Σε ηλικία μόλις 23 ετών, ο Grant Knoche έχει ήδη διανύσει μια εντυπωσιακή πορεία στη μουσική. Γεννημένος στο Ντάλας του Τέξας και πλέον εγκατεστημένος στο Λος Άντζελες, ο πολυτάλαντος τραγουδιστής, παραγωγός και τραγουδοποιός ξεκίνησε να πειραματίζεται με το Logic στα δέκα του χρόνια — και από τότε δεν έχει σταματήσει να δημιουργεί. Αυτοδίδακτος και αφοσιωμένος, ο Grant έχει γράψει και παράγει ο ίδιος όλα τα κομμάτια του, χτίζοντας έναν ήχο συνθετικής pop με βαθιές μπασογραμμές και έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ, Good Luck Getting Over Me, ο Grant ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του — πιο ώριμος, πιο σίγουρος για τη φωνή και τον ήχο του, αλλά πάντα πιστός στην ευαισθησία και την αυθεντικότητα που τον χαρακτηρίζουν. «Πάντα με γοήτευε η μουσική που είναι διαφορετική, που σε κάνει να νιώθεις κάτι καινούργιο», λέει. «Αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω κι εγώ».
Οι δουλειές του έχουν ξεχωρίσει σε κορυφαίες λίστες όπως New Music Friday, Obsessed, Teen Beats και New Music Daily, ενώ από το 2020 έχει στραφεί και στην παραγωγή για άλλους καλλιτέχνες — ανάμεσά τους οι Christina Aguilera, Jess Glynne, Victoria Justice και πολλοί ακόμη. Παράλληλα, ο ίδιος δίνει έμφαση στη δημιουργία μουσικής που αναδεικνύει την αυθεντικότητα του κάθε καλλιτέχνη: «Στόχος μου είναι να βρω την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή και στα λόγια, ώστε η ευαισθησία και η ειλικρίνεια να μη χαθούν».
Πριν χαράξει τη δική του πορεία στην pop σκηνή, ο Grant έγινε γνωστός ως μέλος των Kidz Bop, με πάνω από εννέα συμμετοχές στα άλμπουμ του project, και στη συνέχεια εμφανίστηκε σε σειρές όπως Nicky, Ricky, Dicky & Dawn του Nickelodeon και τα web shows Chicken Girls και Total Eclipse. Από τότε που κυκλοφόρησε το πρώτο του single “Downpour” το 2017, μέχρι το νέο του άλμπουμ, ο Grant εξελίσσεται διαρκώς, παραμένοντας πιστός στο όραμά του: να δημιουργεί μουσική που είναι προσωπική, διαφορετική και αληθινή.
Ξεκίνησες να εμφανίζεσαι με τους Kidz Bop μόλις στα 10 σου χρόνια, περιοδεύοντας σε όλη τη χώρα και δίνοντας πάνω από 160 συναυλίες. Κοιτάζοντας πίσω, πώς σε διαμόρφωσαν αυτές οι πρώιμες εμπειρίες ως καλλιτέχνη;
Ουάου. Νομίζω ότι το να εμφανίζομαι από τόσο μικρή ηλικία – ξεκίνησα στα 10 με τους Kidz Bop – μου έδωσε τεράστια εμπειρία από νωρίς. Το να βρίσκομαι πάνω στη σκηνή μπροστά σε τεράστια πλήθη, να μαθαίνω τι σημαίνει παρουσία στη σκηνή, πώς να αλληλοεπιδρώ με το κοινό… ακόμα και να μαθαίνω πώς να διαχειρίζομαι καταστάσεις όταν κάτι πάει στραβά, όπως τεχνικά προβλήματα ή τις φορές που κυριολεκτικά έπεσα πάνω στη σκηνή – όλα αυτά με δίδαξαν πώς να σηκώνομαι, να συνεχίζω και να μένω παρών στη στιγμή.
