νέο album του Ιταλού star, Tiziano Ferro, με τίτλο “Il Mondo È Nostro”!
Αναμνήσεις, εκδίκηση, κατάθλιψη, βάσανα αλλά και μύθοι, μουσική και πάνω από όλα συναισθήματα και ελπίδες πατρότητας, εν ολίγοις, ζωή! Ο Tiziano Ferro είναι επιτέλους ελεύθερος και θέλει να βγει και να το φωνάξει σε όλο τον κόσμο του, τον “δικό μας κόσμο”!
Το νέο του album “Il mondo è nostro” («Ο κόσμος είναι δικός μας») είναι μια γραμμή που χαράσσεται μετά από είκοσι χρόνια καριέρας, οκτώ albums και ένα απίστευτο μουσικό ταξίδι.
Ο Ιταλός super-star λέει για άλλη μια φορά την ιστορία του και όπως ακριβώς στο εξώφυλλο του album του, κάθεται χαρούμενος και χαμογελαστός, καθισμένος στην άκρη ενός κτηρίου, αγνοώντας τον κίνδυνο, έτοιμος να ξεκινήσει την επόμενη περιπέτειά του.
Από μουσική, μελωδική και ρυθμική σκοπιά, ο Tiziano εναλλάσσει δακρύβρεχτες μπαλάντες με τραγούδια γεμάτα πάθος και ενέργεια. Στον δίσκο υπάρχουν και αρκετοί special guest που μπαίνουν στον κόσμο του Tiziano : οι νέες γενιές θα ικανοποιηθούν με τους hip hop ρυθμούς του thasup και του Caparezza, οι λάτρεις της jazz θα χαρούν με την παρουσία του Roberto Vecchioni, αλλά και η δισκογραφική επιστροφή της Ambra Angiolini και το ντουέτο-δωράκι του Sting, θα ικανοποιήσουν τους νοσταλγούς άλλων εποχών.
Τελικά, ο κόσμος είναι δικός μας, ο κόσμος είναι ακόμα δικός σου Tiziano ακόμα και μετά από είκοσι χρόνια!
Ο ίδιος δήλωσε για κάθε ένα από τα τραγούδια του δίσκου:
Il Paradiso Dei Bugiardi
“Πρόκειται για ένα «άγριο» τραγούδι που μας ταξιδεύει σε δύο παράλληλα επίπεδα. Από τη μια υπάρχει ένα ξέσπασμα κατά των haters, καθώς εδώ και χρόνια υπάρχουν πολλά «μαζεμένα» αδικήματα. Από την άλλη υπάρχει η αναζήτηση μιας νέας συνειδητοποίησης και η απάντηση στον χειρότερο δυνατό hater μου: τον εαυτό μου.
Ποτέ δεν έχω υποκινήσει ή επιδοθεί σε διαμάχες, ούτε όταν τα αδικήματα που έλαβα ήταν άσκοπα, συκοφαντικά και συχνά ψευδή. Έχω πληγωθεί πολλές φορές και συχνά δεν έβρισκα γαλήνη μπροστά σε ορισμένα αρνητικά συναισθήματα – παρόλο που γνωρίζω ότι είναι ανθρώπινο να τα έχω.
Έτσι αποφάσισα να συγχωνεύσω όλη αυτή την καταιγίδα ανάμεικτων συναισθημάτων σε κάτι χρήσιμο, λυτρωτικό και ίσως ακόμη και κάθαρση. Ένα τραγούδι, για να μεταμορφώσει τα δεινά που προκύπτουν από αυτές τις επιθέσεις σε κάτι θετικό. Δεν υπάρχουν ακριβείς παραλήπτες, έχω συμφιλιωθεί με το παρελθόν. Αυτό το τραγούδι είναι για όλους και για κανέναν, είναι για όποιον έχει την ανάγκη να αντιδράσει στο μίσος στο οποίο νιώθει και ελπίζω επίσης ότι μπορεί να κάνει όσους κάνουν αυτές τις φρικτές ενέργειες να προβληματιστούν”.
Η δεύτερη ανάγνωση, που συνοψίζεται στη φράση «δεν βρίσκω πλεονεκτήματα ακόμα και αν τα ψάχνω (…) Θα μιλούσα για αυτές για ώρες, αλλά έχω μόνο τρία βράδια στο San Siro», είναι αντίθετα μια απάντηση στον εαυτό μου και στον φόβο, στα 40 χρόνια που δεν επιλέγω να έχω βήμα μέσα από την αυτή τη social γενιά και τη γλώσσα της.
