Ο Anduze είναι soul καλλιτέχνης από το St. Croix στα Virgin Islands στην Καραϊβική των Η.Π.Α. Είναι ένας από τους δύο βασικούς τραγουδιστές της μπάντας του Parov Stelar και δουλεύουν μαζί από το 2011. Πρόσφατα ακούσαμε το νέο τους τραγούδι “Don’t You Forget” στο οποίο συμμετέχει επίσης η Lilja Bloom. Ο Anduze και ο Parov Stelar έχουν μία μοναδική αλληλεπίδραση στη μουσική και αυτό είναι η ομορφιά του να δουλεύουν μαζί, όπως είπε.
Εάν ο Anduze έπρεπε να επιλέξει έναν καλλιτέχνη με τον οποίο να συνεργαστεί, θα επέλεγε την Safe, που είναι μία από τις βασικές του επιρροές. Αλλά ποιος/ποια είναι ο/η καλλιτέχνης της νέας γενιάς με τον οποίο θα του άρεσε επίσης να δουλέψει; Η αγάπη του για την χώρα μας -συμπεριλαμβανομένου του φαγητού και των ανθρώπων- είναι αστείρευτη και αυτός είναι ο λόγος που επέλεξε να ζήσει στην Αθήνα για τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Επίσης, ο Anduze ανακαλεί στη μνήμη του που την περασμένη χρονιά πέρασε απίστευτα στο Faust, όπου έπαιξε με τον Stix (Keith McJimson) στο πλευρό του.
Πέρα από την ενασχόλησή του με τη μουσική, ο Anduze έχει επίσης πειραματιστεί με την σκηνοθεσία και το σινεμά, καθώς σκηνοθέτη το ντοκιμαντέρ του για το μουσικό του ταξίδι, με τίτλο “The Lone Wolf Odyssey”. Για αυτό το εγχείρημα έλαβε ένα βραβείο, μία μεγάλη τιμή για εκείνον.
Ποια είναι, λοιπόν, τα μελλοντικά, επαγγελματικά του σχέδια; Είναι ο κατάλληλος χρόνος για το πρώτο του, solo studio album έπειτα από δέκα χρόνια; Ποιο είναι το μήνυμά του για την παγκόσμια πανδημία εξαιτίας του COVID-19; Εάν θέλεις να μάθεις περισσότερα για τη μουσική του καριέρα, διάβασε τη συνέντευξη που έδωσε ο Anduze στο SounDarts.gr
Γεια σου Anduze και καλώς ήρθε στο SounDarts.gr! Επίτρεψέ μου πρώτα να σε ρωτήσω εάν θα ήθελες να συστηθείς στο ελληνικό κοινό. Ποια είναι η ιστορία σου ως καλλιτέχνης;
Είμαι ο Anduze, επίσημα από το St. Croix των Virgin Islands στην Καραϊβική των Η.Π.Α. Είμαι τραγουδοποιός, soul τραγουδιστής και ένας από τους δύο βασικούς τραγουδιστές του συγκροτήματος του Parov Stelar.
Πρόσφατα, ακούσαμε από εσένα το single “Don’t You Forget”, μία συνεργασία με τον Parov Stelar και την Lilja Bloom. Από που εμπνέεσαι όταν γράφεις ένα τραγούδι;
Το “Don’t You Forget” προέκυψε ως ιδέα που είχα για ένα μεγάλο τραγούδι που μου έστειλε ο Parov Stelar. Ήθελα να γράψω μία παρούσα, ποιητική ανάμνηση σχετική με τον ρομαντισμό του να βρίσκεσαι στο δρόμο για περιοδεία και για όλα τα συναισθήματα που μπορούν να εξελιχθούν από αυτό.
Μιας και δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεσαι με τον Parov Stelar, πως προέκυψε αυτή η συνεργασία και τι έχεις να μας πεις για εκείνο;
Ο Marcus (Parov Stelar) κι εγώ συνεργαζόμαστε από το 2011. Έχουμε μία σπουδαία φιλία και εργασιακή σχέση. Μου έστειλε κομμάτια κι έγραψα τους στίχους και τις μελωδίες σε αυτά. Τις περισσότερες φορές βρίσκουμε την κατεύθυνση και πάμε μαζί της, αλλά μερικές φορές δεν ταιριάζει. Αυτή είναι η ομορφιά του να δουλεύουμε μαζί, να βάζουμε πολλά στο τραπέζι, αλλά παίρνουμε μόνο όσα μοιάζουν να είναι τα καλύτερα. Αυτή είναι η διαδικασία μας.
