Did You Know? | 10 πράγματα που δεν ήξερες για τον Jonathan Jeremiah

10 πράγματα που δεν ήξερες για τον Jonathan Jeremiah

Ο Jonathan Jeremiah είναι ο “Solitary Man” με όλη τη σημασία της λέξης, ο μοναχικός καλλιτέχνης που μεταφέρει το προσωπικό του όραμα στη μουσική έχοντας προσέξει την κάθε λεπτομέρεια.

Το 2011 έκανε το ντεμπούτο του στη μουσική σκηνή και έντεκα χρόνια αργότερα, το 2022 κυκλοφόρησε τον πέμπτο του δίσκο, “Horsepower For The Streets”, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα της χρονιάς, κατακτώντας τα ευρωπαϊκά αλλά και τα ελληνικά ερτζιανά.

Τον Οκτώβριο του 2022 ο Jonathan Jeremiah βρέθηκε στο εξώφυλλο του γαλλικού Rolling Stone με αφορμή το τελευταίο του album που εκτοξεύει την καριέρα του και μας εισάγει στον μαγικό, μοναχικό αλλά τόσο μελωδικό κόσμο του.

10. Ο Jonathan σίγουρα δεν γεννήθηκε στον κόσμο της συμβατικής showbiz.

Ο Jeremiah γεννήθηκε από πατέρα Αγγλο-Ινδό και μητέρα Ιρλανδή Καθολική και μεγάλωσε στη σκιά του Wembley Arena. Αν και ο Jonathan δεν είχε πλούσιους γονείς, είχε το πλεονέκτημα ενός πατέρα που εργαζόταν στην Αρένα και τον πήγε στον χώρο για να δει τα μεγάλα αστέρια σε δράση.

Στην εφηβεία του, εργάστηκε και ο ίδιος ως φύλακας στον περίφημο συναυλιακό χώρο («ήταν δουλειά μου να κλειδώνω. Είχα τα κλειδιά και είχα τη δύναμη») αλλά πάντα ένιωθε παράταιρος στη γενέτειρά του.

9. Ξεκίνησε να γράφει τραγούδια στη σοφίτα του, αφού έκλεψε μια κιθάρα «καλυμμένη με αυτοκόλλητα του E.T.» από το σχολείο του.

Σε συνέντευξή του έχει πει: “Είμαι ένα από τα πέντε παιδιά της οικογένειας μου. Ως παιδί πήγαινα στο Tipperary και η μαμά μας έβαζε στη σειρά με όλα τα αδέρφια και τις αδερφές μου και τραγουδούσαμε το The Sound of Music. Η μαμά μου ασχολείται με τη συλλογή δίσκων και λατρεύει τη μουσική. Ο λόγος που ασχολήθηκα για πρώτη φορά με την κιθάρα ήταν επειδή η αδερφή μου, που ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερη από εμένα, είχε αρχίσει να παίζει. Επειδή ήμουν τόσο σκληρά ανταγωνιστικός, έλεγα, «Θα το μάθω κι εγώ». Στο σχολείο μου είπαν θέλεις να μάθεις γαλλικά ή κάποιο μουσικό όργανο και είπα θα πάρω το όργανο. Υπήρχε μια κιθάρα στη γωνία με αυτοκόλλητα ET παντού. Ήμουν πεντέμισι και έκλεψα την κιθάρα και έτρεξα σπίτι. Μάθαινα για τα επόμενα 10 χρόνια. Οι αδερφές μου ήταν υπέροχες τραγουδίστριες και ήμουν πολύ ανταγωνιστικός. Δεν ήμουν αρκετά καλός στο ποδόσφαιρο, οπότε έπρεπε να ασχοληθώ με κάτι άλλο”. 

8. Έγραψε ολόκληρο το ντεμπούτο του album ταξιδεύοντας στην Αμερική με ένα λεωφορείο Greyhound.

«Είχα την εντύπωση ότι η California θα ήταν πολύ πιο κατάλληλη για μένα και για τη μουσική που μου άρεσε. Έτσι πήγα εκεί σκεπτόμενος ότι θα συναντούσα την Joni Mitchell και την Carole King – αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι όλοι άκουγαν Snoop Dogg και Rage Against The Machine».