Ο Victor -ο καλεσμένος στο τραγούδι- σε κάποιο σημείο διακόπτει τη δήλωση: «Κι αυτό, κυρίες και κύριοι, είναι ένα mic drop», γιατί στο τέλος συνειδητοποιώ μια απλή υπόθεση: γράφω τραγούδια που λένε τα συναισθήματα των ανθρώπων, τα δικά μου. Και το οφείλω στο κοινό που με ακολουθεί πάνω από 20 χρόνια. Αυτή η αγάπη έχει δημιουργήσει πολλά εισιτήρια που πουλήθηκαν και συχνά κρατήθηκαν με ζήλια από το 2019.
Καταλαβαίνω ότι το απόσπασμα μπορεί να είναι αμφιλεγόμενο, το ξέρω, αλλά στα 40 θέλω να έχω το δικαίωμα να γεμίσω το κενό σεντόνι όπως θέλω. Ανεξάρτητα από τις όποιες «ενοχές συνείδησης» θα πέσουν θύματα της ψυχαγωγίας μου.
Όπως είπε η Meryl Streep κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας της όταν βραβεύτηκε στις Χρυσές Σφαίρες: «Πάρτε τη ραγισμένη σας καρδιά και μετατρέψτε την σε τέχνη».
Il Mondo È Nostro
“Αυτό το τραγούδι γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, μια περίπλοκη περίοδο που έθεσε υπό αμφισβήτηση τον ρόλο μου ως καλλιτέχνη.
Εκείνους τους μήνες ένιωθα μια ηθική υποχρέωση να κάνω κάτι. Είδα τους γιατρούς που έσωζαν ζωές και πείστηκα ότι κι εγώ, ως καλλιτέχνης, θα έπρεπε να κάνω το κομμάτι μου.
Αν ο κόσμος καταρρέει, ο καλλιτέχνης πρέπει να υποκινεί, να εμπνέει. Αυτός είναι ο ρόλος του. Ο ρόλος μου.
Η τέχνη ήταν το κλειδί εκείνη την εποχή. Ο κόσμος είχε τηλεόραση, μουσική, τέχνη, να κρατήσει για να επιτρέψει στον εαυτό του μια στιγμή χαλάρωσης από όλα όσα συνέβαιναν γύρω μας.
Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών συνειδητοποίησα επίσης ότι η μοναξιά του ατόμου δεν υπήρχε πια: ήμασταν όλοι μόνοι.
Ήμουν μακριά από τους γονείς μου, από τη χώρα μου, ήμουν στην άλλη άκρη του κόσμου αλλά εκείνη τη στιγμή θα μπορούσα να ήμουν στο Τόκιο, το Μιλάνο ή το Λος Άντζελες και τίποτα δεν θα είχε αλλάξει. Ο αδερφός μου ήταν δύο μέτρα μακριά από τους γονείς μου και έτσι κι αλλιώς δεν τους έβλεπε.
Το «Il Mondo È Nostro» φωτογραφίζει τα τελευταία μου χρόνια και όλα αυτά που με έχουν κάνει –καλώς ή κακώς– τον άντρα που είμαι. Αυτό το τραγούδι είναι η επιτομή αυτού του δίσκου και του άξιζε ένα αφιέρωμα – γι’ αυτό ήθελα να το πλαισιώσω ως τον τίτλο ολόκληρου του album.
Πολύ συχνά χανόμαστε στην ανησυχία για αυτά που δεν έχουμε. Μου αρέσει η ιδέα ότι ο δίσκος γεννήθηκε από αυτό το concept: να παίρνει κανείς το δικαίωμα να γιορτάζει τον κόσμο του, να το κάνει χωρίς να φοβάται ότι θα κάνει λάθος, γιατί λάθη δεν υπάρχουν. Και να είστε ευγνώμονες για τα μύρια δώρα που έχουμε λάβει -και συνεχίζουμε να λαμβάνουμε- από τη ζωή”.
