skip to Main Content

Start Here

  • Ο Philip David Charles “Phil” Collins, γεννημένος στις 30 Ιανουαρίου 1951, είναι Βρετανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, μουσικός παραγωγός και ηθοποιός. Έγινε διάσημος ως ντράμερ και τραγουδιστής του rock συγκροτήματος Genesis, αλλά και για τη solo καριέρα του.
  • Τα solo τραγούδια του, συνήθως με θέμα τη χαμένη αγάπη και με την αντήχηση του ήχου των τυμπάνων, κυμαίνονται από το ατμοσφαιρικό “In the Air Tonight”, το “Sussudio” και τη δυναμική μπαλάντα με πιάνο “Against All Odds”, ως το πολιτικού περιεχομένου “Another Day in Paradise”. Το AllMusic περιέγραψε τον Collins ως “έναν από τους πιο επιτυχημένους pop τραγουδιστές από το 1980 και μετά”.
  • O Collins έγινε μέλος των Genesis το 1970 ως ντράμερ του συγκροτήματος και κύριος τραγουδιστής του το 1975 μετά την αποχώρηση του Peter Gabriel. Η solo καριέρα του ξεκίνησε το 1981 επηρεασμένος από την προσωπική του ζωή και τη σόουλ μουσική, ενώ μέσα από αυτή γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία, κυκλοφορώντας επιτυχημένα albums, όπως “Face Value” , “No Jacket Required”  και “…But Seriously”. Οι παγκόσμιες πωλήσεις του ως solo καλλιτέχνης είναι 150 εκατομμύρια δίσκοι. Ο Phil Collins είναι ένας από τους τρεις καλλιτέχνες (μαζί με τον Paul McCartney και τον Michael Jackson) που έχει πουλήσει 100 εκατομμύρια δίσκους τόσο σε solo καριέρα, όσο και ως κύρια μέλη συγκροτήματος. Ως solo καλλιτέχνης έχει 3 no1 τραγούδια στο Ηνωμένο Βασίλειο και 7 στο US Billboard Hot 100. Ο Collins κέρδισε πολυάριθμα βραβεία κατά τη διάρκεια της καριέρας, συμπεριλαμβανόμενων εφτά βραβεία Grammy, έξι βραβεία BRIT, τρία αμερικανικά μουσικά βραβεία, ένα βραβείο Όσκαρ το 2000 για το τραγούδι “You’ll Be in My Heart” της ταινίας Ταρζάν της Disney και δύο Χρυσές Σφαίρες. Επίσης, του έχει απονεμηθεί ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ και έχει μπει στο Rock and Roll Hall of Fame ως μέλος των Genesis το 2010.
  • Ξεκίνησε την καριέρα του ως νεαρός ηθοποιός στο Barbara Speake Stage School και κέρδισε τον πρώτο του μεγάλο ρόλο ως Artful Dodger στο musical “Oliver!”. Συμμετείχε επίσης στην ταινία των Beatles “A Hard Day’s Night” το 1964, στο “Calamity the Cow” την αμέσως επόμενη χρονιά και στην ταινία “Chitty Chitty Bang Bang” το 1968.
  • Η μουσική ήταν τελικά αυτή που τον τράβηξε κοντά της. Το πρώτο του δισκογραφικό άνοιγμα το έκανε ως ντράμερ των Hickory, μαζί με Ronnie Caryl, Gordon Smith και Brian Chatton. Αφού άλλαξαν το όνομά τους σε Flaming Youth, κυκλοφόρησαν το 1969 το album “Ark 2”.
  • Στα μέσα του 1970, οι Genesis ανακοίνωσαν πως ζητούσαν έναν ντράμερ κι έναν κιθαρίστα, μετά την αποχώρηση των John Mayhew και Anthony Phillips. Έτσι, αυτός και ο Caryl συμμετείχαν στην οντισιόν. Τελικά, τον Αύγουστο του 1970, ο Collins έγινε μέλος του συγκροτήματος, ενώ ο Caryl δεν έγινε αποδεκτός. Από το 1970 ως το 1975, ο Collins έπαιζε ντραμς, κρουστά και ήταν στα πίσω φωνητικά στα albums των Genesis και στα live shows. Το πρώτο album στο οποίο συμμετείχε ο Collins ήταν το “Nursery Cryme” που κυκλοφόρησε το 1971. Το τραγούδι “For Absent Friends” ήταν το πρώτο στο οποίο ο Collins ήταν στα φωνητικά. Τραγούδησε επίσης το “More Fool Me” από το album “Selling England by the Pound”.