Υπήρχαν τόσα πολλά μαθήματα από την τεχνική πλευρά των εμφανίσεων, αλλά ήταν και ένας υπέροχος χώρος για να ανακαλύψω τι είδους μουσική αγαπώ και τι θέλω να κάνω ως καλλιτέχνης. Το να ερμηνεύω ξανά και ξανά όλες αυτές τις επιτυχίες ήταν σαν ένα εκπληκτικό “boot camp” – με βοήθησε να ακούω τι κάνει ένα τραγούδι να ξεχωρίζει και να βλέπω πώς αντιδρά το κοινό.
Σίγουρα με βοήθησε να συνειδητοποιήσω, ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία, ότι αυτό είναι κάτι που θέλω να κάνω για όλη μου τη ζωή. Και βγήκα από αυτή την εμπειρία γνωρίζοντας με βεβαιότητα ότι θέλω να το συνεχίσω για πάντα.
Από την παιδική pop έχεις εξελιχθεί μουσικά σε ώριμη, alternative pop με συναισθηματικό βάθος. Πώς θα περιέγραφες τον τωρινό σου ήχο και το καλλιτεχνικό σου όραμα;
Μεγάλωσα ακούγοντας Adele, οπότε πάντα αγαπούσα τις πιανιστικές μπαλάντες και τη μουσική που είναι ειλικρινής και γεμάτη συναίσθημα. Μετά άρχισα να ακούω πολύ dubstep και EDM – ειδικά εκείνο τον σκοτεινό, pop ήχο με έντονα μπάσα και synths. Και φυσικά, πάντα αγαπούσα την pop. Είμαι pop girly σε όλη μου τη ζωή!
Ήμουν λοιπόν πραγματικά ενθουσιασμένος που βρήκα έναν τρόπο να ενώσω όλες αυτές τις επιρροές. Θα έλεγα ότι ο ήχος μου τώρα είναι “dark pop” με συναισθηματικούς, ευάλωτους στίχους. Αυτή είναι η ισορροπία που προσπαθώ να πετυχαίνω.
Αυτό το νέο άλμπουμ είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό γιατί με προκάλεσε με καινούργιους τρόπους. Το προηγούμενο project μου είχε πιο ωμές, συναισθηματικές θεματικές. Με αυτό, εστίασα περισσότερο στο να δημιουργήσω τραγούδια που σε κάνουν να θέλεις να χορέψεις και να νιώσεις όμορφα. Κατάλαβα ότι ήμουν στο σωστό δρόμο όταν έπιασα τον εαυτό μου να χορεύει στην καρέκλα ενώ παρήγαγα! Αυτή η αίσθηση -αυτή η χαρά- είναι ακριβώς αυτό που ήθελα να αποτυπώσω.
Το να εκπροσωπείς το Τέξας στο American Song Contest με το “Mr. Independent” ήταν ένα τεράστιο ορόσημο. Πώς ένιωσες που παρουσίασες τη δουλειά σου σε ένα εθνικό κοινό;
Ήταν μια πραγματικά σουρεαλιστική εμπειρία. Υπήρχε μεγάλη πίεση, ειδικά γνωρίζοντας ότι εκπροσωπούσα την πατρίδα μου, το Τέξας. Ήθελα να το κάνω σωστά και να κάνω όλους πίσω στο σπίτι περήφανους.
Όταν οι περισσότεροι σκέφτονται το Τέξας, τους έρχονται στο μυαλό καουμπόικα καπέλα, άλογα και country μουσική. Αλλά εγώ μεγάλωσα στο Φρίσκο – η εμπειρία μου ήταν πολύ πιο “αστική” παρά “αγροτική”. Οπότε, το να είμαι pop καλλιτέχνης που εκπροσωπεί το Τέξας, μου φάνηκε πολύ ωραίο· έδωσε στους ανθρώπους μια διαφορετική εικόνα για το τι είναι πραγματικά η πολιτεία.
Και μετά, το να βρίσκομαι στην ίδια σκηνή με καλλιτέχνες όπως ο Michael Bolton, η Macy Gray και ο Sisqó; Ήταν τρελό! Αυτοί είναι άνθρωποι που θαύμαζα για χρόνια. Το να είμαι στον ίδιο διαγωνισμό και να βλέπω τον κόσμο να ψηφίζει το τραγούδι μου; Έμοιαζε με όνειρο.