Ως καλλιτέχνης καταφέρνεις να συνδυάζεις το ρετρό στυλ της soul και funk μουσικής με μεταμοντέρνα στοιχεία. Είναι ένας συνδυασμός που αφορά στο προσωπικό σου στυλ ή προέκυψε με την πάροδο του χρόνο και την ανάγκη των εποχών;
Πάντοτε αγαπούσα τόσα πολλά είδη μουσικής. Στον πυρήνα μου είμαι soul/funk καλλιτέχνης και είμαι ευγνώμων που “κατοικώ” σε ένα είδος που μπορεί να συγχωνευτεί με τόσους πολλούς άλλους τύπους μουσικής. Μπορείς να βάλεις soul φωνητικά σχεδόν παντού και να τα κάνεις να ταιριάξουν με κάποιο τρόπο.
Εάν είχες την ευκαιρία να συνεργαστείς με τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη ή συγκρότημα, ποιο θα επέλεγες και γιατί;
Λοιπόν, η Sade θα ήταν η κορυφή. Ήταν σημαντική επιρροή από τότε που ήμουν πολύ νέος. Και αν δεν ήταν διαθέσιμη, θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τη Lana Del Rey. Λατρεύω το όραμά της και τον τρόπο που υπαγορεύει την καριέρα της. Είναι μια συνεκτική αισθητική και μουσική κατεύθυνση την οποία ελέγχει και στην εποχή του “Do It Yourself”, το βρίσκω πραγματικά αξιοθαύμαστο ότι το πήγε στο υψηλότερο επίπεδο.This allowed me to really sit back, not worry about radio or formats.
Πέρσι έπαιξες στο Faust στην Αθήνα έχοντας τον Keith McJimson στο πλευρό σου. Πως ήταν εκείνη η βραδιά; Πως βίωσες την εμφάνισή σου μπροστά στο ελληνικό κοινό;
Ναι! Ο Stix (Keith McJimson) κι εγώ παίζουμε μαζί εδώ και πολλά χρόνια, από τότε που ζούσα στο Λος Άντζελες. Τον συνάντησα όταν ήμουν 19 ετών, τον είδα να παίζει με έναν άλλον καλλιτέχνη και ας πούμε πως του τον έκλεψα! Είναι ένας εκπληκτικός drummer και πραγματικά μέρος του Anduze soul/funk ήχου. Τον έφερα στην Ελλάδα για το show και για να ηχογραφήσουμε για το επόμενο album. Το show στο Faust ήταν φανταστικό, καλύφθηκε σχεδόν όλη η χωρητικότητα και περάσαμε πολύ όμορφα με το κοινό!
Πέρα από αυτό, έχεις επισκεφτεί την Ελλάδα για κάποιο πολιτιστικό ταξίδι ή διακοπές; Ποια είναι η γνώμη σου για την χώρα μας;
Ζω στην Αθήνα. Προηγουμένως, όσο ζούσα στο Λος Άντζελες, θα κρατούσα τα χρήματά μου για να ερχόμουν μία φορά το χρόνο. Πάντα ήμουν ερωτευμένος με τη χώρα, το φαγητό, τους ανθρώπους… και όταν είχα την ευκαιρία, απλώς ήρθα και δεν έφυγα ποτέ. Σχεδόν τέσσερα χρόνια τώρα. Έχω πάει σε όλο τον κόσμο και δεν υπάρχει κανένα απολύτως μέρος σαν την Ελλάδα.
Όταν γράφεις ένα τραγούδι θέλεις να κάνεις κάτι που να σχετίζεται με τη δημιουργία μίας διάθεσης ή να δημιουργήσεις μία συγκεκριμένη πλοκή;
Για εμένα, η σύνθεση τραγουδιών έρχεται σε πολλές διαφορετικές μορφές. Μπορεί να ξεκινήσει με μία μελωδία στο μυαλό μου, μία ιδέα, μία ιστορία που θέλω να πω ή φυσικά κάτι βαθιά προσωπικό. Στο τέλος, νομίζω ότι απλώς πυροδοτεί από τη στιγμή… του οτιδήποτε μπορεί να με εμπνεύσει εκείνη τη στιγμή.
