skip to Main Content

Ως μία ανερχόμενη καλλιτέχνης της electronic και ambient-pop θα χαρακτηρίζαμε την Νατάσσα Σαλούστρου, ευρέως γνωστή ως Juno. Ξεκινώντας την καριέρα της το 2017, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο της E.P., η Juno απέδειξε πως μπορεί να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Η δημιουργία τραγουδιών, η ερμηνεία τους, αλλά και η παραγωγή τους είναι μερικές από τις ικανότητές της και με αφορμή την πρόσφατη διασκευή των Nancy Sinatra και Lee Hazlewood, με τίτλο “Ladybird”, σε συνεργασία με τους Polaroid Buffalo Club, επικοινωνήσαμε μαζί της για να μάθουμε περισσότερα για την ίδια και τα επόμενα σχέδιά της.

Πως προέκυψε η συνεργασία της με τους PBC για το “Ladybird” και τι δηλώνει για την επιλογή της να κυκλοφορήσει instrumental τραγούδια; Ο αγγλόφωνος στίχος είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των τραγουδιών της μέχρι τώρα, χωρίς να απορρίπτει το ενδεχόμενο να τραγουδήσει στα ελληνικά στο μέλλον.

Με απόλυτη ειλικρίνεια, η Juno μίλησε για την επιρροή που έλαβε από το οικογενειακό της περιβάλλον ώστε να ασχοληθεί με τη μουσική, αλλά και για τους ανθρώπους και καλλιτέχνες που τη στηρίζουν μέχρι και σήμερα. Οι μουσικές της επιρροές, αλλά και η μεγαλύτερη επιβράβευση που έχει λάβει ως σήμερα ήταν ανάμεσα στα θέματα συζήτησης, ενώ ακόμη δε δίστασε να μας μιλήσει για το πως βίωσε η ίδια την περίοδο της καραντίνας ως βοηθός φαρμακοποιού.

Εάν θέλετε να γνωρίσετε τη Juno και να μάθετε τα επόμενα βήματά της, διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη που παραχώρησε στο SounDarts.gr

Γεια σου Juno! Καλωσόρισες στο SounDarts.gr! Πρώτα από όλα, θα ήθελες να μας μιλήσεις για εσένα ως καλλιτέχνης;

Γεια σας! Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία. Ονομάζομαι Νατάσσα Σαλούστρου aka Juno και είμαι τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και παραγωγός με άξονα την ηλεκτρονική ατμοσφαιρική μουσική με αγγλικό στίχο.
Ως Juno συστήθηκα το καλοκαίρι του 2017 με το πρώτο μου EP The Leap και έκτοτε γράφω και παράγω τη δική μου μουσική. Έχω κυκλοφορήσει επίσημα, σε digital μορφή, 3 EP και 2 singles τα οποία μπορείτε να τα βρείτε σε όλες τις πλατφόρμες.

Πρόσφατα, κυκλοφόρησες τη διασκευή “Ladybird” μέσα από μία συνεργασία με τους Polaroid Buffalo Club. Πως προέκυψε αυτό το project; Πες μας λίγα λόγια για αυτό.

Αισθάνομαι πολύ περήφανη για το “Ladybird”! Στη διάρκεια της καραντίνας επικοινώνησε μαζί μου ο Κώστας Μηλιάρας, ο frontman, leader και παραγωγός της μπάντας PBC και με ρώτησε αν θα ήθελα να το δοκιμάσω. Χωρίς δεύτερη σκέψη είπα ναι, διότι αρχικά με τιμά η κίνηση και δεύτερον εκτιμώ τους PBC και τον Κώστα ως καλλιτέχνες, εξαιρετικά. Άλλωστε θα ήταν και μία προσπάθεια από μέρους μου να κολυμπήσω σε μη γνώριμα νερά!

 Μέσω του EP “Raw Takes” ασχολήθηκες και με την παραγωγή μουσικής. Πως σε εξέλιξε ως καλλιτέχνη αυτού του είδους η ενασχόληση;

Παράγω τη δική μου μουσική από τις αρχές του 2018 όπου και κυκλοφόρησα το πρώτο μου επίσημο single ‘Love in Stereo’ και ως παραγωγός πια. Η εξέλιξη μου ως καλλιτέχνιδα στο ‘Raw Takes’ βασίστηκε στο γεγονός ότι ήθελα να πειραματιστώ με καθαρά ορχηστρική (instrumental) παραγωγή. Χωρίς να βασίζομαι στον στίχο και στο τραγούδι δηλαδή.

Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στο να παρουσιάσεις τρία instrumental τραγούδια σου μέσα από το “Raw Takes”;

Η ανάγκη για εξέλιξη και πειραματισμό καταρχάς. Έπειτα η περιέργεια για το τι συναισθήματα θα μπορούσα να αποτυπώσω μέσα από μια ορχηστρική παραγωγή χωρίς να βασίζομαι στη φωνή μου. Μου έδωσε μία νέα πνοή και αέρα αυτοπεποίθησης για την έκφραση εαυτού.