Τι έμαθες από αυτή την εμπειρία, επαγγελματικά αλλά και προσωπικά;
Αυτή η εμφάνιση ήταν η πρώτη μου μεγάλη στιγμή ζωντανής τηλεόρασης με δική μου μουσική. Είχα ξανακάνει το Today Show όταν ήμουν μικρότερος, αλλά αυτό ήταν διαφορετικό – ήμουν εγώ εκεί πάνω, κάνοντας το δικό μου πράγμα.
Ήταν απίστευτο να βλέπω πόσα συμβαίνουν πίσω από τις κάμερες για να στηθεί όλο αυτό. Και όταν ανεβαίνεις στη σκηνή, έχεις μία μόνο ευκαιρία. Αν κάνεις λάθος, μένει εκεί για πάντα. Αυτή η πίεση ήταν αληθινή – αλλά μου άρεσε. Μου επιβεβαίωσε ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω: βραβεία, μεγάλες σκηνές, live τηλεόραση.
Μου έδωσε μια γεύση από εκείνον τον κόσμο, και τώρα έχω ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να κυνηγήσω τέτοιες στιγμές.
Σήμερα κυκλοφορεί το ολοκαίνουργιο σου άλμπουμ με τίτλο “Good Luck Getting Over Me”! Τι μπορούν να περιμένουν οι fans από αυτό το project;
Αυτό το άλμπουμ είναι γεμάτο ενέργεια και κομμάτια που σε κάνουν να θες να χορέψεις. Είναι ο τύπος μουσικής που μπορείς να ακούσεις πριν βγεις, στο club, ή μόνος σου στο αμάξι φωνάζοντας τους στίχους.
Έχει αυτή την αυτοπεποίθηση και τη θετική ενέργεια από την αρχή μέχρι το τέλος — μουσική που σε κάνει να νιώθεις ο καλύτερος εαυτός σου. Αυτός ήταν ο στόχος: να δημιουργήσω μια διασκεδαστική, ενδυναμωτική εμπειρία από την αρχή ως το τέλος.
Ο τίτλος είναι τολμηρός και γεμάτος αυτοπεποίθηση – ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτόν;
Οι τίτλοι άλμπουμ είναι πάντα δύσκολοι. Στο προηγούμενο project μου, I Could Die Just Thinking of Us, ο τίτλος προήλθε από έναν στίχο του “Icarus” και αποτύπωνε τον πόνο και την ένταση εκείνης της δουλειάς.
Με το Good Luck Getting Over Me, ήθελα κάτι που να δένει το άλμπουμ με τον ίδιο τρόπο. Ήταν ήδη ένας από τους τίτλους των τραγουδιών, και ο στίχος αυτός συνοψίζει όλη τη διάθεση: αυτοπεποίθηση, διασκέδαση, δύναμη μετά από μια καρδιά που έχει σπάσει.
Έμοιαζε απλώς “μεγαλύτερο από τη ζωή” — ο τέλειος τίτλος για αυτή τη νέα εποχή. Και όταν τον συνδυάσαμε με το εξώφυλλο — τη μηχανή, το “wheelie”, την ενέργεια — όλα ταίριαξαν τέλεια.
Κυκλοφόρησες το “I Miss Your Love” το καλοκαίρι, μετά από ψηφοφορία των fans. Γιατί πιστεύεις ότι αυτό το τραγούδι άγγιξε τόσο πολύ το κοινό;
Τα περισσότερα singles που κυκλοφόρησα από αυτό το άλμπουμ είχαν αυτή την “club-ready”, γεμάτη αυτοπεποίθηση ενέργεια. Αλλά το “I Miss Your Love” έφερε πίσω λίγη από την ευαλωτότητα του προηγούμενου project.
Είναι το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ και μοιάζει σαν μετάβαση — μια ματιά σε αυτό που μπορεί να έρθει στη συνέχεια. Εξερευνά εκείνα τα συναισθήματα που μένουν μετά από έναν χωρισμό, όταν αρχίζεις να αναρωτιέσαι: “Γιατί νιώθω ακόμα έτσι;”.
