Ήρθε η ώρα να σας συστήσουμε μία ανερχόμενη καλλιτέχνιδα με βάση της το Λος Άντζελες. Η Miss Velvet είναι κοντά μας και γεμάτη ενέργεια κι όραμα, είναι έτοιμη να μας παρουσιάσει το νέο της υλικό. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το καλλιτεχνικό της όνομα είναι το alter ego της, η περσόνα που δημιούργησε. Τί λέει όμως η ίδια για αυτό; Πώς κατέληξε στην επιλογή αυτού του ονόματος;
Η Miss Velvet είναι μία μητέρα δύο παιδιών αλλά η δική της “αναγέννησή” της έγινε στα 30 της, όταν μετακόμισε Λος Άντζελες. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο, δυναμικό τραγούδι της, με τίτλο “Strut”, το οποίο αποτελεί το ένα τρίτο από το audio visual EP της “Triptych”. Παράλληλα με τα επαγγελματικά της, το να είσαι εργαζόμενη μητέρα δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαντάζει κι η Miss Velvet μοιράζεται μαζί μας τη δική της εμπειρία. Είναι τελικά η “Miss Velvet” η απόδραση από την πραγματικότητα κι ένας φωτεινός φάρος;
Η νεαρή τραγουδίστρια καταφέρνει να συνδυάσει αρμονικά τις επιρροές της από την δεκαετία των 70s και να ξεπεράσει τα όρια της μόδας και του μοντέρνου δημιουργώντας κάτι μοναδικά καινούριο. Η ίδια δεν σταματά να εξερευνά και να δημιουργεί νέα ακούσματα. Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που θα ήθελε να συναντήσει είτε για μία συνεργασία είτε για να πιουν έναν καφέ; Τί απολαμβάνει περισσότερο κατά τη διάρκεια της δημιουργικής της διαδικασίας; Που εντοπίζει τη διαφορά μεταξύ των παλαιότερων και των νέων καλλιτεχνών;
Η Miss Velvet έχει πολλά να δώσει στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία και πολλά να πει στο ταχέως αναπτυσσόμενο (Ευρωπαϊκό) fanbase της μέσα από μια αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο SounDarts.gr!
by Chris Quinn
Γεια σoυ Miss Velvet και καλώς ήρθες στο SounDarts.gr! Θα ήθελες να συστηθείς στο ελληνικό κοινό;
Γεια σου, ελληνικό κοινό. Είμαι η Miss Velvet. Είμαι στο LA αυτή τη στιγμή. Μετακόμισα στο Λος Άντζελες από τη Νέα Υόρκη πριν από περίπου τρία χρόνια και αυτό ήταν ένα είδος μιας μεταπανδημικής [απόφασης], αφού είχα κάνει δύο παγκόσμιες περιοδείες με τον George Clinton και τους Parliament Funkadelic. Μετά από αυτές τις δύο παγκόσμιες περιοδείες, έμεινα έγκυος, απέκτησα δύο μωρά το ένα μετά το άλλο και ήταν υπέροχα και εκπληκτικά, αλλά ήταν σχεδόν σαν μια αναγέννηση, μια επανεφεύρεση του πώς θα γινόταν τώρα αντιληπτή η Miss Velvet. Ακόμα και ως μητέρα και γυναίκα στα 30 της, πάντα σκέφτομαι ποιοι είναι οι διάλογοι, ποιες είναι οι αφηγήσεις που θέλω να πω τώρα και γι’ αυτό ήταν πραγματικά ξεχωριστό. Γνώρισα αυτή τη γυναίκα που ονομάζεται Esjay Jones, η οποία αν δεις στα feeds μου και σε μερικά από τα video μου, είναι αυτή η απίστευτη Νοτιοαφρικανή ξανθιά γυναίκα και είναι σαν το “μαζί μέχρι θανάτου” μου, με την οποία έχουμε γράψει μαζί πολλά [τραγούδια] από τον νέο μου δίσκο. Απλώς δημιουργήσαμε ένα συγκρότημα έξι μουσικών, με ένα τρόπο που μπορεί επίσης να αποδοθεί είτε ως σόλο, αλλά μπορεί να γίνει κι από εμάς τις δύο παίζοντας το ακουστικά -που είναι εκπληκτικό ότι μπορούμε να το “απογυμνώσουμε”- ή μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, από έξι έως τέσσερις ή τρεις μουσικούς. Οπότε είναι πραγματικά εναλλάξιμα και νομίζω ότι αυτό είναι το πραγματικά υπέροχο για την επανεφεύρεση αυτού που είναι τώρα η Miss Velvet.
