Τον Νοέμβριο του 2023, ο Jon Voyager κυκλοφόρησε το πρώτου του solo indie rock studio album, με τίτλο “Monsters”, αλλά και του single του “Angela”. Με αφορμή αυτή την κυκλοφορία μιλήσαμε μαζί του κι ανακαλύψαμε πως ο Γιάννης Βογιαντζής, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, είναι ένας καλλιτέχνης που έχει μοναδική μουσική να μάς παρουσιάσει.
Στον χώρο του progressive metal, ο Jon είναι ήδη γνωστός χάρη στη συμμετοχή του στο συγκρότημα Need ως frontman, με το οποίο έχουν κυκλοφορήσει ήδη πέντε albums, αλλά και στους Bejeezus. Η σχέση του με το εξωτερικό, αλλά κι η αγάπη του για τον John Mayer παίζουν καθοριστικό ρόλο στη μουσική που δημιουργεί.
Ο ίδιος ανακαλεί στη μνήμη του την πορεία με τους Need με θαυμασμό, ενώ είναι γεμάτος θετική ενέργεια για το παρόν και μέλλον της solo καριέρας του. “Στο χέρι μου είναι να συνεχίζω να δημιουργώ μουσική που μου αρέσει και για την οποία είμαι περήφανος” μάς λέει.
Ποια είναι, λοιπόν, η σχέση του με τις συναυλίες ως θεατής κι ως καλλιτέχνης; Αλλά και το ποιο σημαντικό: ποιος είναι τελικά ο Jon Voyager που τόσο μάς έχει εντυπωσιάσει;
Διαβάστε τη συνέντευξη που έδωσε στο SounDarts.gr εδώ.
Πρόσφατα, κυκλοφόρησες το πρώτο σου album, με τίτλο “Monsters”. Πρόκειται για ένα projectπου η θεματική του βασίζεται στις σχέσεις. Γιατί επέλεξες τον τίτλο “Monsters”;
Καλησπέρα Ηλέκτρα κι ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία! Ο τίτλος προέρχεται από το ομότιτλο τραγούδι που “κλείνει” τον δίσκο και νιώθω ότι είναι το πιο βαριά συναισθηματικά φορτισμένο τραγούδι για μένα αν και το πιο λιτό μουσικά και ενορχηστρωτικά. Είναι ο τρόπος μου να ξορκίσω τα “τέρατα” που κρύβουμε όλοι μέσα στο μυαλό μας και μας τυραννάνε και μας κρατάνε πίσω από τη γενικότερη εξέλιξή μας σαν άτομα.
Με σκοπό την προώθηση του δίσκου απολαύσαμε το musicvideoτου “ANGELA” που γυρίστηκε στο Μεσολόγγι. Τι σημαίνει αυτό το τραγούδι για εσένα και ποια η σχέση του με τον τόπο που γυρίστηκε το video;
Το “Angela” είναι από τα πολύ ξεχωριστά τραγούδια στο δίσκο, γιατί αποτελεί προϊόν συνεργασίας με έναν πολύ αγαπημένο φίλο, τον Adam Georgiou που είναι και υπεύθυνος για τους στίχους. Το γράψαμε παρέα μέσα σε διάστημα λίγων ωρών κάποια στιγμή που είχα πάει να τον επισκεφτώ στη Νέα Υόρκη όπου μένει. Το μέρος δεν επιλέχτηκε τυχαία. Είχα περάσει από την Τουρλίδα κάπου στο 2017-18 επιστρέφοντας από ένα ταξίδι για live και εντυπωσιάστηκα με την ιδιαίτερη ομορφιά του τοπίου κι αποφάσισα ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνω ένα video εκεί. Όταν σκεφτόμουν ποια τραγούδια θα συνοδεύσω με κάποιο μουσικό video αυτός ο συνδυασμός μεταξύ του συγκεκριμένου τραγουδιού και του μέρους μου φάνηκε ιδανικός!