  • Μετά την The Lamb Lies Down on Broadway περιοδεία των Genesis, ο Gabriel αποχώρησε από το συγκρότημα και τελικά κατά την ηχογράφηση του album “A Trick of the Tail”, ο Collins έγινε ο frontman του συγκροτήματος. Το εν λόγω album αποτέλεσε μία εμπορική επιτυχία, φτάνοντας στη θέση no3 των charts της Μεγάλης Βρετανίας.
  • Το “Wind & Wuthering” ήταν το τελευταίο album που ηχογράφησε ο Hackett πριν την αποχώρησή του το 1977. Ο Bruford αντικαταστάθηκε από τον Chester Thompson, που ήταν στυλοβάτης των lives των Genesis. Το 1977, οι Collins, Banks και Rutherford συνέχισαν τους Genesis ως τρίο. Προς το τέλος της δεκαετίας, το συγκρότημα ξέφυγε από την progressive rock ακουστική του και μετεπήδησε σε ήχους περισσότερο pop-rock. Στο album που κυκλοφόρησαν το 1978 “…And Then There Were Three…” περιλαμβανόταν και η επιτυχία τους “Follow You Follow Me”.
  • Η αφορμή για την έναρξη της solo καριέρας του Collins ήταν η απομάκρυνσή του από την οικογένειά του, λόγω των συνεχόμενων περιοδειών με τους Genesis. Για το λόγο αυτό αποφάσισε να εστιάσει σε αυτήν κι όταν επέστρεψε για να συνεχίσει την καριέρα του οι Banks και Rutherford είχαν ήδη ξεκινήσει την solo καριέρα τους. Η πρώτη του solo δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος “Face Value”, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 1981. Η παραγωγή του δίσκου έγινε από τον ίδιο σε συνεργασία με τον Hugh Padgham. Στο μεταξύ ο Collins έχει κυκλοφορήσει ήδη τον δίσκο “Duke” (1980) , ενώ το 1981 κυκλοφόρησε τον δίσκο “Abacab” και τους δύο με τους Genesis.
  • Το album “Hello, I Must Be Going!” ήταν η δεύτερη solo δουλειά του Collins, με ημερομηνία κυκλοφορίας τον Νοέμβριο του 1982. Όπως και ο πρώτος δίσκος του, έτσι και αυτός περιείχαν τραγούδια εμπνευσμένα από τον άδοξα τελειωμένο γάμο του, όπως τα “I Don’t Care Anymore” και “Do You Know, Do You Care”. Το δεύτερο single του που ήταν μία διασκευή του “You Can’t Hurry Love”  των Supremes έγινε το πρώτο no1 single του στα charts της Μεγάλης Βρετανίας.
  • Το 1984, ο Phil Collins κυκλοφόρησε το “Against All Odds”, το μουσικό θέμα της ομότιτλης ταινίας. Το εν λόγω single έγινε το πρώτο solo single του που άγγιξε την κορυφή του Billboard Hot 100 και του απέφερε το πρώτο του βραβείο Grammy στην κατηγορία “Best Pop Vocal Performance, Male”. Την ίδια χρονιά, ο Collins συμμετείχε στην παραγωγή του “Chinese Wall”, το τρίτο solo album του Philip Bailey, στο οποίο υπήρχε το ντουέτο των δύο μουσικών, με τίτλο “Easy Lover”. Η συμμετοχή του Collins ήταν επίσης εμφανής σε ορισμένα τραγούδια του “Behind the Sun” του Eric Clapton.
  • Τον Φεβρουάριο του 1985, ο Phil Collins κυκλοφόρησε τον πιο επιτυχημένο του δίσκο με τίτλο “No Jacket Required”. Άγγιξε την κορυφή τόσο των βρετανικών όσο και των αμερικανικών charts. Το album περιλαμβάνει τα singles “One More Night” και “Sussudio”, αλλά και τα Top 10 “Don’t Lose My Number” και “Take Me Home”. Ο Sting και οι Peter Gabriel και Helen Terry συμμετείχαν εξίσου στον δίσκο. Το ντουέτο του με την Marilyn Martin, “Separate Lives”, που ακούστηκε στην ταινία “White Nights” συμπεριλαμβανόταν στον εν λόγω δίσκο. Το “No Jacket Required” απέφερε στον Collins τρία Grammy Awards, ένα εκ των οποίων ήταν το “Album of the Year” και τα δύο πρώτα (“Best British Male” και “Best British Album”) από τα έξι συνολικά Brit Awards.