Ποια είναι η ιστορία πίσω από το καλλιτεχνικό σου ψευδώνυμο;
Αυτό το όνομα γεννήθηκε πριν από περίπου επτά χρόνια. Πήγα να δουλέψω στο LA με τον Nick Littlemore, ο οποίος είναι το άλλο μισό του ντουέτου Empire of the Sun. Δουλεύαμε μαζί σε μερικά έργα και αρχίσαμε να παίζουμε με την ιδέα ενός ψευδώνυμου, ενός alter ego. Αν κοιτάξετε τους κόσμους που δημιούργησε, όπως οι Pnau, οι Empire of the Sun και οι Teenager, έχει τόσο μεγάλη δύναμη όταν πρόκειται να επανεφεύρει αυτήν την άλλη περσόνα. Και έτσι μπήκαμε βαθιά σε αυτό και σχηματίσαμε τη Miss Velvet. Ήταν μια όμορφη στιγμή να δουλεύεις με κάποιον σαν αυτόν και να βλέπετε παλιές ταινίες από τη δεκαετία του ’50, του ’60, του ’70 και ταινίες του John Cassavetes και απλώς ερωτευτήκαμε κάποιο είδος περσόνας. Νομίζω ότι η Miss Velvet έχει πραγματικά αυτό το όνομα και αυτό το συναίσθημα και αν δείτε το περιεχόμενο που κάνουμε τώρα και τη νέα μας μουσική, είναι πραγματικά αυτή η απόδραση. Είναι αυτό που συμβαίνει τη δεδομένη στιγμή στην πραγματική μου ζωή, το οποίο όταν το παίρνω, γίνεται αυτός ο φανταστικός, σουρεαλιστικός κόσμος όπου όλα είναι δυνατά για τη Miss Velvet. Οπότε είναι πραγματικά έμπνευση να έχεις αυτό το άλλο άτομο.
Στο μυαλό μου είχα ερμηνεύσει τη Miss Velvet ως μια ιδιοφυή αντίθεση μιας όμορφης γυναίκας και μητέρας με αυτή τη ισχυρή φωνή που μπορεί να γεννήσει έναν πιο τραχύ ήχο ο οποίος μπορεί πραγματικά να ροκάρει τον κόσμο μας.
Ναι, παρεμπιπτόντως μου αρέσει αυτό! Είναι αλήθεια! Μπορώ να ροκάρω κόσμους. Είναι όπως όταν δημιουργούμε μουσική και μοιάζει σαν να βρισκόμαστε σε μια φούσκα από την οποία δεν μπορούμε να βγούμε να πάρουμε αέρα. Στο τέλος θα φτάσει ξανά στην επιφάνεια. Αυτό που ήταν τόσο ενδιαφέρον είναι ότι όταν πρόκειται να γίνεις μαμά πρέπει να κυοφορήσεις τα μωρά σου, σαν τη μουσική που την κουβαλάς μέσα σου και μετά ξαφνικά όταν την κυκλοφορείς στον κόσμο, δεν είναι πια δική σου. Θα πάρει τη ζωή και τη δύναμή της τώρα. Ποιος ξέρει σε ποιον θα αρέσει και αν το κοινό θα συνδεθεί με αυτή. Έτσι, όταν κυκλοφορείς τη μουσική σου στον κόσμο κι ακούω να λένε, “την έβαλα στο αυτοκίνητό μου, την τραγουδάω και τη νιώθω”, είναι μεγάλη χαρά για εμένα όπως όταν βγαίνεις στην επιφάνεια για να ανασάνεις.
