skip to Main Content

News | Πέθανε ο κορυφαίος κιθαρίστας Jeff Beck

Geoffrey Arnold Beck (24 Ιουνίου 1944 – 10 Ιανουαρίου 2023)

Ο Jeff Beck, o καινοτόμος του blues-rock και δύο φορές βραβευμένος στο Rock and Roll Hall of Fame που έφερε επανάσταση στον τρόπο που παίζεται η κιθάρα, πέθανε την Τρίτη, 10 Ιανουαρίου, σε ηλικία 78 ετών.

Η οικογένεια του Beck επιβεβαίωσε τον θάνατο του πρώην κιθαρίστα των Yardbirds την επόμενη μέρα. «Εκ μέρους της οικογένειάς του, με βαθιά και πραγματική θλίψη μοιραζόμαστε την είδηση ​​του θανάτου του Jeff Beck», ανέφερε η οικογένεια του σε δήλωση. «Μετά από ξαφνική προσβολή από βακτηριακή μηνιγγίτιδα, πέθανε ήσυχα χθες. Η οικογένειά του ζητά την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής ενώ επεξεργάζεται αυτή την τεράστια απώλεια».

Ο βραβευμένος οκτώ φορές με Grammy, μουσικός εισήχθη δύο φορές στο Rock and Roll Hall of Fame -τόσο ως μέλος των Yardbirds όσο και για τη δουλειά του με το δικό του συγκρότημα του Jeff Beck.

Ο Jimmy Page των Led Zeppelin, ο συμπαίκτης του στους Yardbirds που εισήγαγε τον κιθαρίστα στο Rock Hall το 2009, έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του: “Ο 6χορδος πολεμιστής δεν είναι πλέον εδώ για να θαυμάσουμε το ξόρκι που μπορούσε να πλέξει γύρω από τα θνητά μας συναισθήματα. Ο Jeff θα μπορούσε να διοχετεύει μουσική από το αιθέριο. Η τεχνική του μοναδική. Η φαντασία του φαινομενικά απεριόριστη. Jeff θα μου λείψεις μαζί με τους εκατομμύρια θαυμαστές σου. Jeff Beck Αναπαύσου εν ειρήνη”.

Πριν ο Beck ανακαλύψει την κιθάρα, η μητέρα του ήθελε να παίζει πιάνο. Αλλά μόλις οι γονείς του είδαν πώς ο Beck, ο οποίος γεννήθηκε στο Surrey της Αγγλίας στις 24 Ιουνίου 1944, πήρε την κιθάρα, το επέτρεψαν. «[Οι γονείς μου] παραπονέθηκαν [για την κιθάρα], αλλά δεν με εμπόδισαν», είπε στο Rolling Stone το 2018. «Υποθέτω ότι σκέφτηκαν, “Αν έχει την κιθάρα, δεν θα βγει για να κλέψει”. Οι μόνοι φίλοι που είχα ήταν αρκετά φτωχοί. οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ένα βήμα μακριά από τη φυλακή». Τελικά, ο Beck δέθηκε με ένα άλλο αγόρι που ήταν εκκολαπτόμενος κιθαρίστας στη γειτονιά του, τον Jimmy Page. Οι δύο μουσικοί μοιράζονταν το πάθος τους για τη rockabilly μουσική (ο Beck πιστώνει στην μεγαλύτερη αδελφή του την αγορά των δίσκων που διαμόρφωσαν το γούστο του) και προσπαθούσαν να εντυπωσιάσουν ο ένας τον άλλον με τις δεξιότητές τους.

Παρακολούθησε το Wimbledon Art College του Λονδίνου, όπου έπαιξε με τον Βρετανό μουσικό Lord Sutch. Αργότερα πέρασε από οντισιόν για τους Yardbirds με την ενθάρρυνση του Page, ο οποίος είχε γίνει επιτυχημένος session-κιθαρίστας, το 1965 αφού ο Eric Clapton εγκατέλειψε το συγκρότημα επειδή έγινε πολύ poppy. Παρ ‘όλα αυτά, ο Beck θυμόταν τον frontman Keith Relf ως γλωσσαμύντορα των blues. «Σκέφτηκα, «Μπορείς να είσαι καθαρολόγος και μπορείς να είσαι φτωχός. Θα κάνω αυτό που πιστεύω ότι είναι καλύτερο», είπε. Ο Beck είχε μια φυσική κλίση προς την ψυχεδέλεια, τον πειραματισμό και την jazz (δύο από τους αγαπημένους του μουσικούς στη δεκαετία του ’60 ήταν ο Eric Dolphy και ο Roland Kirk) και η avant-garde πλευρά του ταίριαζε τέλεια με την pop σκηνή της δεκαετίας του ’60. Οι Yardbirds ηχογράφησαν σύντομα τις επιτυχίες “Heart Full of Soul” και “Evil Hearted You”, και οι δύο μπήκαν στα charts στο Ηνωμένο Βασίλειο, και ακολούθησαν το “Shapes of Things” και το “Over Under Sideways Down”, οι πρώτες επιτυχίες τους στα αμερικάνικα charts.