La Vita Splendida
“To “La Vita Splendida” (“H υπέροχη ζωή”) είναι ένας διάλογος με έναν υποθετικό αγαπημένο μου φίλο, έναν άνθρωπο με τον οποίο μεγάλωσα, αντιμετώπισα τον εαυτό μου στα 20, 30 και 40 μου. Μιλάμε για ανασφάλειες και ευθραυστότητα, για όμορφες στιγμές και για τις πιο δύσκολες.
Είναι ένα υπαρξιακό τραγούδι που γιορτάζει τη ζωή και την αγάπη που μπορεί να δημιουργήσει μια βαθιά φιλία. Μια ακραία και αθάνατη αγάπη.
Γιατί με έναν αληθινό φίλο δεν έχει σημασία να μοιράζεσαι τις ίδιες απόψεις με οποιοδήποτε κόστος ή να σκέφτεσαι πάντα με τον ίδιο τρόπο. Δεν έχει καν σημασία αν ο φίλος κάνει ή λέει σωστά ή λάθος πράγματα. Το καλό που δένει δύο φίλους είναι ανεξάρτητο από όλες αυτές τις υπερδομές. Είναι αγνό.
Δύο φίλοι μπορούν να χτυπήσουν ο ένας τον άλλον, να τσακωθούν άγρια, να βρεθούν στις αντίθετες πλευρές των οδοφραγμάτων, αλλά η αληθινή φιλία δεν σπάει μπροστά στην ανισότητα, η οποία τελικά γίνεται ένα καλό μάθημα ζωής.
Και αυτό είναι το τραγούδι: η ζωή.
Είναι μια ισορρόπηση, όπως ήταν στην ηλικία που το έγραψα, κάπου μεταξύ 28 και 30 ετών και σε μια εποχή που έπρεπε να ισορροπώ (εκείνα τα χρόνια είχα αρχίσει να αισθάνομαι άσχημα και να μπαίνω στην ψυχανάλυση και μου άνοιξε το δρόμο μέχρι που με οδήγησε στο coming out μου).
Στα 40 μου συμβαίνουν τα πράγματα των 40 και μου αρέσει η ιδέα να μην αισθάνομαι υποχρεωμένος να παραμένω όπως ήμουν πριν από 20 χρόνια, γιατί όποιος με ακούει μεγάλωσε μαζί μου. Ένιωσα την ανάγκη να γιορτάσω τη ζωή, με μια αισιόδοξη στάση, σαν μια κραυγή για απελευθέρωση.
«Αλλά θέλω να το τραγουδήσω -αυτή τη ζωή- ακόμα κι όταν η ορχήστρα εξαφανιστεί».
Addio Mio Amore
“Είναι ένα electro τραγούδι των 80s για την κατάθλιψη. Κατάθλιψη: Ο σκοτεινός εραστής που κυριαρχεί στη ζωή μου για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και που αποχαιρετώ με αυτό το τραγούδι.
Η κατάθλιψη είναι ένας επιδέξιος εχθρός, σου εξηγεί τη ζωή με τον δικό της τρόπο και πάντα με καταστροφικό τρόπο. Γίνεται ναρκωτικό, επομένως ένας εθισμός που πρέπει να απαλλαγείτε είναι πολύπλοκος και επώδυνος. Σίγουρα είναι δυνατό, ζητώντας βοήθεια.
Ακούγεται σαν ένα τραγούδι αγάπης, αλλά δεν είναι πραγματικά, γιατί συνεχίζω να μιλάω με έναν πλασματικό χαρακτήρα σαν να ήταν άτομο.
Είναι οριακά ένα τραγούδι κάθαρσης, δεν το έκανα επίτηδες, αλλά έχει μεγάλη θεραπευτική αξία. Όπως λέει η μητέρα μου, γράφω τραγούδια για να εκφραστώ, γιατί με τη μουσική έμαθα να μιλάω.
Έγραψα τη μουσική και τους στίχους μόνος μου (όπως έκανα σχεδόν για όλα τα τραγούδια αυτού του δίσκου κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και καιρό). Οι στροφές είναι η ιστορία του παρελθόντος και οι υποενότητες είναι ο αποχαιρετισμός, το παρόν. Είναι ένα αναγκαστικό αντίο αλλά είναι για καλό σκοπό.
