Η Ελληνογερμανίδα τραγουδίστρια Fiona κυκλοφόρησε πρόσφατα το ντεμπούτο album της, με τίτλο “You Heal My Heart”. Τα τραγούδια που περιλαμβάνονται σε αυτό είναι γραμμένα στα αγγλικά κι έχουν γίνει ήδη αποδεκτά από το κοινό. Με σκοπό, λοιπόν, την προώθηση του δίσκου της, η Fiona πραγματοποίησε την πρώτη της unplugged εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, στο Μπενσουσάν Χαν, ενώ θα ακολουθήσουν ακόμη τρεις. Η ανερχόμενη καλλιτέχνις μίλησε στο SounDarts.gr για τα τραγούδια που θα παρουσιάσει, αλλά και για τους μουσικούς που την πλαισιώνουν.
Πέρα από αυτό, μίλησε για τον Άλμπερτ Παναγιωτόπουλο, αλλά και τον Νίκο Αντύπα, με τους οποίους συνεργάστηκε για τη δημιουργία του δίσκου. Η ίδια κάνει ένα flashback στην εποχή που ήταν μέλος του συγκροτήματος Altribe και μας μιλάει για τη μετάβασή της από τους ελληνικούς στους αγγλικούς στίχους. Ποιό είναι το μουσικό είδος που ξεχωρίζει και ποιό είναι το αγαπημένο της τραγούδι από τον δίσκο; Επίσης, η ίδια μας μιλάει για την ιστορία που βρίσκεται πίσω από το τραγούδι της “I Have the Right”.
Μέσα από μια ονειρική αναδρομή στο ξεκίνημα της στη μουσική, η Fiona μας εξηγεί πως το Λονδίνο βοήθησε την μουσική της εξέλιξη. Τέλος, μας συστήνει το μουσικό της εργαστήρι, FINDMYVOICE, και αναφέρει πως έχει μπει ξανά στο studio για να προετοιμάσει το νέο της υλικό.
Διαβάστε τη συνέντευξη που έδωσε στο SounDarts.gr παρακάτω!
Fiona καλωσήρθες στο SounDarts.gr! Αυτή την περίοδο προετοιμάζεσαι για τις εμφανίσεις σου στη Θεσσαλονίκη. Μίλησέ μας για αυτό το project.
Αυτή την περίοδο όντως βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη και θα είμαι για αρκετό καιρό κατά πώς φαίνεται. Ξεκίνησα μία σειρά unplugged εμφανίσεων που έχουμε προγραμματίσει να συνεχιστούν μέχρι τα Χριστούγεννα. Η Μαγική Σοφίτα, είναι ένας χώρος εντός του Μπενσουσάν Χαν. Πρόκειται για ένα χώρο ιστορικού ενδιαφέροντος για την πόλη, αλλά και πολύ καλλιτεχνικός. Με ενέπνευσε από την πρώτη στιγμή που τον είδα και σκέφτηκα «πώς θα γίνει να παίξω εδώ;» ….και έγινε!
Πέρα από τα δικά σου τραγούδια, τι άλλο πρόκειται να ακούσουμε από εσένα; Τι προτιμάς να ερμηνεύεις στα lives σου;
Θα είμαι μαζί με έναν εξαιρετικό νέο μουσικό, τον Κώστα Βαπορίδη. Έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα ακουστικό για δύο κιθάρες με τραγούδια από την μέχρι τώρα δισκογραφία μου, αλλά και με τραγούδια από την διεθνή μουσική σκηνή, που αγαπώ πολύ. Γενικά μου αρέσει να ερμηνεύω τραγούδια που τα έχω συνδέσει με στιγμές της ζωής μου, με αναμνήσεις. Να μου θυμίζουν ανθρώπους, καταστάσεις, μέρη που έχω ζήσει. Γενικότερα τη μουσική την αντιμετωπίζω συναισθηματικά. Και αυτή τη φορά, οι ενορχηστρώσεις είναι σε μίνιμαλ αισθητική. Όσο πιο «γυμνές» γίνεται. Η φωνή κυριαρχεί και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τις κιθάρες.