Όπως παρατηρούμε, επιλέγεις τον αγγλόφωνο στίχο. Είναι κάτι που σε βοηθά να εκφράζεσαι καλύτερα; Πως προέκυψε αυτό;

Οι μουσικές μου προτιμήσεις και επιρροές είναι αμιγώς αγγλόφωνες οπότε και η επιλογή μου είναι αυθόρμητη και ειλικρινής από τα πρώτα μου μουσικά βήματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εκτιμώ τον ελληνόφωνο στίχο. Θα ήθελα στο μέλλον να γράψω ελληνόφωνο στίχο και εκτιμώ ότι θα είναι για εμένα μία ιδιαίτερη πρόκληση.

Ποια είναι εκείνα τα ερεθίσματα που διαμόρφωσαν την Juno σε αυτό που είναι σήμερα μουσικά;

Ακούγοντας τους παππούδες μου ως παιδί με τις συμμετοχές τους σε χορωδίες ως κλασσικοί μονωδοί αλλά και ακούγοντας τον πατέρα μου να ροκάρει με την κιθάρα του , αυτά ήταν τα πρώτα μου πολύτιμα μουσικά ερεθίσματα. Νομίζω η κλασσική μουσική αλλά και η ροκ με επηρέασαν βαθιά στο να διαμορφώσω την σημερινή μου ταυτότητα.

Πηγαίνοντας τον χρόνο πίσω, πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική; Υπήρξαν άνθρωποι που σε ώθησαν περισσότερο στο όνειρό σου;

Όταν πάω τον χρόνο πίσω, πάντα έχω στο μυαλό μου τα πρώτα μου βήματα όταν ξεκίνησα να πρωτοτραγουδάω σε cover bands και πάντα θυμάμαι τη διαρκή υποστήριξη του φίλου και κιθαρίστα Γιάννη Παπαγεωργίου τόσο τότε, όσο και τώρα. Επιπλέον είχα πολύ μεγάλη υποστήριξη από συνεργάτες που στην πορεία έγιναν καρδιακοί φίλοι όπως ο DistantStarr.

Ποιους καλλιτέχνες της ελληνικής, αγγλόφωνης σκηνής ξεχωρίζεις και με τους οποίους θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;

Από Έλληνες εκτιμώ ιδιαίτερα τον Smalfeels, τους Atomic Love, τους Anemi, την Kalli και φυσικά τους Polaroid Buffallo Club! Έχουν όλοι τον δικό τους ήχο και τη δική τους φωνή και θα μου άρεσε πάρα πολύ να καταφέρω να συνεργαστώ στο μέλλον.

Ποια θεωρείς πως είναι η μέχρι τώρα μεγαλύτερη επιβράβευσή σου και τι σημαίνει για εσένα;

Να ακούω την μουσική μου στο ραδιόφωνο και να μου επικοινωνεί ο κόσμος πόσο πολύ του αρέσει και συνδέεται με αυτήν. Με κάνει πολύ ευτυχισμένη όλο αυτό και με ωθεί να συνεχίσω και να γίνω καλύτερος άνθρωπος.

Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια από τώρα; Πως θα ήταν καλλιτεχνικά;

Θα μπορούσα να τον φανταστώ, ναι, και να πω ότι τον φαντάζομαι πιο ώριμο καλλιτεχνικά, πιο απελευθερωμένο, πιο εκφραστικό και πιο εξελιγμένο τεχνικά. Φαντάζομαι επίσης ότι στα γενικότερα πλαίσια της έκφρασης εαυτού θα ήθελα να είμαι πιο ελεύθερη από φόβους και ανασφάλειες αλλά και πιο ήρεμη.

Πως βίωσες εσύ την καραντίνα;

Εργάζομαι ως βοηθός φαρμακοποιού, οπότε στην διάρκεια της καραντίνας εργαζόμουν κανονικά. Ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα. Ήταν όλα τα συναισθήματα τόσο έντονα, ο φόβος του κόσμου τόσο διάχυτος στην ατμόσφαιρα και πραγματικά ήρθαμε όλοι να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά έχει αξία για τον καθένα ξεχωριστά αλλά και για όλους μας καθολικά. Ταυτόχρονα, η Τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις πήρε τον πρώτο ρόλο, έγινε η καθημερινή μας συντροφιά και πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό συνειδητοποίησαμε όλοι ότι ενώ έχουμε διαφορετικές προσλαμβάνουσες, καταρχήν έχουμε τις ίδιες βασικές ανάγκες.

Πέραν αυτών, ποια είναι τα επόμενα, επαγγελματικά σου σχέδια;

Το επόμενο μεγάλο μου κατόρθωμα θα είναι η παραγωγή και η κυκλοφορία του ντεμπούτου μου. Μπορώ να πω με αυτοπεποίθηση ότι είναι καθοδόν!

Τέλος, ποιο είναι το δικό σου μήνυμα προς το κοινό που μας διαβάζει;

Κάντε μία βουτιά στις τέχνες, αφουγκραστείτε τις και στηρίξτε με όποιον τρόπο μπορείτε τους αγαπημένους σας καλλιτέχνες! Και φυσικά, να φροντίζετε τους εαυτούς σας και τους δικούς σας ανθρώπους.
#supporttheartists

Συνέντευξη: Ηλέκτρα Λήμνιου

Back To Top