Reportage | Ο εκρηκτικός Tonino Carotone απέδειξε για άλλη μια φορά την αγάπη του για την Ελλάδα

Ο Tonino Carotone με το έντονο ταμπεραμέντο του “έβαλε φωτιά” στο κέντρο της Αθήνας!

Κι αν σου έλεγε κανείς να βγεις Κυριακή βράδυ και να αφήσεις το ζεστό σου σπίτι, τι θα έκανες; Ο Tonino Carotone είχε μια εναλλακτική για όλους όσους δε θέλουν να αφήνουν τη ζωή να περνάει “έτσι” κι αυτή ήταν να τον δούμε από κοντά στο Couleur Locale στο Μοναστηράκι. Το ραντεβού μας με τον Ισπανό τραγουδιστή και τραγουδοποιό ορίστηκε για τις 22 Δεκεμβρίου στις 20.00 κι όλα έμοιαζαν με μια ασταμάτητη γιορτή.

Η καλή ενέργεια κι η ανυπομονησία για να ανέβει στη σκηνή ο Tonino ήταν έκδηλη κι η μπάντα του σιγά σιγά πήρε τη θέση της κι ο ερμηνευτής έπιασε το μικρόφωνο με δυναμισμό για να ακούσουμε πρώτο από όλα το “La Noria”. Όλα κύλησαν τόσο άρτια και τα “Il ditto di Chicago”, “La abuela vuela” και “Whisky Facile” ακούστηκαν το ένα μετά από το άλλο χωρίς ίχνος αμηχανίας. Η αλήθεια είναι πως η σκηνή στο Couleur Locale είχε πρόσφορο έδαφος για να κάνει αμήχανη τη στιγμή μεταξύ κοινού και μπάντας λόγω της μικρής απόστασης, ωστόσο ο Carotone ως σωστός performer δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο.

Δεν ήταν λίγοι όσοι ανέδειξαν το χορευτικό τους ταλέντο κι ήταν κάτι που επικροτήθηκε από όλους τους παραβρισκόμενους. Το κινηματογραφικό “Che notte” κι η χαρακτηριστική φιγούρα του Tonino με το καπέλο και το ολόμαυρο ντύσιμο δημιούργησαν μια άκρως ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα δίνοντας τη σκυτάλη στον “Porfirio Villarosa” και το “El Ultimo Cliente”.

Τα “Amor jíbaro”, “Guarda Che Luna”, “L’amore non paga” και “Borracho” “ζέσταναν” ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα κι ανέβασαν ακόμη περισσότερο τη διάθεση του κοινού που επέλεξε την special αυτή βραδιά για να περάσει την Κυριακή του. Ο επικοινωνιακός Carotone σε κάθε ευκαιρία μιλούσε με το κοινό με σπαστά ελληνικά, αλλά και στη γλώσσα του δημιουργώντας αμεσότητα με όλους.

Τραγούδια από την πλούσια κι ιδιαίτερη δισκογραφία του ολοκλήρωσαν το live που ξεκίνησε λίγο μετά τις 21:00 κι ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 23:00. Τα “Vita Clandestina”, “Il Cielo In Una Stanza” και τέλος το “Tuyo” σήμαναν τη λήξη με το κοινό να δίνει το πιο θερμό χειροκρότημα.