Για το ντεμπούτο σου album “You Heal My Heart” -που κυκλοφόρησε πρόσφατα- συνεργάστηκες με τον Νίκο Αντύπα, μέλος των Socrates. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και τι κέρδισες από αυτή;
Οι συνεργασίες για εμάς τους καλλιτέχνες είναι μοιραίες. Με τον Άλμπερτ Παναγιωτόπουλο, συνθέτη πολλών τραγουδιών του δίσκου και στιχουργό, συνεργαζόμαστε εδώ και αρκετά χρόνια – πάνω από δέκα. Είχαμε έτοιμα τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου. Με τον Νίκο έχουμε κοινούς φίλους και μια κοινή αγάπη για την πατρίδα μου, τη Σύρο. Βρεθήκαμε, μιλήσαμε και ήρθε μόνο του. Ο Νίκος Αντύπας είναι ένας καλλιτέχνης/δημιουργός που πίστεψε σε μένα και στα τραγούδια μας. Συνεργαστήκαμε πολύ αρμονικά και δημιουργικά. Υπήρξε πολύ γενναιόδωρος μαζί μου. Με εξώθησε να εκφράσω στοιχεία και δυνατότητες που δεν είχα εξωτερικεύσει ως τότε. Οι στιγμές στο στούντιο μαζί του, έχουν χαραχτεί στην μνήμη μου. Είναι υπέροχο να συνεργάζεσαι με τόσο εμπνευσμένους και σπουδαίους καλλιτέχνες.
Η επιλογή του αγγλόφωνου στίχου ήταν δική σου επιλογή; Θα επιχειρούσες να τραγουδήσεις στα ελληνικά ή είναι κάτι που δεν σε εκφράζει;
Έχω δοκιμάσει τον ελληνικό στίχο αρκετά χρόνια πριν με το συγκρότημα Altribe. Ο πρώτος δίσκος μάλιστα που κυκλοφορήσαμε λεγόταν «ΤΟ ΘΑΥΜΑ». Εκ των υστέρων κάνοντας τον απολογισμό μου, δεν αισθανόμουν πολύ άνετα με αυτό. Έχει να κάνει με την μουσική που ακούω και αγαπώ. Δεν αποκλείω όμως ποτέ να υπάρξει τραγούδι με ελληνικό στίχο που να με εμπνεύσει, να μου «γρατζουνίσει» την καρδιά. Αυτό είναι το ζητούμενο. Να με ερεθίσει. Να με συγκλονίσει. Να με συγκινήσει. Αν αυτό συμβεί σε μένα, τότε νομοτελειακά θα συμβεί σε όλους. Είναι μια σχέση που δημιουργείται μεταξύ του ερμηνευτή και του ίδιου του τραγουδιού. Είναι μια σχέση ζωντανή. Η ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια και έχουν γραφτεί υπέροχα τραγούδια που μπορεί και να τα έχω ζηλέψει. Αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν η μαύρη μουσική. Blues, soul…και αυτή η μουσική κατά την γνώμη μου δεν μπορεί να αποδοθεί στα ελληνικά.
Ποιο τραγούδι ξεχωρίζεις από το debut album σου και γιατί;
Η αλήθεια είναι ότι ανά διαστήματα, «κολλάω» με διαφορετικό κομμάτι. Όμως, το “Free” έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ήταν ένα τραγούδι που δεν ήταν στο πρόγραμμα να μπει στον δίσκο. Μπήκε τελευταία στιγμή και με κόπο από πλευράς μου, αλλά τελικά συμφωνήσαμε όλοι, όταν ακούσαμε το αποτέλεσμα, ότι κάναμε καλά που το συμπεριλάβαμε. Είναι ένα τραγούδι που πέρα απ’ το ότι μιλά για την ελευθερία στην οποία τείνουμε, δεν την έχουμε κερδίσει, κρύβει και μια προσωπική ιστορία. Γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη οικογενειακή στιγμή της ζωής μου όπου ένιωσα την ανάγκη να αποδεσμευτώ από σχέσεις που ήταν στερεοτυπικές. Δεν ήθελα ούτε πατέρα, ούτε σύντροφο, ούτε δάσκαλο να καθορίζει τις επιλογές μου. Έτσι ένα βράδυ έγραψα τη μουσική και το ρεφρέν και ζήτησα από τον Άλμπερτ να γράψει τους στίχους. Δεν θα μπορούσαν να γραφτούν καλύτεροι στίχοι. Απέδωσε ακριβώς τα συναισθήματά μου! Τον ευχαριστώ γι’αυτό.