Απογοητευμένος από το Λος Άντζελες, αποφάσισε να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες, δοκιμάζοντας την αμερικανική ζωή μέσα από τα φιμέ τζάμια ενός πούλμαν Greyhound. «Ήμουν αρκετά φτωχός, αλλά μπορούσα να αντέξω οικονομικά μια κάρτα Greyhound», δήλωσε σε συνέντευξή του.

Το ταξίδι ήταν μια διαμορφωτική εμπειρία. Το ντεμπούτο album του προέρχεται από εκείνους τους σκονισμένους αυτοκινητόδρομους, τις κουζίνες με τα burgers και τα πρατήρια καυσίμων, τα τραγούδια που είναι γραμμένα για χαρακτήρες που συνάντησε στη διαδρομή. «Όταν είσαι ο αδύνατος τύπος που κάθεται στη γωνία, όλοι θέλουν να κάτσουν δίπλα σου γιατί δεν πιάνεις πολύ χώρο. Έτσι, είχα πάντα συζητήσεις, όλη την ώρα”.

7. Έπεισε το υποστηρικτικό συγκρότημα του James Brown να συμμετέχει στο ντεμπούτο του album δωροδοκώντας τους με ψάρια.

«Πήγαινα στο Jazz Cafe», έχει δηλώσει ο Jeremiah, «γιατί εκεί πήγαιναν πάντα όλοι οι καλύτεροι Αμερικανοί jazz και soul μουσικοί. Και τους μιλούσα μετά την παράσταση. Θα έλεγα απλώς, “Ηχογραφώ όχι πολύ μακριά από εδώ, σε ένα στούντιο ακριβώς πάνω στο δρόμο… αν έχεις λίγο χρόνο, έλα. Μπορώ να σε πληρώσω με ψάρια. Ακούγεται σαν μια περίεργη τεχνική συνομιλίας, αλλά, είτε το πιστεύετε είτε όχι, πολλοί από τους παλιούς επαγγελματίες είναι πάντα έτοιμοι να παίξουν”.

6. Το workshop στο Dollis Hill και η συνεργασία με την The Heritage Orchestra.

Η ανακάλυψη ενός αναλογικού εργαστηρίου στο Dollis Hill έδωσε την ανάπτυξη που χρειαζόταν για το ντεμπούτο του album. Ένα επιπλέον ζωτικής σημασίας βήμα έγινε όταν συνεργάστηκε με την The Heritage Orchestra, μια ομάδα κλασικών καλλιτεχνών σε αρμονία με τις λειτουργικές προσεγγίσεις του. Με τη φροντίδα των εγχόρδων από τον Jules Buckley, ο Jonathan παρήγαγε και φιλοτέχνησε τα κομμάτια ένα-ένα.

“Ήταν ζωτικής σημασίας να δημιουργήσω το album μόνος μου. Αν ισχυριζόμουν σε έναν παραγωγό ότι θέλω ένα συγκρότημα 24 μουσικών με flugelhorn, θα έλεγαν ότι μπορεί να γίνει με keyboards. Οι νύχτες που δούλευε ως φύλακας στο Wembley Arena βοηθούσαν στη χρηματοδότηση του album που είχα φανταστεί. «Μια νύχτα σίγουρα θα ξόδευε για έναν βιολιστή, μια άλλη σίγουρα για έναν κοντραμπασίστα».

5. Έχει εμφανιστεί σε μεγάλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο

To 2010 συμμετείχε σε μια περιοδεία με τη Rumer και το 2011 με την Katie Melua. Επίσης έχει συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ. Tο καλοκαίρι του 2023  συμμετείχε σε πολλά ευρωπαϊκά φεστιβάλ όπως το Dranouter Festival, το Culinesse Festival και το δικό μας Rockwave Festival όπου άνοιξε τη  συναυλία του Robbie Williams μαζί με τους James Bay, Mika και Leon of Athens.

Στις 25 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς, ο Jeremiah αναμένεται να επιστρέψει στην Ελλάδα για ένα ακόμα μοναδικό live στο Fuzz Club.