Ο Page εντάχθηκε στο συγκρότημα το 1966, πρώτα στο μπάσο και στη συνέχεια ως κιθαρίστας. Οι Yardbirds ερμήνευσαν το “Stroll On” (μια έκδοση του “Train Kept a-Rollin” του Jimmy Burnette) για μια σεκάνς στην ταινία “Blow-Up” του Michelangelo Antonioni, στην οποία ο Beck έσπασε μια κιθάρα a la Pete Townshend. «Λοιπόν, ξεκάθαρα ζητήθηκε από τους Who να το κάνουν και είπαν όχι», θυμάται ο Beck. «Δεν ήμουν σε θέση να διαφωνήσω καθώς μας πλήρωσαν πολλά χρήματα. … [Ο Antonioni] μόλις είπε, “Θα σπάσεις την κιθάρα σου.” Και είπα, «Όχι, δεν θα το κάνω». Ήταν μια sunburst Les Paul. Είπε, «Θα σου αγοράσουμε μια άλλη». Δεν κατάλαβε ότι δεν το κάνεις αυτό στις περισσότερες κιθάρες. Έτσι, νοίκιασαν έξι κιθάρες για αρχάριους και ήταν τόσο φθηνές που ήρθαν σε μια διάφανη πλαστική σακούλα».

Αλλά ο Beck δεν θα έμενε στο συγκρότημα μέχρι να βγει η ταινία. Τα παράτησε τον Νοέμβριο του 1966 μετά από ασθένεια και υπέστη ανακοπή. Το 1967, ηχογράφησε το pop single «Hi Ho Silver Lining», ένα κομμάτι στο οποίο τραγούδησε τα βασικά φωνητικά, που έγινε επιτυχία, ενώ το B-side του, «Beck’s Bolero», προμήνυε τους Led Zeppelin καθώς συμμετείχε o Page και ο μπασίστας John. Ο Paul Jones συνοδεύει τον Beck μαζί με τον Keith Moon των Who και τον πιανίστα Nicky Hopkins. Την ίδια χρονιά, ίδρυσε το Jeff Beck Group με επίκεντρο τα heavy-blues, στο οποίο συμμετείχαν ο τραγουδιστής Rod Stewart και ο μελλοντικός κιθαρίστας των Rolling Stones, Ron Wood, στο μπάσο. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο albums- το “Truth” του 1968 και το “Beck-Ola” του 1969 – και απέρριψε μια εμφάνιση στο Woodstock πριν ο Beck διαλύσει το σύνολο, οδηγώντας τους Stewart και Wood να συμμετάσχουν στους Faces.

«Ο Jeff Beck ήταν σε άλλο πλανήτη. Με πήγε εμένα και τον Ronnie Wood στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’60 στο συγκρότημα του Jeff Beck Group και έκτοτε δεν έχουμε κοιτάξει πίσω», έγραψε ο Stewart την Τετάρτη. «Ήταν ένας από τους λίγους κιθαρίστες που όταν έπαιζε ζωντανά με άκουγε να τραγουδάω και να απαντάω. Jeff, ήσουν ο σπουδαιότερος, φίλε μου. Σε ευχαριστώ για όλα. RIP”.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Beck συμμετείχε στο jazz-rock συγκρότημα Mahavishnu Orchestra του John McLaughlin σε περιοδεία, μια εμπειρία που άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο έβλεπε τη μουσική. «Παρακολουθώντας [τον McLaughlin] και τον σαξοφωνίστα να ανταλλάσσουν σόλο, σκέφτηκα: “Αυτός είμαι εγώ”», δήλωσε το 2016.

Στη δεκαετία του ’80 έκανε σποραδικές εμφανίσεις, κυρίως για φιλανθρωπικούς σκοπούς, κυκλοφόρησε τα albums “There And Back” (1980), “Flash” (1985), “Jeff Beck’s Guitar Shop” (1989) και βασικά περνούσε περισσότερο χρόνο με τα αυτοκίνητα, που ήταν η άλλη μεγάλη του αγάπη.

Πέρασε την υπόλοιπη δεκαετία του ’80 δουλεύοντας ως προσκεκλημένος μουσικός, στα albums των Tina Turner, Mick Jagger και Jon Bon Jovi. Αλλά είχε πρόβλημα να επαναλάβει την επιτυχία του ως solo καλλιτέχνης για δεκαετίες. Η δεκαετία του ’90 τον βρήκαν να αναπηδά από το rockabilly στο “Crazy Legs” του 1993 μέχρι την techno, στο “Who Else” του 1999!

Το πιο πρόσφατο project του Beck ήταν ένα album σε συνεργασία με τον Johnny Depp που περιείχε πρωτότυπα τραγούδια που έγραψε ο Depp και διασκευές του Marvin Gaye, των Velvet Underground και άλλων κλασικών καλλιτεχνών.

Ο Beck κέρδισε μεγάλους επαίνους από τους κριτικούς και έλαβε το βραβείο Grammy για την Best Rock Instrumental Performance έξι φορές και την Best Pop Instrumental Performance μία φορά. Το 2014 έλαβε το βραβείο Ivor Novello της Βρετανικής Ακαδημίας για την εξαιρετική συνεισφορά του στη βρετανική μουσική.

Back To Top