Η μουσική που επιλέγεις να πλαισιώσουν τους στίχους των τραγουδιών σου είναι μοναδική. Πιστεύεις πως είναι απόρροια των εμπειριών σου στο εξωτερικό ή κάτι περισσότερο από αυτό;
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Όλες οι εμπειρίες παίζουν το ρόλο τους όταν δημιουργεί κάποιος μουσική. Σίγουρα τα ταξίδια έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, γιατί ήθελα ο δίσκος να βγει “ταξιδιάρικος”, να είναι δηλαδή μια καλή παρέα σε κάποιον που παίρνει τους δρόμους γενικότερα όπως κάνω κι εγώ αρκετά συχνά!
Εάν σου έλεγα να επιλέξεις έναν καλλιτέχνη που σε έχει επηρεάσει βαθιά στη μουσική σου πορεία, ποιος θα ήταν αυτός και γιατί;
Στη συγκεκριμένη πτυχή της μουσικής μου πορείας θα διάλεγα τον John Mayer. Είναι ένας καλλιτέχνης με τον οποίο έχω συνδεθεί ιδιαίτερα τα τελευταία 15 χρόνια από τότε που τον ανακάλυψα. Πέρα από τις δεδομένες μουσικές του ικανότητες, μου αρέσει η διάθεση του για εξερεύνηση σε ό,τι αφορά το songwriting και με εμπνέει να δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα όταν συνθέτω και ηχογραφώ.
Επέλεξες να “ξεφύγεις” από το metal μονοπάτι και να προσεγγίσεις κάτι πιο “εύπεπτο” για το ευρύ κοινό. Τι σε έκανε να προχωρήσεις σε αυτή την κίνηση; Είναι κάτι που προέκυψε αβίαστα;
Το τι συνιστά κάτι “εύπεπτο” μουσικά για το ευρύ κοινό θεωρώ ότι είναι αρκετά σχετικό σαν έννοια. Εννοώ ότι κάθε μουσική που δεν φτιάχνεται με γνώμονα την εμπορική επιτυχία δεν μπορεί να θεωρηθεί εύπεπτη a priori. Σίγουρα είναι πολύ μακριά από τη μουσική που έχω κυκλοφορήσει μέχρι τώρα με τους Need, αλλά θεωρώ ότι χρειάζεται κι αυτή το χρόνο της για να την απορροφήσει κανείς. Σε κάθε περίπτωση είναι τραγούδια τα οποία έγραφα ανά τα χρόνια και θεωρούσα ότι δεν ταιριάζουν στο ύφος των Need, επομένως αποφάσισα να τα κυκλοφορήσω μέσω ενός διαφορετικού project.
Η ιστορία σου σε ήθελε να είσαι μέλος του συγκροτήματος Need. Τι ανακαλείς στη μνήμη σου από αυτή την εμπειρία;
Η όλη πορεία των Need είναι ένα τεράστιο ταξίδι με κάποιες φοβερές νίκες και αμέτρητες ήττες, όπως είναι η ιστορία των περισσότερων συγκροτημάτων που παλεύουν μέσα στον ευρύτερο undergound/DIYχώρο. Θεωρώ ότι έχουμε αφήσει ορισμένους πολύ όμορφους δίσκους, καθώς και συναυλίες πίσω μας κι ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία να δημιουργήσουμε κι άλλη μουσική στο μέλλον.
Το να ακολουθήσεις solo καριέρα ήταν προσωπική σου επιθυμία; Ποιες είναι οι αξιώσεις του Jonως solo καλλιτέχνης;
Η solo πορεία δεν ήταν κάποια φοβερή επιθυμία ή κάτι που έχει πολύ μεγάλο σχεδιασμό από πίσω. Ήταν μια ιδέα που είχα προκειμένου να κυκλοφορήσω αυτά τα τραγούδια τα οποία ήταν αρκετά διαφορετικά σαν ύφος και τελικά κατέληξε σε μια πολύ όμορφη συλλογική προσπάθεια με όλους τους ανθρώπους που ενεπλάκησαν στη δημιουργία του δίσκου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ελπίζω σε πρώτη φάση να κάνουμε κάποιες συναυλίες και να παρουσιάσουμε το υλικό του “Monsters” και σε δεύτερη φάση -γιατί όχι- να κάνουμε ένα ακόμα album.