Είναι ένας σκόπιμος χωρισμός, γιατί η κατάθλιψη γίνεται ζώνη άνεσης, όλα όσα ξέρουμε και φοβόμαστε ότι η ευτυχία μας φέρνει στη θέση να πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι, να μην έχουμε πια παράπονο για τίποτα.
Υπάρχει μια έντονη αντίθεση μεταξύ της μουσικής -ηλεκτρονικής, σχεδόν παγερής αλλά χορευτικής- και των στίχων- εσκεμμένα ερμητικά κλειστών.
§Το έχω κάνει κι άλλες φορές αυτό κατά τη διάρκεια της καριέρας μου ως τραγουδοποιός, ίσως για να ξορκίσω ένα ζοφερό συναίσθημα μέσω ενοχλητικών ήχων. Σκέφτομαι για παράδειγμα τα: “Per Dirti Ciao”, “Stop Dimentica” και ίσως επίσης το “Xdono”.
Δεν γίνεται ποτέ αρκετός λόγος για την ψυχική υγεία. Και αν το κάνετε, είναι πάντα με ανεπαρκή, γενικό τρόπο, περιγράφοντας το πρόβλημα και όχι τη λύση. Προσπάθησα να κάνω το αντίθετο. Αυτό το τραγούδι αφορά ένα θέμα για το οποίο θα ήθελα να εξερευνήσω περισσότερο, επειδή η ψυχική υγεία δεν αναφέρεται συχνά με τους σωστούς όρους”
La Prima Festa Del Papà
“Υπάρχει ένα σημαντικό πράγμα που έχω συνειδητοποιήσει όλα αυτά τα χρόνια: όταν κάνω λάθος είναι πάντα και μόνο επειδή δεν ακολούθησα το ένστικτό μου. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα τραγούδια μου που είχαν τη μεγαλύτερη επιτυχία ήταν τα πιο αδίστακτα με τον εαυτό μου.
Το «La Prima Festa Del Papà» είναι ακριβώς αυτό: το πιο σύνθετο και συνάμα ειλικρινές τραγούδι που θα μπορούσα να γράψω για την εμπειρία μου ως πατέρας.
Αυτό το τραγούδι είναι για την ευγνωμοσύνη που ένιωσα όταν είχα το προνόμιο να μπορώ να ζήσω ένα όνειρο. Ακόμα και μόνο το όνειρο, η φαντασίωση.
Πριν από αυτό -όταν ήμουν πολύ νεότερος- ο κόσμος μου έλεγε πάντα ότι “αυτό το όνειρο” δεν μπορούσε καν να το συλλογιστώ.
Αυτό το τραγούδι γεννήθηκε από ένα μήνυμα του πατέρα μου που έφτασε την Ημέρα του Πατέρα που έλεγε: “Η ιστορία συνεχίζεται, η σκυτάλη είναι δική σου”. Είναι δύσκολο να εξηγήσω πόσο σήμαινε αυτό το μήνυμα για μένα και πόσο, μέχρι τότε, δεν είχα συνειδητοποιήσει πραγματικά αυτό το πέρασμα της σκυτάλης σε εμένα”.
r()t()nda με τον thasup
“Η συνεργασία με τον thasup γεννήθηκε από την επιθυμία να κάνουμε κάτι όμορφο σε μια κακή εποχή όπως η πανδημία (στο ίδιο πνεύμα μιλούσα στο «Il mondo è nostro»).
Γνωριστήκαμε στο Instagram, αρχίσαμε να συζητάμε (χωρίς να ιδωθούμε ποτέ) και ανακάλυψα έναν πολύ ευαίσθητο τύπο, με απίστευτη ψυχική ορμή. Ακριβώς χάρη στο κοινό μας πάθος για την ψυχή, ήταν απλό να μιλήσουμε, πραγματικά με ευχαρίστηση.
Ο Thasup είναι καλός τραγουδοποιός και καλός παραγωγός, ξεπερνά τον κόσμο του rap και του trap, για μένα είναι ένας καλλιτέχνης με πολύ διεθνές όραμα για τη μελωδία (μου θυμίζει τον John Legend ή τον Frank Ocean).
Αυτό το τραγούδι γεννήθηκε από μια έντονη ανταλλαγή αρχείων, ρυθμών και ιδεών και, παρόλο που είναι πολύ νέος, μιλάει για το πόσο οι συνομήλικοί του τρέχουν πίσω από τα χρήματα και προφανώς χάνουν την ικανότητα να μιλάνε δυνατά στον εαυτό τους.