Πρόσφατα κυκλοφόρησες το νέο σου single, με τίτλο «Strut». Θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα θριαμβευτικό rock τραγούδι. Μπορείς να μου πεις περισσότερα για αυτή τη δημιουργία;
Λοιπόν, το «Strut», είναι στην πραγματικότητα το μεσαίο μέρος αυτού του μεγαλύτερου όγκου εργασίας που ονομάζεται «Triptych». Και το «Triptych» είναι μια ηχητική και κινηματογραφική μικρού μήκους [ταινία] διάρκειας δεκατεσσάρων και μισό λεπτών. Υπάρχουν τρία singles εκεί μέσα και συνδέονται με ορχηστρικά και χορωδιακά ιντερμέδια. Αφηγείται πραγματικά αυτή την ιστορία και αυτή την διήγηση. Το “Strut” μπαίνει στη μέση και αποφασίσαμε να το κυκλοφορήσουμε ως πρώτο single για να διαμορφώσουμε κάπως το τοπίο, να δημιουργήσουμε την εντύπωση που πηγαίνει αισθητικά και ηχητικά η Miss Velvet τώρα. Ζει πραγματικά σε αυτή τη μεγαλύτερη ιστορία, σε αυτόν τον μεγαλύτερο κόσμο. Το «Strut» βρίσκεται στη μέση του «Triptych» και έρχεται μετά από αυτή τη στιγμή βαθιάς προδοσίας από κάποιον που κάποτε νοιαζόμουν πραγματικά. Έναν βαθύ, βαθύ φίλο που με πλήγωσε πολύ μετά από τόσα χρόνια. Μετά από εκείνη τη στιγμή που μπήκαμε από το πρώτο τραγούδι στο «Strut», ήρθε ως αυτή η θριαμβευτική νίκη του να κατέχεις αυτό που είσαι, να νιώθεις το σεβασμό και την αγάπη για τον εαυτό σου όποιος κι αν είσαι αληθινά, να νιώθεις καλά σε αυτό το πετσί. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο μερικές φορές με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας να νιώθουμε πραγματικά αυθεντικοί με τον εαυτό μας και να θέλουμε πραγματικά να στηριχθούμε σε αυτό το συναίσθημα. Υπάρχει τόσο βαθύτερο νόημα στο να σηκώνεσαι, να φοράς τα ρούχα σου και να περπατάς καμαρωτά (strut) όπου κι αν βρίσκεσαι. Αλλά όπως λέω σε ένα στίχο, «η ζωή είναι μια πασαρέλα» και νομίζω ότι ταιριάζει σε ό,τι νιώθεις μέσα σου ή σε ό,τι κι αν βάζεις εξωτερικά να έχεις αυτή την ελευθερία, να έχεις αυτή τη δύναμη να περπατάς καμαρωτά προς τον αληθινό, τον αυθεντικό σου εαυτό. Το να έχουμε κατακτήσει αυτό ήταν ένα βασικό στοιχείο όταν γράφαμε με την Esjay ως δύο γυναίκες στα τριάντα μας. Ειδικά τώρα οι γυναίκες σε αυτήν την κουλτούρα, ανάμεσα σε όλα όσα συμβαίνουν στα παγκόσμια γεγονότα και αφηγήσεις, αυτό που πραγματικά κάνουμε είναι να σχηματίζουμε μια φυλή. Είμαστε αυτή η μονάδα και μερικές φορές είναι τρομακτικό να νιώθεις χωρίς διάθεση απολογίας πραγματικά αυθεντική.
Όπως είπες πρόκειται να κυκλοφορήσεις ένα οπτικοακουστικό project, το EP “Triptych” που ακολουθεί το ντεμπούτο album σου, “Traveler”, που κυκλοφόρησε το 2023. Ποιες λεπτομέρειες μπορείς να αποκαλύψεις για αυτό το EP;
Υπάρχουν τρία διαφορετικά τραγούδια που συνδέονται με ιντερμέδια. Έτσι, υπάρχουν συνολικά επτά μουσικά κομμάτια, που ενώνονται σε ένα οπτικό. Είναι σαν μια ταινία μικρού μήκους.