Πηγαίνοντας τον χρόνο πίσω, πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική; Ποια ήταν η αφορμή και τι σε έκανε να συνεχίσεις, φτάνοντας στο σήμερα;
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο μουσική. Η μητέρα μου άκουγε πολύ μουσική. Από κλασική μέχρι ροκ της εποχής και ελληνικά. Αγαπούσε την Αρλέτα και τον Παπάζογλου… Ο πατέρας μου ήταν πιο ενεργός. Φοιτητής μαθηματικός και μουσικός. Έγραφε από τότε δικά του τραγούδια και συνεχίζει να γράφει και τα έπαιζε από τότε στις παρέες, σε συναυλίες…Όμως η ενασχόλησή μου με την μουσική επίσημα, ξεκίνησε ως μια δική μου ανάγκη να βρω τρόπο να περνάω χρόνο με τον πατέρα μου. Με τα μαθηματικά, δεν τα πήγαινα και πολύ καλά, οπότε τί έμενε; Η μουσική. Του ζήτησα να μου μάθει κιθάρα. Ό,τι μάθαινα να παίζω, το τραγουδούσα. Μου είπε ότι έχω ωραία φωνή. Αυτό ήταν. Μπήκε το μικρόβιο. Στη συνέχεια, βρήκα δασκάλα τραγουδιού η οποία μου είπε ότι θα μπορούσα να τραγουδήσω όπερα. Και το έκανα. Πήρα δίπλωμα. Για δεκαπέντε χρόνια τραγουδούσα κλασικό τραγούδι και το λάτρεψα. Τάχτηκα σε αυτό. Με τρομερή αφοσίωση και πειθαρχία. Μέχρι που μπήκαν τα blues στην εικόνα. Κι εκεί ανακάλυψα ένα καινούριο Σύμπαν. Συγκροτήματα που έπαιξα μαζί τους για αρκετά χρόνια και μυήθηκα στο rock live. Η γνωριμία μου με τον Άλμπερτ Παναγιωτόπουλο και τους world-jazz δίσκους του που έκανα τα φωνητικά, οι Altribe…και τώρα το FIONA project. Επιγραμματικά…[χαχαχα…]
Για εσένα τι σημαίνει επιτυχία και ποια είναι τα ‘συστατικά’ που τη δημιουργούν;
Είναι πολύ προσωπική υπόθεση αυτή. Υποκειμενική θέλω να πω. Για άλλους επιτυχία είναι τα λεφτά. Για άλλους η αναγνωρισιμότητα-διασημότητα. Για άλλους η υγειά…Για μένα επιτυχία είναι, σε έναν κόσμο που δεν διευκολύνει και δεν υποστηρίζει τις τέχνες ως σοβαρή ενασχόληση, εσύ να συνεχίζεις να παίζεις, να είσαι δημιουργικός και να μπορείς να το μοιράζεσαι. Να έχω αγαπημένα μάτια απέναντί μου να τους παίζω τα τραγούδια μου και να μην νοιώθω μόνη. Να μοιραζόμαστε τη στιγμή!
Ζεις και δημιουργείς μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου. Από που αντλείς την έμπνευσή σου για τη δημιουργία τραγουδιών; Οι μετακινήσεις βοηθούν σε αυτό;
Το Λονδίνο κράτησε για δυόμιση χρόνια περίπου. Ήταν μαγική εμπειρία. Το έζησα πολύ έντονα. Κυκλοφόρησα πολύ. Είδα πολλά live και όχι από γνωστούς μόνο καλλιτέχνες. Κυρίως ντόπιες μπάντες και καλλιτέχνες να παίζουν σε μικρά κλαμπ. Είδα την τάση που υπάρχει από τα νεότερα παιδιά. Έπαιξα. Τζάμαρα. Παρακολούθησα μαθήματα Screen Acting στο MET School of London και ιδιαίτερα μαθήματα πάνω στο performing με τον Σουηδό σκηνοθέτη Jonas Grimas. Ήταν μία πολύ γεμάτη και δημιουργική περίοδος. Το Λονδίνο σαν πόλη, η ενέργεια που έχει, δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Πιστεύω πως κάθε φορά που επιλέγει κανείς να βγει από την ζώνη ασφαλείας του, μόνο κερδισμένος βγαίνει. Στο άγνωστο και στο καινούριο είναι η εξέλιξη και το μέλλον. Τα ταξίδια βοηθάνε, για να μην πω προκαλούν, τέτοιες εσωτερικές διεργασίες.