Είμαι χαρούμενος που μπήκα αυτή τη στιγμή στη ζωή ενός καλλιτέχνη αυτής της ηλικίας, ενώ εκείνος ψάχνεται. Αυτή η ανταλλαγή μου έδωσε πνοή και βλέποντας πώς η δημιουργικότητά του και η ανάγκη του να στείλει ένα μήνυμα δεν επηρεάστηκαν από την επιτυχία του (αλλά μάλλον η ανάγκη να πει και να κάνει είναι ακόμα πιο δυνατή από το να φαίνεται) μου θυμίζει τον Tiziano του 2003.
Αυτή είναι μια συνεργασία για την οποία είμαι πολύ περήφανος και αισθάνομαι πολύ, πολύ τυχερός και προνομιούχος που μπορώ να είμαι δίπλα σε έναν τόσο αληθινό νεαρό άνδρα, από τον οποίο ένιωσα ευπρόσδεκτος και με αγκάλιασε, και σημαίνει επίσης ότι η ιταλική σχολή συνεχίζεται με ανθρώπους πραγματικά ικανούς”.
Mi Rimani Tu
“Αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο στο κοριτσάκι μου. Το «Mi rimani tu» βγήκε με έναν εντελώς ανεξέλεγκτο τρόπο. Έγραψα τη μελωδία με τον Emanuele Dabbono, είναι κι αυτός μπαμπάς και μου φάνηκε φυσικό να του ζητήσω ένα χέρι βοηθείας. Διαβάζοντας τους στίχους, χωρίς να γνωρίζουμε ότι είναι αφιερωμένο σε μια κόρη, μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι αναφέρεται σε μια φίλη γιατί της μιλάω ως μια πολύ πεισματάρα φίλη, την οποία εμπιστεύομαι αλλά που στο τέλος αποφασίζει πάντα η ίδια τι θα κάνει το βράδυ, όπου πηγαίνει. Αυτό είναι ίσως που μου αρέσει περισσότερο σε αυτό το τραγούδι, επίσης επειδή η φιλία, όπως και η πατρότητα, είναι απολυταρχική και εξτρεμιστική: ανεξάρτητα από το αν γίνονται πράγματα σωστά ή λάθος – θα είστε πάντα εκεί για αυτούς”.
A Parlare Da Zero
“Δεν ήθελα να εγκαταλείψω τον εαυτό μου στο κλισέ του τραγουδιστή που γίνεται μπαμπάς και γράφει πολλά τραγούδια για τα παιδιά του και αντίθετα εδώ είμαι. Κάθε ένα από αυτά έχει ένα τραγούδι. Και αυτό είναι για τον Andres, τον μικρό μου. Κιθάρα και φωνή και σε αντίθεση με το τραγούδι που γράφτηκε για τη Margherita, που γεννήθηκε αυθόρμητα, σκέφτηκα αυτό το τραγούδι, το ήθελα. Δεν μπορούσα να κάνω άνισα πράγματα.
Ο ερχομός του Andres με έκανε να σκεφτώ τον εαυτό μου παιδί και από εκεί προέρχεται το τραγούδι, από μια φωτογραφία μου μπροστά στη θάλασσα από τα παιδικά μου χρόνια.
Όταν έφτασε ο γιος μου, με κυρίευαν ανασφάλειες. Αναρωτήθηκα πολλές φορές αν μπορούσα πραγματικά να του διδάξω κάτι.
Πώς τα καταφέρνει ένας πατέρας με ένα παιδί; Δηλαδή όπως τα κατάφερε ο μπαμπάς μου μαζί μου;
Με την κόρη μου ίσως ο φόβος ήταν μικρότερος, γιατί πάντα πίστευα στο παραμύθι του μικρού κοριτσιού και ο πατέρας με αντιμετώπιζε ως ιππότη πάνω στο λευκό του άλογο, έτοιμο να κάνει τα πάντα για τις πριγκίπισσες τους.
Η φωνή του μωρού μου ακούγεται κατά τη διάρκεια του τραγουδιού. Αυτή η ηχογράφηση είναι από την πρώτη φορά που τον κράτησα”.