Εκτός από τραγουδίστρια, είσαι και μητέρα δύο παιδιών και ταυτόχρονα έχεις τη δική σου δισκογραφική, τη Mother Ride Records. Είσαι η επιτομή ενός ασταμάτητου ανθρώπου. Είναι πάντα εύκολο να συνδυάζεις τα πάντα; Από πού αντλείς δύναμη;
Θεέ μου, δεν είναι εύκολο. Έκανα ένα αστείο στην αδερφή μου τις προάλλες. Είχαμε μια βαθιά κουβέντα και είπαμε «είμαστε εδώ έξω και γυρίζουμε χίλια πιάτα» (= κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα), αυτό το παλιό ρητό. Το έχω παρατηρήσει μέσω του Instagram πραγματικά και ήταν πολύ όμορφο στο DM όπου λαμβάνω αυτά τα προσωπικά μηνύματα ομοϊδεατών γυναικών που είναι στην ίδια θέση με εμένα που ίσως είναι μητέρες καριέρας ή περνούν τη μεταβατική περίοδο που δεν κάνουν παιδί, στο να κάνουν παιδί και όλες τις ευθύνες που έχει αυτό και να θέλει επίσης να παίξει όλους αυτούς τους διαφορετικούς ρόλους χωρίς να αισθάνεται ένοχη. Δεν θα πω ψέματα.. είναι πολύ δύσκολο, αλλά είναι έμπνευση και είναι ενθαρρυντικό να ξέρω ότι όταν είμαι εδώ έξω και το κάνω αυτό, υπάρχουν γυναίκες που κυριολεκτικά το νιώθουν. Μου γράφουν και νιώθω σαν να θέλω να επιστρέψω σε αυτή τη φυλή. Μου αρέσει να το αισθάνομαι μέσω του τηλεφώνου και τότε λέω “ας συνεχίσουμε, ας συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό”. Ελάτε σε μένα με τις ερωτήσεις και ελπίζω ότι η Miss Velvet -για την οποία θέλω να μιλήσω σε τρίτο πρόσωπο- θα γίνει αυτή η απόδραση και αυτός ο φάρος του αδύνατου που έχει τη δύναμη να ισορροπήσει όλα αυτά τα πράγματα. Νομίζω ότι ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα που είπα στην ομάδα μου, όταν απέκτησα τη δική μου δισκογραφική -είμαστε μέσω της The Orchard που είναι μέσω της Sony- ξεκινώντας αυτή την αφήγηση για νέες γυναίκες στη μουσική βιομηχανία που χρειάζονται έναν μέντορα. Είμαι σε αυτό εδώ κι οκτώ χρόνια και μόλις τώρα ένιωσα ότι συμβαίνει. Για μένα ως καλλιτέχνη, χρειάστηκε πολύς χρόνος για να βρω ποια ήμουν και να βρω τα δημογραφικά στοιχεία μου και τους ανθρώπους μου και εντελώς ειρωνικά τα βρήκα όλα καλύτερα αφού έκανα δύο παιδιά. Αυτή είναι η ιστορία μου, αλλά θέλω οι νεαρές γυναίκες να έχουν την ελπίδα ότι όταν είσαι στα τριάντα σου, δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα. Αυτό το παλιό ταμπού του να είσαι δεκαεννιά και να είσαι rocl star και pop star δεν υπάρχει πια. Δεν χρειάζεται να ζούμε σε αυτό το πλαίσιο. Πραγματικά δεν πρέπει. Έτσι, αυτό είναι μέρος αυτής της εταιρείας και είχα μερικές όμορφες καλλιτέχνιδες και γυναίκες που άρχισα να καθοδηγώ λίγο. Αλλά είναι ένα αποτέλεσμα μιας ροής και ελπίζω να το συνεχίσω αυτό. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι τόσο ικανοποιητικό και υπέροχο.
Σου εύχομαι να το συνεχίσεις για όσο περισσότερο μπορείς.
