List It Up! | 7 κρυφά (?) διαμαντάκια της Eurovision

7 κρυφά (?) διαμαντάκια της Eurovision

Ναι, ναι οκ! Είναι ένα eurotrash πανηγυράκι, με pop-ethnic γνωρίσματα και κατά κύριο λόγο αγνοείται από τους αστέρες της μουσικής βιομηχανίας παγκοσμίως, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει και τις καλές του στιγμές. Συνήθως τα τραγούδια που λαμβάνουν την νίκη κάθε έτους είναι κομμάτια που είτε είναι εύπεπτα μπιτάκια και θα κάνουν θραύση στα μπιτσόμπαρα των μεσογειακών προορισμών (συνήθως μετά από remix κάποιου DJ που λατρεύει το μπάσο και το echo όσο η Cher τις πλαστικές) ή έχουν έντονο πολιτικοκοινωνικό περιεχόμενο (κατά βάση ό,τι αφορά την LGBTQ κοινότητα).

Και όμως μέσα από τις δεκαετίες, που αυτή γιορτή της μουσικής μας συντροφεύει τις χλιαρές νύχτες του Μαΐου, έχουν παρουσιαστεί τραγούδια τα οποία δεν πήραν την αναγνώριση και την επιτυχία που άξιζαν. Αυτό αποδείχθηκε όταν τα ίδια έκαναν επιτυχία αντί του νικητήριου τραγουδιού και έλαμψαν ακόμα και χωρίς την νίκη.

Υπάρχουν όμως και τραγούδια που πέρασαν χωρίς να ξεχωρίσουν, είτε επειδή ήταν πολύ μπροστά για την εποχή τους, είτε επειδή εκπροσωπούσαν ένα είδος μουσικής που στον συγκεκριμένο διαγωνισμό δεν έχουν αντίκτυπο ή γιατί πολύ απλά δεν παρουσιάστηκαν σωστά στην σκηνή και “θάφτηκαν”, μιας και η σκηνοθετική εμφάνιση του κάθε τραγουδιού είναι πολλές φορές ίσης ή και σε αρκετές περιπτώσεις μεγαλύτερης αξίας από το ίδιο το τραγούδι.

Ας δούμε λοιπόν μερικά από αυτά τα τραγούδια που αν είχαν την σωστή παρουσίαση και προώθηση ίσως είχαν άλλη τύχη.

του Νίκου Χονδρού

1. Imaani – Where Are You? (Ηνωμένο Βασίλειο)

Eurovision 1998 (2η θέση)

Αν το “Where are you?” της Imanni το είχε ερμηνεύσει η Toni Braxton αυτή τη στιγμή θα συγκαταλέγονταν στα all time classics τραγούδια της δεκαετίας του ‘90.

2. Maja Keuc – No One (Σλοβενία)

Eurovision 2011 (13η θέση)

Άλλο ένα τραγούδι με “αμερικάνικο” ήχο και ύφος που θα ταίριαζε σε μια φωνή όπως της Christina Aguilera που θα το έκανε περισσότερο γνωστό απ’ ότι η Maja η Keuc από την Σλοβενία που δεν κατάφερε ούτε στο top10 να μπει.

3. Mariana Popova – Let me cry (Βουλγαρία)

Eurovision 2006 (17η θέση)

Εδώ έχουμε ένα παράδειγμα τραγουδιού που είχε μια κακή ζωντανή εμφάνιση. Καλή η Μαριάνουλα η Πόποβα στην ηχογράφηση, αλλά στο live κάνει την Lana Del Rey να μοιάζει με μελωδική οπτασία. Κρίμα γιατί το τραγούδι είχε προοπτικές.

4. Urban Trad – Sanomi (Βέλγιο)

Eurovision 2003 (2η θέση)

Και εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μελωδία που δεν περιμένει κανείς να ακούσει στην Eurovision. Ένα ονειρικό τραγούδι, σε μια φτιαχτή γλώσσα που όμως προκαλεί συναισθήματα που δεν βασίζονται στην κατανόηση των στίχων. Φυσικά έχασε την νίκη, γιατί οι Τούρκοι, με την Sertab, τα θέλουν όλα δικά τους Eurovision, Αιγαίο, Κύπρο, τσιφτετέλια, μπακλαβάδες κλπ

5. Dima Bilan – Never Let You Go (Ρωσία)

Eurovision 2006 (2η θέση)

Ο Dima Bilan με την χαίτη του, ήρθε το 2006 στην Ελλάδα για να μας αποδείξει πως είναι ο Σάκης της Ρωσίας. Με ένα συνδυασμό pop από boyband (χωρίς το boyband) και σκηνικής παρουσίας Γιώργου Τσαλίκη-Έφης Σαρρή κατάφερε να κάνει την διαφορά σε έναν διαγωνισμό που κέρδισαν οι “μεταλο” Lordi. Φυσικά ο Ντιμάκος δεν το έβαλε κάτω και μετά από δύο χρόνια επέστρεψε στον διαγωνισμό με το “Believe” και το πήρε το έπαθλο.

6. Louisa Baileche – Monts et merveilles (Γαλλία)

Eurovision 2003 (18η θέση)

Γαλλικό τραγούδι στην Eurovision χωρίς τσιρίδες και υστερίες; Χωρίς δράματα και εγωπαθείς στίχους; Μάλιστα κύριοι! Χαλαρωτικό και μελωδικό τραγούδι από την Γαλλία! Βέβαια πήγε άπατο το τραγούδι, οπότε ξαναγύρισαν σε αυτό που κάνουν καλά. Ίσως να έφταιξε το θέμα του τραγουδιού (βουνά και θαύματα λέει, το National Geographic διαβάζω;) ίσως ότι η Louisa είχε βγει ξεμαλλιασμένη στην σκηνή (μπορεί να την τσουρωμάδησε η Sertab στα παρασκήνια), πάντως δεν αποδόθηκε σωστά στην σκηνή και η Louisa πήρε τα βουνά (και τα θαύματα).

7. Zeljko Joksimovic – Lane moje (Σερβία και Μαυροβούνιο)

Eurovision 2004 (2η θέση)

Νταξ, δεν το λες κρυφό διαμάντι το συγκεκριμένο στην Ελλάδα, αλλά αν δεν ήταν η Ruslana με εκείνα τα δέρματα να κρέμονται και να χτυπιέται σαν να έχει πάρει κοκτέιλ κόκας και LSD, θα είχε πάρει την νίκη για την απλότητα της μουσικής και τον συνδυασμό παραδοσιακών οργάνων. Το ethnic το σωστό το μπρόστυχο που τα βάζει στα ίσα με ό,τι μπιτάκο-τσιφτετελο-dance άκουσμα και να του βάλεις απέναντι.