4. To album του “Horsepower for the Streets” (2022) ηχογραφήθηκε σε μια εκκλησία.

Το “Horsepower For The Streets” είναι το πέμπτο album του Jonathan Jeremiah, το δεύτερο με την PIAS, μια δισκογραφική εταιρεία που αισθάνεται σαν ένα καλό σπίτι για έναν γεμάτο ψυχή τραγουδιστή. Μεγάλο μέρος του νέου του album γράφτηκε στο Saint-Pierre-De-Côle, την ύπαιθρο πέρα ​​από το Μπορντό, στα διαλείμματα της πρώτης περιοδείας του Jeremiah στη Γαλλία. Το album ηχογραφήθηκε στο Bethlehemkerk, μια ανακαινισμένη μνημειακή εκκλησία στο Amsterdam Noord, με την Amsterdam Sinfonietta, μια ορχήστρα εγχόρδων 20 μουσικών.

3. Εμπνεύστηκε τους στίχους για τα τραγούδια του “Horsepower For The Streets” από τα έργα του Neo Rauch

Αυτή η ηχητική δύναμη που έχει αναπτύξει ο Jonathan Jeremiah στα albums του, τροφοδοτεί τα πάντα γύρω του. Για το τελευταίο του album, ήταν στο εξοχικό σπίτι ενός φίλου κοντά στο Μπορντό που ο μουσικός πήγε να βρει έμπνευση.

Εκεί ανακάλυψε τα έργα του Γερμανού σουρεαλιστή ζωγράφου Neo Rauch, εικόνες που του επέτρεψαν να βρει τα λόγια της ελπίδας και της αισιοδοξίας σε αυτούς τους ασταθείς και χαοτικούς καιρούς.

Πιο συγκεκριμένα για το τραγούδι του “Youngblood” δήλωσε: “Το έγραψα στο εξοχικό ενός φίλου στο Saint Pierre De Côle, λίγο έξω από το Μπορντό, ενώ έκανα περιοδεία στη Γαλλία πριν από το lockdown. Ενώ ήμουν εκεί, συνάντησα τα έργα του Γερμανού σουρεαλιστή ζωγράφου Neo Rauch, του οποίου η δουλειά μου έδωσε μια οπτική εικόνα του τραγουδιού. Μαζί με το να εμπνέομαι από την καθημερινή ζωή, υπήρχε πάντα για μένα το «Τέχνη εμπνευσμένη από την τέχνη». Οι σουρεαλιστικές σχεδόν βικτοριανές σκηνές του Rauch με ναυτικούς, ερμηνευτές τσίρκου, ψαράδες και γυναίκες, όλοι κάτω από έναν σκούρο κόκκινο ουρανό, με οδήγησαν σε μια απόκοσμη σκηνή στο κεφάλι μου, όπου τα παιδιά είναι έξω στους δρόμους που χρειάζονται να είναι μικρά και ίσως να αφήνουν τον ατμό να εισέλθει ανάμεσα στο χάος που πρέπει να ζήσουν. Πραγματικά λοιπόν, το Youngblood είναι ένα τραγούδι ελπίδας και αισιοδοξίας σε ασταθείς και χαοτικούς καιρούς».

2. Δέκα στενοί φίλοι του συμμετέχουν σε ένα τραγούδι του

Το “U-Bahn (It’s Not Too Late For Us)” τελειώνει με μια ηχογράφηση από τους δέκα πιο στενούς φίλους του Jeremiah να τραγουδούν γύρω από ένα τραπέζι στο Λονδίνο την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2017, “κάνοντας το δικό μας ‘Hey Jude'”. Αντιπροσωπεύει, με λίγα λόγια, την ουσία του album “Good Day” στο οποίο συμπεριλαμβάνεται: τον ήχο των ανθρώπων μαζί, την παράδοση τους σε αυτά που θα έρθουν, τον εορτασμό της ζωής όπως είναι. Λίγα πράγματα ξεπερνούν το να είμαστε με ανθρώπους που αγαπάμε και κανείς δεν το αντιλαμβάνεται καλύτερα από τον Jonathan Jeremiah …