Όταν κυκλοφόρησε το ατμοσφαιρικό, electronic, afro-funk τραγούδι τους, “Mama Say”, μας κίνησαν την περιέργεια να μάθουμε περισσότερα για τους Ibibio Sound Machine! Και για να συντομεύσουμε την ιστορία, ήρθαμε σε επαφή με τη front-woman τους, την Eno Williams. Μόνο ένα τραγούδι, λοιπόν, έγινε η αφορμή για να εμβαθύνουμε στον κόσμο αυτού του συγκροτήματος που δραστηριοποιείται στη μουσική βιομηχανία από το 2013.
Η μαγεία των Ibibio Sound Machine έγκειται στην ευκολία του να συνδυάζουν διαφορετικά είδη μουσικής: από αναφορές της Δυτική Αφρική μέχρι electro funk στοιχεία και soulful φωνητικά. Όλα αυτά τα βρίσκουμε στο πρόσφατο album τους, “Pull The Rope”, που κυκλοφόρησε στις 3 Μαΐου.
Η Eno μιλά με τα καλύτερα λόγια για τη χώρα της, τη Νιγηρία, όπου μιλούν τη γλώσσα Ibibio, μέσω της οποίας έχει μοιραστεί πολλές ιστορίες με το κοινό. Γεμάτη περηφάνια μοιράστηκε μαζί μας τα νέα για την κυκλοφορία της νέας τους δισκογραφικής δουλειάς γεμίζοντας μας θετική ενέργεια. Ποιο είναι όμως το μήνυμα που θέλουν να περάσουν οι Imbibio Sound Machine μέσα από αυτό το album; Θέλοντας να ευχαριστήσουν το κοινό τους, η Eno μας εκμυστηρεύτηκε ότι ο λόγος που πρόσθεσαν περισσότερα αγγλικά τραγούδια σε αυτό το project ήταν για να μπορέσει (το κοινό) να τραγουδήσει μαζί τους.
Ποια είναι λοιπόν η ιστορία πίσω από το έργο Ibibio συνολικά και ποιος είναι ο καλλιτέχνης με τον οποίο θα ήθελε να συνεργαστούν; Αν θέλετε να μάθετε τα πάντα για τους Ibibio Sound Machine, μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που έδωσε η Eno Williams στο SounDarts.gr!
Γεια σου Eno και καλώς ήρθες στο SounDarts.gr!
Καταρχήν, μπορείς να μοιραστείς μαζί μας την ιστορία πίσω από το όνομα του συγκροτήματος;
Το Ibibio είναι μια γλώσσα που ομιλείται στο νότιο τμήμα της Νιγηρίας, από όπου κατάγεται η οικογένειά μου. Μου είπαν πολλές ιστορίες στη γλώσσα Ibibio. Εξ ου και το όνομα του συγκροτήματος Ibibio Sound Machine.
Πώς νιώθεις για τη χώρα σου;
Είναι πραγματικά όμορφη. Ξεχάστε την αρνητικότητα που ακούτε στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Είναι μια πραγματικά όμορφη χώρα και οι άνθρωποι είναι ζεστοί. Ο νότος είναι υπέροχος. Εάν θα πας ποτέ εκεί, θα πρέπει να επισκεφτείς το Kwa Ibo. Είναι λίγο πιο αργά τα πράγματα εκεί, μάλλον. Πιθανώς να είναι πιο αργά από το Λάγος.
Λοιπόν, μόλις κυκλοφόρησε το νέο σας album, με τίτλο “Pull the Rope”. Τι να περιμένουμε από αυτό το νέο project;
Είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι με αυτό. Θέλω να πω, απλώς ακολουθεί οτιδήποτε άλλο έχουμε κάνει. Συνεχίζοντας λοιπόν με τους afro-electronic ήχους, με λίγη highlife, με λίγη γλώσσα Ibibio, και απλώς συνεχίζοντας αυτό που κάναμε στο παρελθόν. Διατηρώντας μόνο αυτό το θετικό μήνυμα, τη πίστα ζεστή και τον κόσμο ανεβασμένο.
Ποιο είναι το τραγούδι που κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου από αυτό το album και γιατί;
Λατρεύω όλα τα τραγούδια. Για να είμαι ειλικρινής, όλα τα τραγούδια είναι υπέροχα. Έχουμε το “Pull the Rope”, το ομότιτλο κομμάτι του album που απλώς μας καλεί να ενωθούμε και να προσπαθήσουμε να δουλέψουμε μαζί αντί να είμαστε σε πόλεμο μεταξύ μας, ειδικά με όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Είναι σαν μια συζήτηση για πόλεμο όπου δύο άνθρωποι, δύο πλευρές τραβούν αντί να μην θέλουν να κάνουν διάλογο και να θέλουν πάντα να πολεμούν. Ας μαζευτούμε και ας προσπαθήσουμε να λύσουμε τα πράγματα, λίγο πολύ, αυτό είναι το μήνυμα αυτού του album.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το single σας “Mama Say”! Ποια είναι η ιστορία πίσω από τη συγγραφή του;
Αυτός είναι ένας φόρος τιμής στη μαμά μου γιατί αυτό είναι κάτι που έλεγε πάντα. Η γιαγιά μου έλεγε πάντα «Τίμα τη μητέρα σου και τον πατέρα σου». Είναι κάτι που ακούγαμε συνέχεια. Μια φορά κάναμε πρόβες και μετά μου έστειλε αυτό το μήνυμα. Νομίζω ότι τότε συνέχιζε να ηχεί στο μυαλό μου, για να τιμήσω τη μαμά μου. Μετά έγινε απλά τραγούδι. Είναι λοιπόν ένα είδος φόρου τιμής στην τιμή των γυναικών και σε όλες τις μαμάδες εκεί έξω πραγματικά.