L’Angelo Degli Altri E Di Se Stesso (με τον Caparezza)
Πάντα ονειρευόμουν να συνεργαστώ με τον Caparezza. Ήταν ένα από τα κρυφά μου όνειρα. Το τραγούδι είναι εξαιρετικά funk, με R’n’b, hip hop beat, με μερικά πνευστά. Είναι ένα διασκεδαστικό τραγούδι. Το τραγούδι αποτελείται από δύο μέρη, το ένα το έγραψα και το τραγούδησα εγώ, το άλλο το έγραψε και το τραγούδησε ο Michele.
Είναι ένα ειρωνικό τραγούδι, που γεννήθηκε στην περίοδο της πανδημίας, όπου ο καθένας μας χρησιμοποιούσε το φίλτρο της στιγμής για να καταλάβει ποιος είναι πραγματικά δίπλα μας. Γι’ αυτό είναι ένα κάπως παράδοξο κομμάτι.
Η ειρωνεία δίνει έμφαση στην ικανότητα να είσαι ανεξάρτητος και να μην εξαρτάσαι από τους άλλους. Κάντε πράγματα για τον εαυτό σας και όχι για τους άλλους.
Ambra (με την Ambra Angiolini)
“Είναι άλλη μια από τις μεγάλες χαρές του να θέλεις να κάνεις την πανδημία κάτι όμορφο και δημιουργικό. Είπα μέσα μου, μη βάζεις όρια, τι θέλεις να κάνεις; Να τραγουδήσεις με την Ambra Angiolini.
Το τραγούδι γεννήθηκε από μια συνομιλία, μια ανταλλαγή που θα μπορούσα να συνοψίσω ως εξής:
“- γιατί δεν τραγουδάμε μαζί;
– Είσαι ο μόνος για τον οποίο θα τραγουδούσα ξανά. Κοίτα, σε παίρνω στα σοβαρά, ορκίζομαι ότι θα το έκανα.
– Τότε θα επικοινωνήσω μαζί σου, μέσα σε 48 ώρες, με ένα τραγούδι για αυτά που είπαμε”.
Και έτσι έγινε. Έγραψα το τραγούδι αμέσως και γύρισα κοντά της και το ερωτεύτηκε αμέσως. Είναι ένα άλμα στον ήχο της δεκαετίας του ’90 και θα είναι ένα πολύ συναισθηματικό πράγμα για τους θαυμαστές.
Η Ambra ήταν πάντα μεγάλη θαυμάστριά μου, πάντα ερχόταν στις συναυλίες μου, πάντα μου έδινε άπειρη ενέργεια να συνεχίσω. Όταν ζούσα στη Ρώμη βλεπόμασταν, υπάρχει μια προηγούμενη σχέση, δεν είναι κάτι που γεννήθηκε από την αρχή. Φυσικά δεν πίστευα ποτέ ότι θα τραγουδούσα ένα τραγούδι μαζί της”.
I Miti (με τον Roberto Vecchioni)
“Το I Miti είναι ένα swing τραγούδι που γεννήθηκε με μόνη πρόθεση τη διασκέδαση. Μιλάει για τους προσωπικούς μύθους του καθενός μας, όλοι με πολύ ειρωνικό τρόπο (είναι καλύτερα να μην γνωρίζεις [την πραγματικότητα κάτω από] τους μύθους, ειδικά όταν είσαι λυπημένος που σου φανερώθηκαν).
Η επιλογή να συμπεριλάβω ένα μικρό cameo του Roberto Vecchioni στο τραγούδι δεν είναι τυχαία.
Ήταν πάντα ένας μύθος για μένα, ένας από τους λόγους που γράφω τραγούδια, ένας από τους «ένοχους» που μου παρείχαν έμπνευση για τη ζωή. Ήξερα ότι ένας άνθρωπος τόσο βαθύς και τρυφερός δεν θα έπεφτε από τον σαρκασμό αυτού του τραγουδιού.
Οι στίχοι και η ερμηνεία είναι γολιαρδικοί και ένας αληθινός θρύλος δεν σταματά μπροστά σε αυτό, πράγματι όσο περισσότερο το κάνεις τόσο περισσότερο είσαι θρύλος. Γιατί ο Roberto σίγουρα είναι ένας μύθος. Προσπάθησα να αστειευτώ για την ανθρωπιά αυτών των μύθων, στη σκηνή είναι απρόσιτοι γίγαντες αλλά μετά στον καθρέφτη μόνο ανθρώπινα όντα γεμάτα ευθραυστότητα.