Νομίζω ότι οι fans συνδέθηκαν με αυτή την ειλικρίνεια. Ηχητικά ταιριάζει με το άλμπουμ, αλλά συναισθηματικά επιστρέφει στις ρίζες μου. Αυτή η αντίθεση το έκανε πραγματικά ξεχωριστό.
Υπάρχουν τραγούδια στο νέο άλμπουμ που σου είναι ιδιαίτερα αγαπημένα;
Ναι – το “Woohoo” είναι πολύ ξεχωριστό για μένα. Έγραψα την αρχική του εκδοχή πριν από περίπου δύο χρόνια, και είχε τελείως διαφορετικό ρυθμό. Ήταν πιο αργό, λίγο περίεργο, και απλώς δεν “λειτουργούσε” όπως ήθελα.
Πρόσφατα, όμως, ψάχνοντας παλιά αρχεία, το ξαναβρήκα και ξαφνικά είδα μια νέα εκδοχή του στο μυαλό μου. Άλλαξα το beat, πήρα έμπνευση από τους Twenty One Pilots (λατρεύω τα drums τους), και το κομμάτι απέκτησε νέα ζωή.
Το να βλέπεις αυτή την εξέλιξη – από κάτι που δεν λειτουργούσε σε κάτι που με κάνει τόσο περήφανο – κάνει το “Woohoo” πολύ ιδιαίτερο για μένα.
Τι έπεται μετά το “Good Luck Getting Over Me”; Υπάρχουν ονειρικές συνεργασίες, περιοδείες ή νέες κατευθύνσεις που θέλεις να εξερευνήσεις;
Έχω γράψει τόσα πολλά τραγούδια τα τελευταία δυόμισι χρόνια — πολύ περισσότερα απ’ όσα χώρεσαν σε αυτό το άλμπουμ. Οπότε είμαι ενθουσιασμένος να κυκλοφορήσω περισσότερη μουσική σύντομα, ίσως σε μια deluxe edition ή ακόμα και σε ένα νέο project.
Θα ήθελα επίσης να συνεργαστώ με άλλους καλλιτέχνες και να κάνω κάποια features. Όσο για ονειρικές συνεργασίες; Πάντα σκέφτομαι τα είδωλά μου και μετά φοβάμαι να τα πω, γιατί τα σέβομαι τόσο πολύ! Αλλά νομίζω πως η Lorde θα ήταν απίστευτη. Λατρεύω και την Tove Lo. Και ο Labrinth θα ήταν φανταστικός – η παραγωγή του είναι σε άλλο επίπεδο.
Έχεις ήδη ξεπεράσει τα 80 εκατομμύρια streams και έχεις πάνω από 100.000 μηνιαίους ακροατές — απίστευτα επιτεύγματα. Πώς παραμένεις προσγειωμένος μέσα σε όλη αυτή την επιτυχία;
Ειλικρινά, η οικογένεια και οι φίλοι μου με κρατούν προσγειωμένο. Είμαι επίσης ανεξάρτητος καλλιτέχνης — δεν είμαι σε μεγάλη δισκογραφική, δεν έχω μια τεράστια ομάδα πίσω μου. Είμαι εγώ, ο μάνατζέρ μου και μερικοί στενοί συνεργάτες που τα κάνουμε όλα.
Κανείς δεν με αναγκάζει να σηκώνομαι και να το κάνω αυτό κάθε μέρα. Το κάνω γιατί το αγαπώ και θέλω να συνεχίσω να εξελίσσομαι. Αυτή η εσωτερική δύναμη είναι που με κρατάει.
Είμαι επίσης ευγνώμων για την αργή, σταθερή πρόοδο όλα αυτά τα χρόνια. Όταν πετυχαίνω νέους στόχους, μπορώ να κοιτάξω πίσω και να θυμηθώ πόση δουλειά χρειάστηκε για να φτάσω εκεί. Αυτή η οπτική κρατάει τα πάντα σε ισορροπία.