Ποια είναι η μεγαλύτερη τιμή ή συμβουλή που έχεις λάβει καθ’όλη τη διάρκεια της καριέρας σου μέχρι τώρα;
Αυτή είναι μία πραγματικά καλή ερώτηση. Χμμ. Λοιπόν, ίσως υπάρχουν δύο “τιμές” στην καριέρα μου ως τώρα. Το να έχουν έρθει οι γονείς μου στο show του Parov Stelar στο The Zenith στο Παρίσι για να με δουν να παίζω την περασμένη χρονιά, ήταν πολύ ιδιαίτερο για εμένα. Για εκείνους το να δουν μία απτή αναπαράσταση όλης της δουλειάς που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια… ήταν πραγματικά καλό. Ένα χρόνο πριν από αυτό, έλαβα ένα βραβείο για το ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησα (“The Lone Wolf Odyssey”) για το μουσικό μου ταξίδι ως τώρα. Ήταν πολύ απροσδόκητο και ήταν μεγάλη τιμή να αναγνωρίζομαι για κάτι στο οποίο έχω δουλέψει πολύ σκληρά.
Όσον αφορά την καλύτερη συμβουλή που έχω λάβει – ο πατέρας μου να μου λέει να αφήσω το party του γάμου μου, να πηδήξω στη σκηνή του Parov Stelar στο Release Festival, αφού είχα αρχικά απορρίψει την πρόταση να είμαι guest καλλιτέχνης (προσπαθώντας να είμαι καλός γαμπρός). Μου είπε πως δε μπορούσα να χάσω την ευκαιρία. Τώρα, είμαι μέλος του συγκροτήματος και πλέον χωρισμένος… έτσι ας πούμε πως είχε δίκιο! Η καλύτερη συμβουλή!
Ποια είναι τα μελλοντικά, επαγγελματικά σου σχέδια; Ίσως μία περιοδεία ή ένα studio album;
Έχω μερικές κυκλοφορίες που θα έρθουν το 2020 με τους Stones & Bones, Art of Tones, Joey Negro, κ.ά. Συν φυσικά, το “Don’t you Forget” στο νέο album του Parov Stelar που κυκλοφόρησε τώρα. Επίσης, δουλεύω σε ένα πολύ καλό project που θα ανακοινώσω αργότερα μέσα στη χρονιά. Και ναι, δουλεύω στο πρώτο μου solo studio album έπειτα από 10 χρόνια.
Καθώς όλοι βιώνουμε μία παγκόσμια πανδημία εξαιτίας του COVID-19, ποια είναι τα συναισθήματά σου και ποιο το μήνυμά σου για τον κόσμο;
Αυτή η πανδημία ήταν σίγουρα μία δύσκολη στιγμή για την ανθρωπότητα και την κοινωνία όπως ξέρουμε. Και φυσικά, μία από τις βιομηχανίες που πλήττονται περισσότερο ήταν η ψυχαγωγία. Αλλά παραμένω αισιόδοξος και θα έλεγα σε όλους εκεί έξω ότι είμαστε όλοι μαζί στο ίδιο σκάφος. Τίποτα δεν πρέπει να αφορά το άτομο, έναντι του συλλογικού. Όσο περισσότερο δουλεύουμε μαζί για να λύσουμε το πρόβλημα, τόσο γρηγορότερα θα είμαστε ικανοί να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Ας το αποδεχτούμε!
Πιστεύεις πως κάτι καλό θα βγει από αυτή την κατάσταση;
Πιστεύω πως το καλύτερο πράγμα που θα βγει από αυτή την κατάσταση είναι η κατανόηση του πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε στη ζωή. Θεωρούμε τόσα πολλά πράγματα δεδομένα όσο περιστρεφόμαστε κάθε μέρα. Η γεύση θα είναι πολύ πιο γλυκιά όταν θα μπορούμε να επιστρέψουμε σε όλες τις κοινωνικές μας δραστηριότητες που λατρεύουμε.
Συνέντευξη: Ηλέκτρα Λήμνιου
