Best 10 | 10 τραγούδια από τον Dimitri Tambossis
Δημήτρης Ταμπόσης (20 Αυγούστου 1949)
Ο Δημήτρης Ταμπόσης γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1949 στην Βουδαπέστη της Ουγγαρίας και εκεί πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Από πάρα πολύ μικρός εμφάνισε την καλλιτεχνική του φύση καθώς και την δίψα του για εμπειρίες και ταξίδια. Το 1958 έρχεται στην Ελλάδα όπου τελειοποιεί την ελληνική γλώσσα.
Το ξεκίνημα γίνεται γύρω στο 1963 όταν βρίσκει τον πρώτο του έρωτα… μια κιθάρα. Αυτό ήταν. Το πάθος σε συνδυασμό με το ταλέντο του τον οδηγούν στον κόσμο της μουσικής. Αυτοδημιούργητος πιτσιρικάς ακόμη, γίνεται μέλος (κιθάρα/τραγούδι) του γκρουπ “SHARKS” και μαζί κερδίζουν τα πρώτα βραβεία σε πολλούς διαγωνισμούς της εποχής- τα γνωστά «Κυριακάτικα Πρωινά». Οι επιρροές ήταν από τα τότε ακούσματα: The Beatles, Otis Redding, James Brown. Πήγαινε ακόμα στο 10ο Γυμνάσιο Αρρένων στους Αμπελοκήπους όταν άρχισε να εμφανίζεται σε όλο και μεγαλύτερα κλαμπ και να ασχολείται επαγγελματικά. Με τους “CINQUETTI”, τους “STORKS” του Ρήγα Σαριτζιώτη και τους “ARTOMICS” δουλεύει στα καλύτερα κλαμπ της Αθήνας (Autoclub, Queen Anne, Acropol, Stork, Αθηναία, Piper…).
Το 1968 έρχεται το πρώτο συμβόλαιο με την Columbia Records και κυκλοφορούν δύο δισκάκια 45 στροφών. Την ίδια εποχή, με την βοήθεια και τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα αρχίζει να εμφανίζεται και σε έργα του ελληνικού κινηματογράφου: “Η θεία μου η χίπισσα” με το “Search for love”, “Η γυναίκα μου τρελάθηκε”, “Η Παριζιάνα” με το “Sunshine for your dreams”.
Από την Ελλάδα ο Δημήτρης φεύγει το 1970 «με 4 δολάρια στην τσέπη, μια βαλίτσα και πολλά όνειρα» όπως χαρακτηριστικά έχει πει. Προορισμός το Παρίσι.
Μετά την αποχώρηση του Βαγγέλη Παπαθανασίου από τους “Aphrodite’s Child”, τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ δηλαδή ο Λουκάς Σιδεράς και ο Ντέμης Ρούσσος, ζητούν από τον Δημήτρη (ως κιθαρίστας / τραγουδιστής), τον Λάκη Βλαβιανό (πιάνο) και τον Χάρη Χαλκίτη (μπάσο, σαξ, congas) να γίνουν μέλοι του γκρουπ. Με αυτή τη νέα σύνθεση περιοδεύουν σε τουρνέ στην Ευρώπη για πάνω από ένα χρόνο. Στη συνέχεια ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Με τους Λουκά Σιδερά, Λάκη Βλαβιανό και Χάρη Χαλκίτη φτιάχνουν τους “EROS” και κυκλοφορούν ένα δίσκο 45 στροφών.