Το 2022 δήλωσες δημόσια ότι είσαι αμφιφυλόφιλος, και πολλοί fans σε επαίνεσαν για την ειλικρίνεια σου. Πώς έχει επηρεάσει αυτή η αποδοχή της ταυτότητάς σου τη μουσική σου και τη σχέση σου με το κοινό;
Πριν κυκλοφορήσω το “First Hello”, δεν είχα ζήσει πολλές σχέσεις και δεν ήμουν ανοιχτός σχετικά με τη σεξουαλικότητά μου. Έγραφα από φανταστικά σενάρια ή ιστορίες που έβλεπα σε ταινίες.
Αλλά μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού, άρχισαν να μου στέλνουν fans λέγοντας ότι “ήρθαν out” ακούγοντάς το ή ότι τους βοήθησε να συνεχίσουν. Αυτό άλλαξε εντελώς τον τρόπο που προσεγγίζω τη μουσική μου.
Μου έδειξε πόσο δυνατή μπορεί να είναι η ευαλωτότητα και η ειλικρίνεια. Όσο περισσότερο από τον εαυτό μου βάζω στα τραγούδια, τόσο περισσότερο συνδέεται ο κόσμος. Είναι τρομακτικό κάποιες φορές, αλλά ταυτόχρονα πολύ λυτρωτικό.
Στο τέλος της ημέρας, πιστεύω πως είμαστε εδώ για να συνδεόμαστε μεταξύ μας. Και η μουσική είναι ένας από τους πιο ισχυρούς τρόπους για να το κάνουμε αυτό.
Τι συμβουλή θα έδινες σε νέους fans που σε θαυμάζουν και ανακαλύπτουν ποιοι είναι;
Απλώς κάν’ το. Μην αφήσεις κανέναν να σου πει “όχι”.
Πολλοί άνθρωποι θα προσποιηθούν ότι τα ξέρουν όλα — αλλά κανείς δεν τα ξέρει, ούτε στα υψηλότερα επίπεδα. Όλα σε αυτή τη βιομηχανία είναι δοκιμή και λάθος. Οπότε γιατί να αφήσεις κάποιον να σου πει ότι κάτι δεν θα δουλέψει;
Σκέψου καλλιτέχνες όπως η Billie Eilish. Ήταν από τις πρώτες που καθιέρωσαν έναν εντελώς νέο ήχο — και δες πού είναι τώρα. Αν πιστεύεις στη φωνή σου και στο όραμά σου, εμπιστεύσου τα. Ακόμα κι αν αρχικά συνδεθεί μόνο με χίλιους ανθρώπους — αυτοί οι χίλιοι θα το πουν σε άλλους, και θα μεγαλώσει.
Συνέχισε να προσπαθείς. Μείνε πιστός στον εαυτό σου. Και μην τα παρατάς μόνο και μόνο επειδή κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν αμέσως.
Ποιο είναι το μότο σου στη ζωή;
Στην πραγματικότητα έχω δύο ρητά που επιστρέφω συχνά.
Το πρώτο είναι ένα απόσπασμα που αγαπούσα ως παιδί: «Γιατί να ταιριάζεις, όταν γεννήθηκες για να ξεχωρίζεις;» — Dr. Seuss. Όταν μεγάλωνα, πάντα ένιωθα διαφορετικός. Όλοι γύρω μου ήθελαν να ασχοληθούν με αθλήματα ή πιο “παραδοσιακά” πράγματα, κι εγώ απλώς ήθελα να χορεύω και να φτιάχνω μουσική. Φοβόμουν να το αγκαλιάσω τότε, αλλά είμαι τόσο χαρούμενος που το έκανα.
Το δεύτερο είναι κάτι που λέω συχνά στον εαυτό μου τώρα: «Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι τα παρατάνε». Όποτε τα πράγματα δυσκολεύουν ή νιώθω πιεσμένος, το θυμίζω στον εαυτό μου — αυτή είναι η στιγμή που οι περισσότεροι σταματούν. Κι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που εγώ δεν θα το κάνω.
Συνεχίζω. Γιατί ξέρω ότι είναι απλώς μια δύσκολη στιγμή μέσα σε ένα πολύ μεγαλύτερο ταξίδι. Και κάθε φορά, τα πράγματα καταλήγουν να συμβαίνουν ακριβώς όπως πρέπει.
Συνέντευξη: Θοδωρής Κολλιόπουλος