Το τελευταίο σας album, “Electricity”, κυκλοφόρησε το 2022. Τι θα είναι διαφορετικό στο νέο σας έργο και πώς πιστεύεις ότι έχει αλλάξει μουσικά το συγκρότημα αυτό το διάστημα;
Κατά κάποιο τρόπο, κάπως προχωρήσαμε σε αυτό το project. Θέλαμε να εμβαθύνουμε πραγματικά στην ουσία των τραγουδιών και στην αφήγηση, γι’ αυτό δώσαμε πολύ μεγάλη προσοχή σε αυτό πριν προσθέσουμε όλα τα οργανικά στοιχεία και προτού έρθουν όλοι να παίξουν. Στη συνέχεια, προφανώς, η παραγωγή έγινε από έναν κύριο ονόματι Ross Orton από το Sheffield. Οπότε υπάρχει αυτό το στοιχείο λίγης νευρικότητας του Sheffield ούτως ή άλλως, το οποίο μπορείτε να ακούσετε και στο album. Υπάρχουν επίσης πολύ περισσότεροι αγγλικοί στίχοι. Υπάρχουν πολλά περισσότερα τραγούδια γραμμένα στα αγγλικά με λίγο Ibibio για την ακρίβεια. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ακροατές μας προσπαθούν πάντα να τραγουδούν μαζί μας με τα χρόνια, προσπαθούν πάντα να τραγουδούν μαζί μας πολλά από τα τραγούδια που έχουμε κάνει στο παρελθόν. Ήταν φυσικό να προσπαθήσουμε να γίνουμε λίγο πιο περιεκτικοί και να κάνουμε πολλά περισσότερα τραγούδια στα αγγλικά καθώς και να επικεντρωθούμε περισσότερο στο τραγούδι και την αφήγηση.
Ποια είναι η ιστορία πίσω από το Ibibio project?;
Για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν περισσότερο σαν ένα project της κρεβατοκάμαρας. Όταν ξεκινήσαμε το 2013, ήταν απλώς ένα πειραματικό πράγμα όπου άρχισα να τραγουδάω όσα μου είχαν αφηγηθεί και που μου έλεγαν ως παιδί μεγαλώνοντας στη Νιγηρία, στον Max, ο οποίος είναι ο παραγωγός μας στον δίσκο και ο σαξοφωνίστας επίσης. Ήταν αρκετά γοητευμένος από το γεγονός ότι η γλώσσα είναι πραγματικά ρυθμική. Έτσι το ένα τραγούδι οδήγησε σε δύο τραγούδια, και μετά κυριολεκτικά, συνεχίσαμε να γράφουμε. Όλοι οι άλλοι συμμετείχαν με τις δικές τους επιρροές και αυτό ήταν κάπως η ιστορία πίσω από το project των Ibibio.
Είσαι μέλος μιας μπάντας με πολλά μέλη. Ποιο ήταν το κοινό σας όραμα και πώς καταλήξατε στη μορφή που είστε σήμερα;
Κατ’ αρχάς είμαστε όλοι φίλοι. Ήμασταν φίλοι με τον Max με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί σε πολλά άλλα projects στο παρελθόν. Είχε δουλέψει σε ένα συγκρότημα που λεγόταν KonKoma και ο Alfred είχε δουλέψει με ένα συγκρότημα που λεγόταν Osibisa. Είχα κάνει διάφορες άλλες συνεδρίες μαζί τους, φωνητικά και πολλά άλλα διαφορετικά πράγματα. Κάπως ήμασταν μαζί ως φίλοι. Δουλεύουμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια και νομίζω ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το Λονδίνο είναι μια πολύ κοσμοπολίτικη πόλη, σαν χωνευτήρι, όπως το λέμε. Υπάρχουν πολλές επιρροές στο Λονδίνο. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά υπόβαθρα, διαφορετική μουσική, άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Θέλω να πω, νιώθω ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί μόνο σε ένα μέρος όπως το Λονδίνο, επειδή είμαστε όλοι από διαφορετικά μέρη του κόσμου με όλες τις διαφορετικές επιρροές μας. Θέλω να πω, έχουμε τον Alfred, ο οποίος είναι ο κιθαρίστας μας, είναι Γκανέζος και έχει την highlife επιρροή του. Έχουμε, τον Tony, που παίζει τον moog. Έχει περισσότερο ηλεκτρονικό υπόβαθρο. Ο Max παίζει σαξόφωνο. Ο Scott παίζει και σαξόφωνο. Αλλά έχουν ένα λίγο περισσότερο jazz υπόβαθρο. Έχουμε τον Afla που παίζει κρουστά, τον Joseph που παίζει ντραμς, τον PK που παίζει μπάσο. Είναι όλοι Γκανέζοι επίσης. Κάπως έτσι, ο καθένας έχει φέρει τις δικές του, διαφορετικές επιρροές.