Φαίνεται πως είσαι ένας καλλιτέχνης που έχει πολλά να δώσει και μέρος μιας νέας γενιάς καλλιτεχνών, μακριά από τα πρότυπα που προστάζει η μουσική κοινότητα. Σε αγχώνει ή σε ιντριγκάρει η επιτυχία και το να μπορέσεις να ξεχωρίσεις από το πλήθος;
Ιδανικά στο δικό μου μυαλό η “επιτυχία” είναι καλό να έρχεται οργανικά, δηλαδή το κοινό να ακούει τη δουλειά σου και αν του αρέσει να σε στηρίζει και να σε βοηθάει να προχωράς. Υπό αυτή την έννοια δεν με αγχώνει κάτι, γιατί δεν είναι απαραίτητα στο χέρι μου η επιτυχία. Στο χέρι μου είναι να συνεχίζω να δημιουργώ μουσική που μου αρέσει και για την οποία είμαι περήφανος ελπίζοντας ότι οι δρόμοι του κοινού και ο δικός μου θα διασταυρωθούν κάποια στιγμή στην πορεία!
Αλήθεια, υπάρχουν καλλιτέχνες της “νέας γενιάς” που ξεχωρίζεις και που ίσως κάπως να σε έχουν επηρεάσει; Αν ναι, με ποιο τρόπο συνέβη αυτό;
Κάθε καλλιτέχνης-ιδα που μέσα σε αυτό το φοβερά δύσβατο τοπίο για την γενικότερη εναλλακτική μουσική μπορεί να κάνει το όραμά του πραγματικότητα και να κυκλοφορεί μουσική, να κάνει συναυλίες κτλ είναι στα μάτια μου ένας ήρωας-ίδα. Προσπαθώ, επομένως, να παρακολουθώ και το μουσικό γίγνεσθαι, να ακούω πράγματα, να πηγαίνω σε συναυλίες, γιατί κάθε τέτοια προσπάθεια μου δίνει έμπνευση. Τυχαία θα πω μερικά ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό από διάφορους χώρους και είδη. Mother of Millions, Sophie Lies, Irene Ketikidi, Expe, Khirki, Κροταλίας, Aki Rei με μια πρώτη σκέψη.
Λένε ότι το πιο δύσκολο πράγμα είναι να μιλάμε για τον εαυτό μας. Θα ήθελα, όμως, να σε ρωτήσω: Ποιος είναι ο JonVoyager;
Πολύ καλή ερώτηση! Ο Jon Voyager, λοιπόν, είναι ένας τραγουδιστής, songwriter και performer που αγαπάει πολύ να γράφει μουσική, να βρίσκεται πάνω στο stage και να ταξιδεύει, ειδικά αν το ταξίδι συνδυάζεται και με μουσική (είτε σαν μουσικός είτε σαν θεατής). Είμαι αρκετά εργασιομανής και πιστεύω στη συνέπεια σε ότι αφορά την πορεία του καθενός και με αυτό πορεύομαι!
Ποια είναι τα μελλοντικά, επαγγελματικά σου σχέδια;
Συνεχίζω να δραστηριοποιούμαι συνεχώς στο μουσικό χώρο μέσα από τις party bands Bejeezus & Yakuza Si στις οποίες είμαι μέλος, ενώ σε ότι αφορά την solo κατάσταση, έχω αρχίσει να δοκιμάζω τα τραγούδια του δίσκου αρχικά σε ακουστική μορφή σε διάφορα acoustic live που κάνω σε Αθήνα και επαρχία, ενώ ελπίζω ότι προς την άνοιξη θα είμαι έτοιμος και για μερικά full band lives και μια πιο “κανονική” παρουσίαση του “Monsters”!
Ποιο είναι το μότο σου στη ζωή;
Δεν είναι sprint, είναι μαραθώνιος… Δουλειά, συνέπεια και υπομονή!
Συνέντευξη: Ηλέκτρα Λήμνιου
