News | Έφυγε από τη ζωή ο James Earl Jones, η “φωνή” του “Lion King” και του “Star Wars”, σε ηλικία 93 ετών

James Earl Jones (17 Ιανουαρίου 1931 – 9 Σεπτεμβρίου 2024)

Ο θρύλος της Disney, James Earl Jones, η φωνή πίσω από τους εμβληματικούς χαρακτήρες Darth Vader και Mufasa, πέθανε τη Δευτέρα, 9 Σεπτεμβρίου, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του στο σπίτι του στην κομητεία Dutchess της Νέας Υόρκης, όπως επιβεβαίωσε εκπρόσωπος του ηθοποιού. Ήταν 93 ετών.

Από την ευγενική σοφία του Mufasa μέχρι την απειλητική απειλή του Darth Vader, ο James Earl Jones έδωσε φωνή σε μερικούς από τους σπουδαιότερους χαρακτήρες στην ιστορία του κινηματογράφου. Ένας διάσημος ηθοποιός του θεάτρου με σχεδόν 200 κινηματογραφικές και τηλεοπτικές συμμετοχές στο όνομά του, οι ιστορίες που έφερε στη ζωή με μια μοναδικά επιβλητική παρουσία και έναν πραγματικό πλούτο πνεύματος έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του σε γενιές κοινού. Εκ μέρους όλων μας στη Disney, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους αγαπημένους του. – Bob Iger, Διευθύνων Σύμβουλος της The Walt Disney Company

Τον αποκαλούν επίσης “ένα από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς στην αμερικανική ιστορία”. Εισήχθη στο American Theatre Hall of Fame το 1985. Τιμήθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών το 1992, το Kennedy Center Honor το 2002, το Screen Actors Guild Life Achievement Award το 2009 και το Τιμητικό Όσκαρ το 2011.

Γεννημένος στην Arkabutla του Μισισιπή το 1931, είχε τραυλισμό από την παιδική του ηλικία. Ο Jones είπε ότι η ποίηση και η υποκριτική τον βοήθησαν να ξεπεράσει τις προκλήσεις της αναπηρίας του. Έχοντας σπουδάσει στο κολέγιο, υπηρέτησε στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας πριν ακολουθήσει μια καριέρα στην υποκριτική. Η βαθιά φωνή του εγκωμιάστηκε ως “ανακάτεμα basso profondo που έχει δανείσει χαλίκι και gravitas” στα έργα του. Ο Jones έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ το 1957 στο “Sunrise at Campobello” (1957). Κέρδισε εξέχουσα θέση παίζοντας σε πολυάριθμες παραγωγές με το Shakespeare in the Park , όπως ο Othello, ο Hamlet, ο Coriolanus και ο King Lear. Ο Jones εργάστηκε σταθερά στο θέατρο, κερδίζοντας το βραβείο Tony για τον καλύτερο ηθοποιό σε έργο για τον ρόλο του ως μποξέρ στη “The Great White Hope” (1968), την οποία επανέλαβε στην κινηματογραφική μεταφορά του 1970, κερδίζοντας του Όσκαρ και Χρυσές Σφαίρες υποψηφιότητες.

Οι άλλες παραστάσεις του στο Μπρόντγουεϊ περιελάμβαναν το “Cat on a Hot Tin Roof” (2008), το “Driving Miss Daisy” (2010–2011), το “You Can’t Take It With You” (2014) και το “The Gin Game” (2015–2016).

Ο Jones έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στο “Dr. Strangelove” (1964) του Stanley Kubrick. Έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για το “Claudine” (1974). Ο Jones κέρδισε διεθνή φήμη για τον φωνητικό ρόλο του ως Darth Vader στο franchise “Star Wars”, ξεκινώντας από την αρχική ταινία του 1977. Άλλοι αξιοσημείωτοι ρόλοι του Jones περιλαμβάνουν ρόλους στα “Conan the Barbarian” (1982), “Matewan” (1987), “Coming to America” (1988), “Field of Dreams” (1989), “The Hunt for Red October” (1990), “The Sandlot” (1993) και “The Lion King” (1994). Ο Jones επανέλαβε τους ρόλους του στα μέσα ενημέρωσης του “Star Wars”, “The Lion King” (2019) και “Coming 2 America” (2021).

Στην τηλεόραση, ο Jones κέρδισε δύο βραβεία Primetime Emmy για τους ρόλους του στην ταινία θρίλερ της TNT “Heat Wave” (1990) και στην εγκληματική σειρά “Gabriel’s Fire” (1991). Ήταν υποψήφιος για Emmy για το “East Side West Side” (1963), “By Dawn’s Early Light” (1990), “Picket Fences” (1994), “Under One Roof” (1995), “Frasier” (1997) και “Everwood” (2004). Έπαιξε επίσης στα “Roots” (1977), “Jesus of Nazareth” (1977) και “Homicide: Life on the Street” (1997). (Πηγή: wikipedia)