Το επόμενο βήμα του Δημήτρη είναι να υπογράψει με την Polygram-Philips Γαλλίας ως σόλο τραγουδιστής. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία “Poor Soul” κυριολεκτικά τον εκτοξεύει στην 1η θέση στα Top Ten των γαλλικών charts. Η μία επιτυχία διαδέχεται την άλλη και το όνειρο του Δημήτρη γίνεται πραγματικότητα. Συναυλίες, εμφανίσεις, νέοι δίσκοι του προσφέρουν αλλεπάλληλες επιτυχίες και την αγάπη του κοινού εξασφαλίζοντάς του τις καλύτερες θέσεις στα ευρωπαϊκά charts. Ταξιδεύει κάνοντας εμφανίσεις στην Ιταλία, το Λουξεμβούργο, την Γερμανία, την Ολλανδία, την Ελβετία, την Δανία, την Ισπανία, το Μόντε Κάρλο, το Βέλγιο …
Το πολυετές συμβόλαιο που έχει υπογράψει με την Philips, όμως, τον αναγκάζει να καθυστερήσει το επόμενο βήμα του στην Αμερική η οποία του κάνει προτάσεις ήδη από το 1975. Στην Ελλάδα επιστρέφει το 1979 όπου και ηχογραφεί το πρώτο του album στα ελληνικά με τίτλο “Δημήτρης Ταμπόσης” και με τραγούδια του Σταμάτη Σπανουδάκη. Δύο χρόνια αργότερα ακολουθεί το δεύτερο με τίτλο “Δημήτρης Ταμπόσης” και με τραγούδια δικά του και του Σταμάτη Σπανουδάκη, σε συνεργασία με τον Δημήτρη Κατακουζηνό.
Το 1982 κυκλοφορεί το τρίτο με τίτλο “Κύριε Τάδε” (Bensonhurst Blues) βασισμένο σε μια ιδέα των Φώτη Μεταξόπουλου και Γιάννη Καλαμίτση, και σε συνεργασία με τον Δημήτρη Κατακουζηνό. Ιδιαίτερη παρουσία η συμμετοχή της Αλέκας Κανελλίδου στο ντουέτο “Δος μου”. Παράλληλα, κάνει εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές και video clips. Επίσης, κάνει την παραγωγή στο album “Εν Λευκώ” του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Το 1983 επιτέλους αντικρίζει την Αμερική που δεν κρύβει πόσο δέος του προκαλεί στην αρχή. Κάνει εμφανίσεις σε όλη σχεδόν τη χώρα και στον Καναδά. Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Μαϊάμι, Σικάγο, Ντιτρόιτ, Τορόντο μερικές από τις πόλεις που τον φιλοξένησαν απλόχερα αφού τον είχαν ήδη εμπνεύσει από μικρό με την soul μουσική τους.
Το 1988 ηχογραφεί ένα ακόμα album στην αγγλική γλώσσα σε παραγωγή των Cathy και Riccardo Cocciante στο Μαϊάμι.
Το 1992 ανεβαίνει στη Νέα Υόρκη η παράσταση “Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο” του Πιραντέλο για την οποία γράφει μουσική.
Το 1993 επιστρέφει στην Ελλάδα με το 4ο κατά σειρά album στα ελληνικά “Μια φορά”. Εν τω μεταξύ, το χειμώνα του ’93 κυκλοφορεί σε Αμερική και Ευρώπη ο 10ος δίσκος του Beppe Cantarelli συμπεριλαμβάνοντας 2 τραγούδια του Δημήτρη. Το “Gimme some loving” και “Forgive me”. Γράφει μουσική για τηλεοπτικές σειρές της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης (“Η φυλή των ανθρώπων”,” Μαγική νύχτα”).
Το 1996 ξαναφεύγει για την Αμερική όπου ζει για 2 περίπου χρόνια στο Chicago. Από το 1998 επιστρέφει στην Ελλάδα. Συνθέτει μουσική για δύο θεατρικές παραστάσεις της Δέσποινας Τομαζάνη (1998 – “Ίντα”, 2006 – “Φαίδρα”).
Από τις αρχές του 1999 έως το 2010, ζει και εργάζεται ως μουσικός στην Ρόδο στο Sofitel Capsis Hotel.
Τώρα, ζει στην Αθήνα, συνεχίζει να γράφει μουσική και να τραγουδάει ετοιμάζοντας μάλιστα το καινούργιο του cd! Χρήμα, δόξα, εμπειρίες και… απογοητεύσεις. Αυτή είναι η ζωή του. Ποτέ δεν τον φόβισε το άγνωστο. Εξάλλου, από μικρό παιδί – 10 ετών – έμπαινε στο λεωφορείο και έφευγε…
πηγή: dimitritambossis.com