Έχοντας το δικό σου κοινό, τι είναι αυτό που θα ήθελες πάντοτε να θυμάται από εσένα;
Τη συνάντησή μας.
Οι κοινωνικές καταστάσεις επηρεάζουν τη δημιουργία των τραγουδιών σου; Εάν ναι, θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας ένα ιδιαίτερο συμβάν που σε οδήγησε στο να γράψεις ένα τραγούδι;
Τα πάντα επηρεάζουν. Η οπτική αλλάζει και η αισθητική. Στον τελευταίο δίσκο, υπάρχει ένα τραγούδι που λέγεται «I have the Right». Είναι ένα κομμάτι που γράφτηκε με αφορμή το κύμα προσφύγων και τον πόλεμο στη Συρία. Οι πρόσφυγες, από όπου κι αν προέρχονται είναι άνθρωποι που έχουν δικαιώματα. Οι πολιτικές ηγεσίες όμως, έχουν το δικό τους Θεό. Τη δική τους ατζέντα. Και αυτό, η ιστορία έχει επιβεβαιώσει πώς γινόταν πάντα! Με θυμώνει. Με πληγώνει. Με στεναχωρεί και συχνά με κάνει να αισθάνομαι ανήμπορη. Έχω όμως επιλέξει να μιλάω με την τέχνη μου. Έτσι επικοινωνώ.
Μπορεί η μουσική να είναι το κίνητρο για να αλλάξει ένας άνθρωπος προς το καλύτερο; Εσύ έχεις παρατηρήσει τον εαυτό σου να αλλάζει χάρη στη μουσική;
Εννοείται! Χωρίς αμφιβολία. Η τέχνη γενικά έχει αυτή τη δύναμη. Αν το θελήσεις και της το επιτρέψεις μπορεί να σε μεταμορφώσει. Αυτό το διάστημα, έχω ιδρύσει ένα εργαστήρι φωνητικής, το FINDMYVOICE Workshop που απευθύνεται σε όλους. Δεν αφορά μόνο τραγουδιστές. Η φωνή είναι όργανο. Το ίδιο μας το σώμα είναι όργανο. Ανακαλύπτοντας το σώμα και τη φωνή μας, μαθαίνουμε για εμάς τους ίδιους. Αυτή η ενασχόληση δεν μπορεί παρά λυτρωτική και θεραπευτική να είναι!
Πέρα από τις επερχόμενες εμφανίσεις σου στη Θεσσαλονίκη, τι άλλο να περιμένουμε από εσένα;
Αυτό για να είμαι ειλικρινής κι εγώ το ψάχνω….[χαχαχα] Ήδη με τον Άλμπερτ είμαστε στο στούντιο και ηχογραφούμε καινούριο υλικό. Οι εμφανίσεις στο Μπενσουσάν Χαν και την Μαγική Σοφίτα θα συνεχιστούν μέχρι τα Χριστούγεννα. Και φυσικά οι δράσεις του FINDMYVOICE που είναι πολλές και απαιτητικές αφού συνεχίζεται η συνεργασία μου με το Πολιτιστικό Κέντρο Βαβυλωνία, όπου φέτος θα έχω δύο ομάδες, εβδομαδιαίως. Και παράλληλα θα με βρίσκεται ως δασκάλα φωνητικής, στην Μουσική Σχολή AMS about music studios στη Θεσσαλονίκη.
Θα ήθελες να δώσεις ένα μήνυμα στο κοινό σου;
Να μην φοβούνται. Να τολμάνε να κάνουν το αδύνατο. Εκεί είναι η ζωή. Εκεί είναι η χαρά. Εκεί είναι η δημιουργία. Στην αναζήτηση του φωτός μέσα μας!
Συνέντευξη: Ηλέκτρα Λήμνιου