Σ’ ευχαριστώ γλυκέ μου. Ελπίζω να γίνω 60 και παραπάνω, όπως ο Mick Jagger, να γίνω καλύτερη μεγαλώνοντας και να τραγουδάω καλύτερα. Νομίζω ότι είναι τόσο σημαντικό σε αυτόν τον κόσμο με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου υπάρχουν τόσες πολλές εφαρμογές που αλλάζεις το πρόσωπό σου και άλλα πράγματα για να δείχνεις με έναν συγκεκριμένο τρόπο, να έχεις πρότυπα και γυναίκες που κάνουν κάτι ενάντια στο συνηθισμένο. Ελπίζω ότι η Miss Velvet είναι εκείνο το πρόσωπο για γυναίκες στα τέλη της 20ης και 30ης δεκαετίας τους που λένε, «πού πάω αυτή τη στιγμή; Τι κάνω;».
Η ενέργειά σου είναι τόσο δυνατή! Θα μπορούσαμε να σε περιγράψουμε ως ένα αστέρι του rock ‘n’ roll . Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου και οι επιρροές σου;
Πραγματικά τραβάω πολλά από τη δεκαετία του ’70 ηχητικά, αλλά όσο περισσότερο ασχολούμαι με τις παλέτες, τα χρώματα και την αισθητική, σχεδόν ξεπερνάω τα όρια της μόδας που είναι μοντέρνα και σύγχρονη. Είναι σχεδόν σαν αυτή την αντιπαράθεση, κάτι που είναι vintage και κλασικό ηχητικά με κάτι που είναι μοντέρνο και κατά κάποιο τρόπο υπερβαίνει αυτό το όριο. Είμαι πάντα σε αναζήτηση, ειδικά για το Project της Miss Velvet, κάτι που μοιάζει με μια αντιπαράθεση, κάτι που μοιάζει σχεδόν αντίθετο και απωθητικό, για να ενωθεί.
Λοιπόν, για να γίνει πιο σαφές, αν είχες την ευκαιρία να συνεργαστείς με τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη, ποιον θα επέλεγες;
Θα κάνω το δικό μου συνδυασμό ανθρώπων που αγαπώ πολύ. Νομίζω ότι η Brandi Carlile είναι μια εξαιρετική αφηγήτρια. Μου αρέσει ο τρόπος που λέει τις ιστορίες της τώρα και η φωνή της τώρα. Ο τύπος της γυναίκας που είναι και τι αντιπροσωπεύει. Θα συνεργαζόμουν και με τις Heart. Θα ήθελα πολύ να τραγουδήσω δίπλα στην Ann Wilson, κάποιο ντουέτο με αυτόν τον τύπο φωνής, νομίζω ότι θα ήταν εξαιρετικό και τέλος θα ήθελα πολύ να πιω έναν καφέ με τον Robert Plant.
Ποιο μέρος της μουσικής σου δημιουργικής διαδικασίας απολαμβάνεις περισσότερο;
Νομίζω ότι μόλις τελειώσει το τραγούδι, το λέω “μαρινάρισμα”, αλλά μου αρέσει να μαρινάρομαι σε αυτό και να καταλήξω στα οπτικά. Νομίζω ότι τα οπτικά, για να εκφράσω πραγματικά τον κόσμο της Miss Velvet, γίνονται κάτι που είναι η ευρύτερη ερμηνεία και φαντασία της. Το να μπορώ να αφήσω το μυαλό μου να γίνει ο creative director μόλις τελειώσει το τραγούδι, είναι ένα χαρούμενο μέρος για μένα όπου βρίσκω φαντασία. Αυτό είναι πραγματικά το «Triptych». Μπορεί κανείς να το δει ακόμα και στο «Strut», είναι σαν να υπάρχει μια πασαρέλα στα βάθη της ερήμου Mojave. Βρισκόμαστε στην έρημο Mojave στη μέση της Καλιφόρνια σε αυτό το έντονο τοπίο που είναι ξηρό, σουρεαλιστικό και σκονισμένο με αυτήν την απίστευτη χρυσή πασαρέλα μήκους 40 ποδιών, με έξι χορωδούς και 12 χορευτές, όλοι σε αυτές τις παλέτες γήινων αποχρώσεων, μαυρίσματος και χρυσού. Για μένα, όταν το μυαλό μου πηγαίνει σε εκείνο το μέρος, τότε είναι που ξέρω ότι όλα ενώνονται και αυτή η συγχώνευση θα ανθίσει.
Υπάρχουν θέματα ή ιστορίες που αποφεύγεις να χρησιμοποιείς στη μουσική σου;
Όχι, νομίζω ότι το μεγαλύτερο πράγμα είναι ότι μερικές φορές οι παλιότεροι στη βιομηχανία ήταν νευρικοί σχετικά με αυτού του είδους τις συζητήσεις και τα τραγούδια για πράγματα όπως η μητρότητα. Έλεγαν «γιατί το λέμε αυτό στη rock;». Αυτό μοιάζει σχεδόν ταμπού. Οπότε στην πραγματικότητα δεν απέχω από αυτά τα θέματα. Πραγματικά πιέζω περισσότερο αυτόν τον κόσμο και αυτή την αντίληψη όπως, «αν μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό, γιατί να μην μπορούμε να το βάλουμε στη rock μουσική; Γιατί δεν μπορεί να είναι σέξι; Γιατί αυτό δεν μπορεί να αποτελεί έμπνευση; Γιατί δεν μπορεί να είναι γαμάτο και cool;». Νομίζω ότι δεν έχω ακούσει γυναίκα τραγουδίστρια στην ηλικιακή μου ομάδα και ως μητέρα να μένει σε αυτά τα πράγματα. Είναι ακόμα ενδιαφέρον.
Η Alanis Morissette ήρθε στο μυαλό μου με αυτό που είπες μόλις τώρα.
Φυσικά αλλά αυτή είναι μια παλαιότερη γενιά. Αυτό είναι το Βόρειο Αστέρι μου, ο φάρος μου. Νομίζω ότι είναι εξαιρετική που μιλούσε για αυτό σε μια εποχή που ήταν ακόμη πιο ταμπού. Οπότε νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα μου άρεσε να είναι κάπως δικό μου αυτό το τοπίο γιατί εκτός από εκείνη, εσένα κι εμένα που είμαστε στην ίδια σελίδα, δεν είμαι σίγουρη ποιος το επικοινωνεί αυτό. Θέλω να πάω ένα βήμα παρακάτω. Όπως ο Bob Dylan και ο Bruce Springsteen παίρνουν αυτές τις ιστορίες και πάνε ένα επίπεδο πιο κάτω, στο πόσο σοβαρό είναι κάτι πραγματικά.
Τι είδους συμβουλές θα έδινες σε κάποιον που πρόκειται να ξεκινήσει την καριέρα του στην μουσική βιομηχανία;
Αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσα να πω σε γυναίκες και νεαρές γυναίκες, ακόμα και σε νεαρούς άντρες που έρχονται στη rock μουσική, θα ήταν κάτι σαν «Σε παρακαλώ μην τα παρατάς. Αυτό είναι ένα άθλημα μακράς διάρκειας. Είναι βραδείας καύσης, ειδικά στη rock μουσική. Γίνεσαι καλύτερος όσο μεγαλώνεις».
Ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σας σχέδια;
Ελπίζω πραγματικά να κάνω μερικές περιοδείες και να αρχίσω να φέρνω πραγματικά τη Miss Velvet στην Ευρώπη. Αυτό είναι ένα πραγματικά μεγάλο σημείο για εμένα και την ομάδα μου. Έχουμε όλα τα σημάδια και όλους τους απίστευτους fans που αρχίζουν να μαζεύονται σε αυτές τις περιοχές και η Ελλάδα είναι μια από αυτές. Τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών μου είναι σταυρωμένα, ότι το 2025 είναι ο στόχος να φτάσω στην Ευρώπη και να “χτίσω” τη Miss Velvet εκεί.
Ποιο είναι το μότο σου στη ζωή;
Συνέντευξη: Θοδωρής Κολλιόπουλος
