Σε έναν παγκόσμιο χάρτη, οι Komodo δεν θα ήταν εύκολο να εντοπιστούν. Το vintage εξωτικό rock & roll τους προκύπτει από γεύσεις και μαγικά ξόρκια από όλο τον κόσμο: blues της ερήμου, surf rock, afro-disco, 60’s psychedelica, rumba και Indian raga. Όλα αυτά έρχονται με πλούσιες φωνητικές αρμονίες, μη δυτικούς ήχους και ρυθμούς και απροσδόκητα όργανα. Οι Komodo μπορεί να είναι λίγο περίεργοι και τολμηροί, αλλά οι μελωδίες τους θα σας κολλήσουν στο μυαλό. Μπορείς όμως να χορέψεις στο ρυθμό τους; Ω ναι!
Στην πατρίδα τους, την Ολλανδία, οι Komodo έχουν συμμετάσχει σε μερικά διάσημα φεστιβάλ όπως το Noorderslag και το Gransnapolsky, ενώ έχουν εμφανιστεί και στα διάσημα γαλλικά φεστιβάλ Transmusicales de Rennes και Printemps de Bourges. Επίσης το συγκρότημα έχει κάνει και κάποιες επιτυχημένες, μικρές περιοδείες στην Ελβετία. Πράγματι: οι Komodo είναι δύσκολο να εντοπιστούν σε έναν χάρτη.
Με αφορμή την κυκλοφορία του τρίτου τους single “Lost Kids” από το επερχόμενο, δεύτερο album τους, εντοπίσαμε τον Tommy, τον frontman των Komodo, και του κάναμε μερικές ερωτήσεις σχετικά με τη μουσική αλλά και τα μελλοντικά τους σχέδια. Διαβάστε τις απαντήσεις του, στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησαν στο SounDarts.gr, παρακάτω!
Γεια σου Tommy από τους Komodo και καλώς ήρθες στο SounDarts.gr! Πρόσφατα κυκλοφόρησατε το νέο σας single, με τίτλο “Lost Kids”. Μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας συνδυασμός μουσικών ειδών. Πώς κατέληξε στη μορφή που το ακούσαμε τελικά;
Όλα ξεκίνησαν με τη γραμμή μπάσων. Αυτός είναι πραγματικά ο σκελετός του τραγουδιού και αφού το κατάλαβα, έψαξα για επιπλέον “σάρκα και οστά” (δηλαδή άλλα όργανα) για να το κάνω ένα πλάσμα με ζωή και πνοή. Κατέληξα πως το βασικό οργανικό θέμα πρέπει να είναι η κιθάρα. Μου άρεσε η μελωδία, αλλά ακουγόταν πολύ «κανονική». Ήθελα έναν ήχο που δεν ακούμε καθημερινά και θυμήθηκα τη μελωδία στη σοφίτα των γονιών μου. Η melodica είναι ένα όργανο καλαμιών που μοιάζει με ένα μικρό πιάνο στο οποίο πρέπει να φυσήξεις. Ακούγεται λίγο σαν ακορντεόν και μου αρέσει η ασάφεια (του ήχου του).
Μπορούμε να πούμε ότι συνδυάζετε τα στοιχεία του rock n ’roll με την afro-disco, τη rumbia και το psychedelic μεταξύ πολλών άλλων ειδών. Ποια είναι η ιδέα πίσω από όλες αυτές τις διαφορετικές εμπνεύσεις;
Θέλουμε να κάνουμε rock n’ roll, η οποία είναι μουσική με κιθάρα βασισμένη σε blues, με την οποία μπορεί κανείς να περάσει καλά. Αλλά θέλουμε να κάνουμε το δικό μας γύρισμα και να κάνουμε κάτι που ακούγεται επίσης φρέσκο -τουλάχιστον στα δικά μας αυτιά. Το rock n’ roll, είχε πάντα μια έντονη «δυτική» εστίαση, αλλά υπάρχουν τόσοι πολλοί όμορφοι ήχοι, μουσικά είδη και παραδόσεις έξω από τη «Δύση». Ο κόσμος είναι ένα μουσικό χρυσωρυχείο, γιατί να μην το χρησιμοποιήσουμε;
Το 2019 κυκλοφορήσατε το πρώτο σας album με τίτλο “Komodo”. Πώς θυμάστε ολόκληρη τη διαδικασία ηχογράφησης και την ημέρα που το κυκλοφόρησε επίσημα;
Ηχογράφησα και έγραψα όλα τα τραγούδια με τον φίλο μου Gino Bombrini στο studio του σπιτιού του. Μία ή δύο φορές το μήνα πήγαινα στo σπίτι του και δουλεύαμε πάνω στη μουσική τρεις μέρες συνεχόμενα. Έχουμε μια πραγματικά καλή χημεία όταν δημιουργούμε μουσική μαζί και η διαδικασία έμοιαζε νέα και φρέσκια. Ήταν μια μαγική περίοδος! Ο Gino δεν παίζει πια στη μπάντα μας, αλλά εξακολουθούμε να κάνουμε νέα τραγούδια μαζί κατά καιρούς.
Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου album σας, ποιες διαφορές ή εξέλιξη παρατηρείτε στη μουσική σας προοπτική;
Η οπτική μου για την τέχνη της μουσικής παραμένει η ίδια. Ακόμα ακολουθούμε τις καρδιές και τα ένστικτά μας, φτιάχνοντας μουσική που μας αρέσει να ακούμε και ελπίζουμε να την ψάξουν και άλλοι άνθρωποι. Τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, γίναμε λίγο πιο σοφοί σχετικά με τη μουσική βιομηχανία. Είχαμε κάποιες αποτυχίες, αλλά επιστρέψαμε πιο δυνατοί!
Αυτή τη στιγμή δουλεύετε πάνω στο δεύτερο album σας;
Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε πάνω στο δεύτερο album μας! Το “Lost Kids” είναι το τρίτο μας single που κυκλοφορήσαμε πριν από το album, το οποίο σκοπεύουμε να κυκλοφορήσουμε τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο του 2022. Τα δύο προηγούμενα singles ήταν τα “Zig Zag” και “Easy Prey”.
Το φθινόπωρο θα ξεκινήσετε μια περιοδεία. Πως νιώθετε για αυτο;
Εάν όλα πάνε καλά και δεν έχουμε νέο lockdown (δεν μπορείτε να είστε σίγουροι πια αυτές τις μέρες), θα είναι η πρώτη μας περιοδεία σε clubs μπροστά σε όρθιο και χορευτικό (!) κοινό μετά από δύο χρόνια. Έχουμε κάνει ήδη μερικές καθιστικές παραστάσεις. Είναι εντάξει, αλλά όχι όπως θα έπρεπε να είναι. Τα τραγούδια μας είναι φτιαγμένα για να κάνουν τον κόσμο να χορεύει! Αν μπορούμε να παίξουμε μπροστά σε ένα χορευτικό, ιδρωμένο, αγκαλιασμένο κοινό που τραγουδά ξανά, θα είμαστε η πιο ευτυχισμένη μπάντα στον κόσμο.
Πώς φαντάζεστε τους Komodo σε πέντε χρόνια από τώρα; Ποιο είναι το μεγαλύτερο σας όνειρο;
Θα χαρούμε πολύ αν συνεχίσουμε να παίζουμε σε μικρά clubs και ωραία fetivals σε όλη την Ευρώπη. Τα μεγάλα και τα μέρη εκτός Ευρώπης θα ήταν επίσης ωραία, αλλά δεν χρειαζόμαστε πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι. Απλά για να δούμε λίγο από τον κόσμο έξω από τη χώρα μας και μια χούφτα groovy ανθρώπων για τους οποίους θα παίξουμε.
Σε έναν κόσμο όπου όλα αλλάζουν συνεχώς, ποιες είναι οι βαθύτερες σκέψεις σας; Πώς πιστεύετε ότι η μουσική μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία;
Δεν πιστεύω ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει την κοινωνία. Ο Bob Dylan έγραψε το “Blowin’ In The Wind” τη δεκαετία του ’60 και εξήντα χρόνια αργότερα, το ίδιο σκατά για τα οποία διαμαρτυρόταν σε αυτό το τραγούδι εξακολουθούν να συμβαίνουν. Ίσως τα πράγματα να έχουν γίνει ακόμη χειρότερα. Νομίζω ότι η τέχνη μπορεί να προσφέρει παρηγοριά. Είναι σαν ένα μικρό παράθυρο στην αιωνιότητα που μπορεί να σε κάνει να θαυμάσεις την ύπαρξη. Ή τουλάχιστον να γίνει μια μικρή απόδραση από την καθημερινότητά μας. Απλώς ακούστε, παρακολουθήστε, κινηθείτε και ξεχάστε το υπόλοιπο της εβδομάδας για μερικές ώρες. Εάν οι Komodo μπορούν να το κάνουν αυτό για εσάς, θεωρώ ότι η δουλειά μας έχει γίνει.
Interview: Elektra Limnios