Η διασκευή είναι επίσης ένας φόρος τιμής σε ένα άλλο πάθος μου: το swing. Ηχογράφησα τα πάντα ζωντανά με μια big band πίσω μου. Πραγματικά συναρπαστικό για κάποιον σαν εμένα που μεγάλωσε με “φωνές”-δασκάλους όπως ο Sinatra και ο Dean Martin”.
Quando Io Ho Perso Te
“Έγραψα μουσική και στίχους και για αυτό το τραγούδι και δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά. Αυτό το τραγούδι είναι κατά κάποιο τρόπο εκείνο το γράμμα που κάποιοι ψυχολόγοι σε συμβουλεύουν να γράψεις σε κάποιον παρελθοντικό εαυτό σου. Μιλάω στην εκδοχή του εαυτού μου πριν από περίπου 20 χρόνια, με μια νέα σαφήνεια. Μιλάω σε πρώτο πρόσωπο και λέω για πράγματα που πιθανότατα με πλήγωσαν εκείνη την εποχή, μιλάω για ταξίδια που έκανα εκείνη την περίοδο (λίγο μετά το “Xdono”) όταν με πέταξαν δεξιά και αριστερά σε όλο τον κόσμο και ήμουν πραγματικά ανάρπαστος. Είναι σαν να μιλάω με αυτό το άτομο πριν από 20 χρόνια για να του πω να μην ανησυχεί, ότι παρά το γεγονός ότι εκείνη τη στιγμή βλέπεις μόνο σκιές όλα θα πάνε καλά, το ευτυχές τέλος θα έρθει. Στο τέλος ενός τέτοιου δίσκου φαινόταν πολύ ωραίο να το πω αυτό”.
For Her Love (Sempre Amata) (με τον Sting)
“Αυτό το τραγούδι ήταν μια έκπληξη της τελευταίας στιγμής. Ο Sting λατρεύει την Ιταλία, στην πραγματικότητα την εποχή που γεννήθηκε αυτή η ιδέα ήταν στο σπίτι του στην Τοσκάνη.
Για μένα ήταν συγκλονιστικό που με γνώριζε καλλιτεχνικά. Δέχτηκε αμέσως την πρόσκληση για συνεργασία: Του είχα προσφέρει ένα από τα τραγούδια μου αλλά ήθελε να είναι ένα από τα τραγούδια του, παρόλο που ήξερε ότι θα κατέληγε στο δικό μου album. Το βρήκα μια χειρονομία μεγάλης γενναιοδωρίας. Γιατί πάνω απ’ όλα δηλώνει τη θέληση να ανοίξει κουβέντα και να μην κάνει κάτι μηχανικό για χάρη του. Και μετά, με έβαλε μπροστά σε μια πρόκληση: να γράψω στίχους σε ένα κομμάτι ενός μεγάλου καλλιτέχνη σαν αυτόν.
Για μένα ήταν εύκολο γιατί το mastering του album ήταν σχεδόν έτοιμο και, ως εκ τούτου, με σχεδόν καθαρτικό τρόπο έγραψα μερικές λέξεις που λένε μια ιστορία που εκείνη την εποχή και, ακόμα και σήμερα, είναι πολύ κοντά μου. Μου αρέσει πολύ η εικόνα ενός άντρα που σπάει πάνω από τη γυναίκα της ζωής του, την αγάπη της ζωής του.
Είναι μια πλευρά της αγάπης που δεν λέμε συχνά, μιλάμε πάντα για την αγάπη με τόσο ευγενικό τρόπο που ξεχνάμε το γεγονός ότι η αγάπη είναι φτιαγμένη από ιδρώτα και επίσης σπασμένα κόκαλα με μια μεταφορική και πραγματική έννοια. Η αγάπη κουράζει, θέλει κόπο, αυτοθυσία.
Ήταν υπέροχο που είχα αυτή την ευκαιρία γιατί εγώ, που μου αρέσει να μιλάω για το τι άνθρωπος είμαι, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να το κάνω από αυτήν την άποψη”.
Art Cover:
