Ο Ιταλός τραγουδιστής Mario Biondi δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις σαν καλλιτέχνης. Το έργο του, η μοναδική φωνή του αλλά και οι ερμηνείες του μιλούν από μόνα τους και είναι αρκετά για να καταλάβει κανείς πως αναφερόμαστε σε έναν καλλιτέχνη που δικαίως κατέχει μια θέση στο πάνθεον των καλλιτεχνών της jazz, της soul, της funk, της pop… της μουσικής γενικότερα! Εξάλλου ούτε και ο ίδιος αρέσκεται σε “ταμπέλες”!
Ως άνθρωπος ωστόσο είναι εξίσου σαγηνευτικός. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του album με τίτλο “Dare”, επικοινωνήσαμε μαζί του με σκοπό μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη. Από την πρώτη στιγμή με χιούμορ -αλλά και υπομονή λόγω κακής σύνδεσης στο skype-, ο Mario φόρεσε το καλύτερο του χαμόγελο και δεν δίστασε να πει ακριβώς αυτό που πιστεύει χωρίς περιστροφές. Η συζήτηση ήταν τόσο φιλική, λες και γνωριζόμασταν χρόνια.
Έτσι μου μίλησε για όλα… τη νέα του δισκογραφική δουλειά, τις λαμπερές συνεργασίες του σε αυτό το album, τα μελλοντικά του σχέδια, τις ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες στην καριέρα του αλλά και για τον τόπο καταγωγής του, τη Σικελία που τόσο πολύ του θυμίζει την Ελλάδα.
Μετά από την επικοινωνία αυτή, μου άφησε ένα πελώριο χαμόγελο για το υπόλοιπο της ημέρας και το μόνο σκεφτόμουν είναι πως μόνο έτσι αξίζει να σκεφτόμαστε τους ανθρώπους που γνωρίζουμε! Ανθρώπινος, φιλικός, χαμογελαστός, απλά… magnifico!
Κυρίες και κύριοι… ο Mario Biondi!
Πρόσφατα κυκλοφόρησες το νέο σου album με τίτλο “Dare”. Αυτή η λέξη υπάρχει τόσο στα Αγγλικά όσο και στα Ιταλικά, αλλά σημαίνει ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα σε κάθε μία. Τι σημαίνει αυτή η λέξη για εσένα; Γιατί την επέλεξες ως τίτλο για αυτό το album;
Χρησιμοποίησα αυτήν τη λέξη γιατί μου αρέσουν οι διπλές έννοιες και η διπλή έννοια αυτής της λέξης είναι όμορφη. Πιστεύω ότι οι ίδιες λέξεις σε δύο διαφορετικές γλώσσες μπορεί να έχουν κάτι που τις συνδέει. Στα ιταλικά το “Dare” σημαίνει “δίνω” και για να μπορείς να δώσεις κάτι σε κάποιον, πρέπει να είσαι γενναίος, πρέπει να τολμήσεις, να χρησιμοποιήσεις το θάρρος και την γενναία σου καρδιά. Δεν είναι εύκολο να κάνεις το σωστό. Ωστόσο ένα από τα πολλά προβλήματα είναι πως όσοι δίνουν πρέπει να θέτουν πάντα τα όρια, επειδή όσοι λαμβάνουν δεν έχουν κανένα.
Ποιο είναι το πράγμα που δεν θα “τολμούσες” ποτέ να κάνεις και ποιο δεν θα σκεφτόσουν να «δώσεις» ποτέ;
Δε θα τολμούσα ποτέ να κάνω κάτι σαν bungee-jumping. Δεν το έχω κάνει ποτέ ξανά γιατί πρέπει να είσαι πολύ γενναίος. Σχετικά με το τι δε θα έδινα… προσωπικά νομίζω ότι στη ζωή μου δίνω τα πάντα σε αυτού που αγαπώ. Επίσης, έχω μια πολύ μεγάλη οικογένεια και για μένα δεν είναι εύκολο να είμαι μόνο για τη πάρτη μου.
Σε αυτό το άλμπουμ είδαμε τις συνεργασίες σου με διάφορους καλλιτέχνες όπως οι Il Volo, Incognito, The High Five Quintet, Dodi Battaglia, DJ Meme κ.α. Καλλιτέχνες που υπηρετούν τόσο διαφορετικά είδη. Τι νέο πιστεύεις ότι έφερε ο καθένας από αυτούς στο album σου;
Πρώτα απ ‘όλα, επέλεξα αυτούς τους καλλιτέχνες ίσως επειδή θα ήθελα να τολμήσω. Αυτοί οι άνθρωποι είναι φίλοι μου. Όλοι τους. Γνώρισα τους Il Volo όταν ήταν 13 ετών και τους είδα να μεγαλώνουν χρόνο με το χρόνο. Έπρεπε να κάνουμε τη διασκευή του “My Way” για την ιταλική τηλεόραση και το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο, απλώς εξαιρετικό. Ο Dodi Battaglia είναι ένας από τους δέκα πιο γνωστούς κιθαρίστες στον κόσμο. Έχει παίξει με πολλούς σπουδαίους μουσικούς σε όλο τον κόσμο. Ο Bluey (frontman και ιδρυτής των Incognito) είναι ένα είδος αδελφού για μένα. Είναι σαν τον μεγάλο αδερφό μου. Μου δίδαξε πολλά πράγματα στη ζωή μου. Με δίδαξε πώς να έχω μια καρδιά γεμάτη πράγματα. Είναι ένας όμορφος άνθρωπος.
Σταμάτησα να δουλεύω με τους The High Five Quintet, ίσως πριν από 15 χρόνια και ήταν κρίμα. Ήμουν πολύ στεναχωρημένος για αυτό, αλλά τους τηλεφώνησα και είπα «Γεια σας παιδιά. Τώρα είναι καιρός να κάνουμε κάτι μαζί ξανά. Τι λέτε γι’αυτό?”. Αυτή ήταν η τέλεια στιγμή γιατί όλοι τους είπαν «ΟΚ! Είμαστε έτοιμοι να επανενώσουμε το συγκρότημα για εσένα και να κάνουμε μαζί μερικά τραγούδια».
Λαμβάνοντας υπόψη την παγκόσμια δυσκολία της πανδημίας, πόσο δύσκολο ήταν να συγκεντρώσεις όλους αυτούς τους guest μουσικούς να παίξουν σε αυτό το album;
Ευτυχώς, άρχισα να δουλεύω σε αυτό το album πριν από την πανδημική περίοδο. Αλλά τα τρία τελευταία τραγούδια δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας και σίγουρα δεν ήταν εύκολο! Ήμασταν όπως εσύ και εγώ τώρα (δηλαδή επικοινωνία μέσω Skype), προσπαθώντας να ενώσουμε τα πάντα μαζί. Δεν ήταν καθόλου εύκολο.
Το πρώτο σου single από αυτό το album είναι η διασκευή στο “Cantaloupe Island” του Herbie Hancock. Γιατί επέλεξες να διασκευάσεις αυτό το τραγούδι;
Πρώτα απ ‘όλα γιατί αγαπώ πολύ αυτό το τραγούδι. Έπειτα, όταν άκουσα για πρώτη φορά την εκδοχή του Mark Murphy, με μαγνήτισε εντελώς και αυτό το τραγούδι είναι απλά τέλειο! Είναι το τέλειο σχήμα της βάσης της jazz που γράφτηκε από τον Herbie Hancock το 1964 και κανείς δεν το έχει αναπαραγάγει με στίχους μέχρι τώρα.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι από αυτό το album;
Είναι δύσκολο να πω κάποιο. Λατρεύω το ντουέτο με την Olivia Trummer (“Dream for Two”). Είναι πολύ καλό και εγώ είμαι πολύ ρομαντικός.
Έχεις συνεργαστεί με πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες μέχρι τώρα. Ποια συνεργασία είναι η πιο ζωντανή στη μνήμη σου;
Πάνω απ ‘όλα πρέπει να αναφέρω τον Al Jarreau, γιατί ήμουν ερωτευμένος μαζί του ως καλλιτέχνης για πολύ καιρό. Στο ίδιο επίπεδο θα ήθελα να βάλω τον Pino Daniele γιατί μεγάλωσα με αυτό το είδος μουσικής, με αυτούς τους καλλιτέχνες. Ήμουν σαν ένα χαρούμενο παιδί την περίοδο των Χριστουγέννων όταν τους γνώρισα.
Υπάρχουν άλλοι καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;
Ίσως με τον Michael McDonald, ξέρεις από τους Doobie Brothers της δεκαετίας του ’70, αλλά πριν από το συγκρότημα είχε γράψει πολλά τραγούδια και έκανε τα υποστηρικτικά φωνητικά για πολλούς τραγουδιστές όπως ο Christopher Cross, οι Steely Dan, για πολλούς σπουδαίους μουσικούς.
Με τα χρόνια έχεις πειραματιστεί με αρκετά μουσικά είδη από την funk έως την pop έως την jazz. Σε ποιο είδος αισθάνεσαι πιο άνετα όταν ερμηνεύεις;
Αγαπώ τη μουσική. Δεν είμαι το είδος του τραγουδιστή ή του μουσικού που θα έλεγε «όχι, είμαι μόνο τραγουδιστής jazz. Είμαι μόνο τραγουδιστής soul». Είμαι απλώς ένας τραγουδιστής! Τίποτα περισσότερο!
Ωστόσο υπάρχουν σκέψεις να πειραματιστείς με ένα εντελώς διαφορετικό είδος;
Θα αρχίσω να δουλεύω πάνω σε ένα πολύ rock project, αλλά είναι μόνο ένα είδος πειράματος προς το παρόν. Είναι ένα παράξενο πείραμα, αλλά μου αρέσει.
Λαμβάνοντας υπόψη τη φήμη σου και τη γενικότερη καριέρα σου στη μουσική βιομηχανία, πιστεύεις πως έχεις μάθει να προστατεύεις την ψυχή σου;
Σίγουρα ναι γιατί είμαι τρελός, ίσως περισσότερο από τις δισκογραφικές εταιρείες! Χαχα! Είμαι τυχερός και υποθέτω ότι η τύχη μου ήταν ότι έγινα διάσημος όταν ήμουν 35 ετών. Ήμουν αρκετά μεγάλος που σημαίνει ότι δεν ήμουν ο τύπος που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τον πειραματικό μηχανισμό της (μουσικής) βιομηχανίας.
Έχεις μουσικές φιλοδοξίες που δεν έχεις εκπληρώσει ακόμη;
Ίσως το να συνεργαστώ με τον Michael McDonald.
Έχεις επισκεφτεί πολλές φορές στην Ελλάδα. Τι βρίσκεις ως το πιο συναρπαστικό πράγμα στην Ελλάδα και στους Έλληνες;
Ξέρεις είμαι από τη Σικελία και νιώθω πολύ Έλληνας, σαν εσένα. Όταν ήμουν εκεί ήταν τέλειο γιατί ένιωθα σαν να ήμουν στη Σικελία, σαν να ήμουν στην πόλη μου. Οι άνθρωποι ήταν επίσης φοβεροί μαζί μας. Όταν ήμασταν στην Αθήνα, ήταν σαν ένα όνειρο. Λίγες μέρες πριν είδα το video της συναυλίας μου στην Ακρόπολη και σκεφτόμουν “Wow! Τι υπέροχη αίσθηση!». Το πιο περίεργο ήταν ότι πάντα σκεφτόμουν «Εντάξει. Είμαι στο σπίτι μου. Φανταστικά! Όμορφο μέρος! Magnifico!».
Τι ήταν αυτό που απολαμβάνεις περισσότερο όταν επισκέπτεσαι την Ελλάδα;
Ίσως το φαγητό! Λατρεύω το φαγητό σας. Όταν είμαι σπίτι με τη γυναίκα μου, της ζητώ συχνά να ετοιμάσει την ελληνική σαλάτα, ξέρεις με τη φέτα και όλα τα άλλα!
Ποια από τις συναυλίες σου που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα είναι αυτή που δε θα ξεχάσεις;
Σίγουρα αυτή στην Ακρόπολη για την αίσθηση και για το μέρος!
Ποιο είναι το σύνθημά σου στη ζωή;
(Δες την απάντηση του Mario Biondi στο video που ακολουθεί)
Κλείνοντας, τι θα ήθελες να σου ευχηθούμε;
Να μπορέσω να κάνω μια πολύ καλή περιοδεία σε όλο τον κόσμο και να έρθω το συντομότερο δυνατό στην Ελλάδα.
Μακάρι! Μου λείπουν οι συναυλίες!
Και έμενα φίλε μου!
Mario, σε ευχαριστώ πολύ για αυτήν τη συνέντευξη!
Παρακαλώ! Ευχαρίστησή μου! Ήταν πολύ ωραίο να σε γνωρίσω και ελπίζω να σε δω αργά ή γρήγορα! Ό, τι καλύτερο σε εσένα και στην οικογένειά σου, φίλε μου! Ciao!
Interview: Thodoris Kolliopoulos