Οι δικές σου μουσικές επιρροές ποιες είναι;
Γεννήθηκα στο Λονδίνο, αλλά μετά μεγάλωσα στη Νιγηρία. Στο σπίτι ακούγαμε τα πάντα. Ο μπαμπάς μου έπαιζε μουσική από τους Manu Dibango, Angelique Kidjo, Aretha Franklin, Beatles, James Brown. Ακούγαμε επίσης δυτικοαφρικανική μουσική, highlife και δυτική μουσική επίσης. Έτσι, αυτό ενημέρωσε και τις επιρροές μου.
Ανέφερες πολλά ονόματα καλλιτεχνών. Αν είχες την ευκαιρία να συνεργαστείς με έναν θρύλο της μουσικής βιομηχανίας, ποιος-α θα ήταν;
Πάντα αγαπούσα την Angelique Kidjo. Λατρεύω τη δουλειά της. Λάτρεψα τη δουλειά της όλα αυτά τα χρόνια. Οπότε, ναι, ίσως η Angelique Kidjo να ήταν η επόμενη.
Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ εντάσεις στο συγκρότημα; Και αν ναι, τι ήταν αυτό που σας κράτησε τελικά ενωμένους;
Ω, νομίζω ότι όλοι αγαπάμε ο ένας τον άλλον, για να είμαι ειλικρινής. Εννοώ ότι, όπως σε κάθε οικογένεια, θα υπάρχουν πάντα διαφωνίες σχετικά με το τι ακούγεται ή το να μην μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό ή κάτι τέτοιο. Αλλά στο τέλος, βρίσκουμε πάντα έναν τρόπο να το επιλύσουμε και να αποφασίσουμε ποιος θα είναι ο δρόμος προς τα εμπρός. Έτσι, όπως σε κάθε οικογένεια, απλά συνεχίζουμε με αυτό.
Μιλώντας για τα highlights σας, μπορείς να ξεχωρίσεις μια στιγμή που δεν θα ξεχάσεις ποτέ από την μέχρι τώρα καριέρα σας;
Θεέ μου, θα ήταν τόσες πολλές. Λοιπόν, είχαμε το προνόμιο να ανοίξουμε τη συναυλία των Coldplay στο Wembley. Αυτό ήταν κάτι πολύ μεγάλο. Πριν από ένα ή δύο χρόνια, ανοίξαμε για τους Coldplay στο Wembley Stadium.
Μέσα από τα τραγούδια σας καταφέρνετε να συνδυάσετε αφρικανικά και ηλεκτρονικά στοιχεία. Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;
Θα έλεγα την πίστη μου, τους γονείς μου και τους παππούδες μου. Η γιαγιά μου μας ενστάλαξε την πίστη καθώς μεγαλώναμε και πάντα μας έκανε να πιστεύουμε πως ό,τι θέλεις να κάνεις είναι δυνατό (να συμβεί). Στην πραγματικότητα, ήταν ένας από τους ανθρώπους που με ώθησε να τραγουδήσω πραγματικά στην Ibibio επειδή κάναμε πλάκα με αυτό όταν μεγάλωνα. Μου έλεγε “ω, τραγουδάς πάντα στα αγγλικά. Πότε θα τραγουδήσεις στην Ibibio;”. Έτσι, αυτή και η μαμά μου είναι οι κύριες εμπνεύσεις μου. Θα έλεγα ότι με ενθάρρυναν να σκεφτώ κάπως την ιδέα να εξερευνήσω ακόμη και το τραγούδι στην Ibibio σήμερα.
Ποια είναι τα μελλοντικά, επαγγελματικά σας σχέδια;
Ελπίζουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε μουσική και να συνεχίσουμε να κυκλοφορούμε μουσική. Ελπίζω να συνεχίσω να έχω ένα θετικό μήνυμα, να ξεσηκώνω τους ανθρώπους, να τους κρατάω σε εγρήγορση, να χορεύουν και να διαδίδουν το μήνυμα της ελπίδας και της αγάπης. Ασφαλώς, μόλις κυκλοφορήσαμε το νέο μας album και θα παίξουμε σε πολλά φεστιβάλ αυτό το καλοκαίρι για να το υποστηρίξουμε. Ελπίζουμε ότι θα πάμε στην Αμερική κάποια στιγμή φέτος. Απλώς προσέξτε αυτόν τον χώρο.
Ποιο είναι το μότο σου στη ζωή;
Συνέντευξη: Θοδωρής Κολλιόπουλος
