News | Η Irene Cara, η τραγουδίστρια του “Fame” και του “Flashdance”, πέθανε στα 63 της

H βραβευμένη με Oscar τραγουδίστρια των ομώνυμων τραγουδιών των ταινιών “Fame” και “Flashdance”, Irene Cara, πέθανε σε ηλικία 63 ετών, όπως ανακοίνωσε αργά το βράδυ της Παρασκευής, εκπρόσωπός της.

Η Irene Cara βρέθηκε νεκρή την Παρασκευή στο σπίτι της στη Florida, ανέφερε η Judith Moore, προσθέτοντας ότι τα αίτια του θανάτου της παραμένουν προς το παρόν άγνωστα.

«Με βαθιά θλίψη ανακοινώνω εκ μέρους της οικογένειάς της τον θάνατο της Irene Cara”, έγραψε η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της.

«Η βραβευμένη με Oscar ηθοποιός, τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και παραγωγός απεβίωσε στο σπίτι της στη Φλόριντα. Τα αίτια του θανάτου της είναι προς το παρόν άγνωστα και θα ανακοινωθούν όταν υπάρξουν διαθέσιμες πληροφορίες» συμπληρώθηκε στην ίδια ανακοίνωση.

«Η οικογένεια της Irin ζήτησε να γίνει σεβαστή η ιδιωτικότητά της καθώς ανταπεξέρχεται το πένθος της. Ήταν μια υπέροχα προικισμένη ψυχή, της οποίας η κληρονομιά θα ζει για πάντα μέσα από τη μουσική και τις ταινίες της» αναφέρθηκε στο μήνυμα.

Η Cara εκπαιδεύτηκε στη μουσική, το χορό και την υποκριτική από παιδί και εμφανίστηκε στη σκηνή και στην τηλεόραση, συμπεριλαμβανομένων εμφανίσεων στο PBS και στο The Tonight Show του Johnny Carson, σε νεαρή ηλικία τη δεκαετία του 1970. Πρωταγωνίστησε σε μιούζικαλ του Broadway όπως “Via Galactica”, “The Wiz” και “Sparkle”, το τελευταίο από τα οποία διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη το 1976 με την Cara στο τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η φήμη της εκτοξεύτηκε για το ρόλο της Coco Hernandez στην ταινία “Fame” του 1980 και για την ηχογράφηση του ομότιτλου τραγουδιού της ταινίας και του “Out Here on My Own”, τα οποία ήταν και τα δύο υποψήφια για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι στα Βραβεία Oscar. Το “Fame” έγινε η πρώτη ταινία που κατέγραψε διπλές υποψηφιότητες σε αυτή την κατηγορία και η Cara -σύμφωνα με την παράδοση των Oscars- ερμήνευσε και τα δύο τραγούδια στην τελετή. Το “Fame” τελικά απέσπασε το χρυσό αγαλματίδιο. Ήταν υποψήφια για δύο Grammy μετά το “Fame”, για την καλύτερη νέα καλλιτέχνιδα και για την καλύτερη γυναίκα pop τραγουδίστρια.

Το ντεμπούτο LP της Cara, “Anyone Can See”, κυκλοφόρησε το 1982.

Την επόμενη χρονιά, η Cara σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία της με το «Flashdance… What a Feeling», το θέμα από τη μεγάλη ταινία του 1983, “Flashdance”. Το τραγούδι -που συνυπογράφουν οι Giorgio Moroder και Keith Forsey- παρέμεινε για έξι εβδομάδες στην κορυφή του Billboard Hot 100 το 1983, βοηθώντας το soundtrack να φτάσει στο Νο.1. Το single απέφερε επίσης στην Cara το δεύτερο Oscar καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού, καθώς και ένα βραβείο Grammy για την καλύτερη γυναικεία pop φωνητική ερμηνεία.

Η Cara επανενώθηκε με τους Moroder και Forsey για το LP, “What a Feelin'” του 1983, το οποίο περιλάμβανε την επιτυχία της στο “Flashdance” καθώς και τα singles “Breakdance”, “Why Me” και “The Dream (Hold On to Your Dream)” του τελευταίου που συμπεριλήφθηκε στο soundtrack τoυ “DC Cab”, μια ταινία όπου η Cara εμφανίστηκε ως ο εαυτός της σε έναν μικρό ρόλο.

Ωστόσο, παρά την κορυφαία επιτυχία, η μουσική σταδιοδρομία της Cara καθυστέρησε λόγω μιας δικαστικής διαμάχης που διήρκησε μια δεκαετία με τη δισκογραφική της Network Records, την οποία μήνυσε αφού ισχυρίστηκε ότι είχαν παρακρατήσει δικαιώματα από τα επιτυχημένα singles της.