  • Την αμέσως επόμενη χρονιά, ο Collins έλαβε μέρος στο φιλανθρωπικού χαρακτήρα Live Aid και αφού ερμήνευσε τα “Against All Odds” και “In the Air Tonight” και τραγούδησε στο πλευρό του Sting, ταξίδεψε στην Φιλαδέλφεια για να προωθήσει το υλικό από την solo καριέρα του, αλλά και να παίξει ντραμς για τον Clapton και να συνεργαστεί με τους Plant και Jimmy Page σε μία επανένωση των Led Zeppelin.
  • Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, οι Genesis κυκλοφόρησαν τον δίσκο “Invisible Touch”, για το οποίο έλαβαν ένα βραβείο Grammy. Δύο χρόνια αργότερα ο Collins επανήλθε στον χώρο της υποκριτικής τέχνης, μέσα από την ταινία Buster“, από την οποία δεν έλειψαν οι καλές, αλλά ούτε οι κακές κριτικές. Το 1989, κυκλοφόρησε ο τέταρτος κατά σειρά δίσκος του, με τίτλο “…But Seriously” κι εμφανίστηκε στην περιοδεία “The Who Tour 1989”, στον ρόλο του Uncle Ernie, όπου μετέπειτα αντικαταστάθηκε από τον Keith Moon. Στον δίσκο αυτό περιλαμβάνεται και το τραγούδι “Another Day in Paradise” με τον David Crosby στα φωνητικά. Στα τέλη του 1989, το τραγούδι άγγιξε την κορυφή του αμερικανικού Billboard, ενώ με αφορμή αυτό ο Collins απέσπασε ένα Brit Award κι ένα Grammy Award.
  • Μετά από την παύση πέντε ετών, οι Genesis κυκλοφόρησαν το 1991 τον δίσκο We Can’t Dance το τελευταίο album στο οποίο συμμετείχε ο Collins.
  • Η απήχηση μέσω των πωλήσεων των αντιτύπων του Collins άρχισαν να πέφτουν με την κυκλοφορία του solo δίσκου “Both Sides” το 1993. Τα singles που ακούστηκαν περισσότερο μέσα από αυτόν ήταν τα “Both Sides of the Story” και “Everyday”. Το 1995, ο Collins απέρριψε να συμμετάσχει στο “Tower of Song”, ένα album με διασκευές του Leonard Cohen, λόγω των υποχρεώσεων της περιοδείας του.
  • Ένα χρόνο μετά, δημιούργησε το συγκρότημα The Phil Collins Big Band, με τον ίδιο να βρίσκεται στα ντραμς παίζοντας διασκευές από τα τραγούδια των Genesis, αλλά και τραγούδια από τα solo albums του. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, κυκλοφόρησε το έκτος solo album του, με τίτλο “Dance into the Light“.
  • Μία χρονιά-σταθμός στην καριέρα του ήταν το 1999, όπου οι Genesis επανενώθηκαν ηχογραφώντας ξανά το “The Carpet Crawlers”, με σκοπό την κυκλοφορία του compilation album τους “Turn It On Again: The Hits”. Με αυτό κατάφεραν να αγγίξουν την θέση no4 στα βρετανικά charts. Την ίδια χρονιά, ο Collins ερμήνευσε στο soundtrack της ταινίας της The Walt Disney Company “Tarzan”. Το lead single από το εν λόγω album, με τίτλο “You’ll Be in My Heart” απέφερε στον ίδιο ένα Academy Award κι ένα Golden Globe Award στην κατηγορία “Best Original Song”. Ακόμα μία αξιοσημείωτη στιγμή στην καριέρα του είναι η ένταξή του μέσω ενός αστεριού στο Hollywood Walk of Fame, στις 16 Ιουνίου 1999.
  • Το 2000, ο Phil Collins έγινε εν μέρει κουφός, λόγω μιας ιογενούς λοιμώξεως.
  • Ακόμα ένα solo album και το όγδοο κατά σειρά κυκλοφόρησε ο Collins το 2002, με τίτλο “Testify”. Το μόνο hit του δίσκου ήταν το τραγούδι “Can’t Stop Loving You”, ενώ πούλησε μόνο 140.000 αντίτυπα.
  • Την αμέσως επόμενη χρονιά, η Disney προσέλαβε τον Collins και την Tina Turner να ερμηνεύσουν στο soundtrack της ταινίας “Brother Bear”.
  • Για ακόμα μία φορά, το 2006 οι Genesis βγαίνουν για να παρουσιάσουν σαράντα χρόνια μετά την “Turn It On Again: The Tour” περιοδεία τους. Το συγκρότημα εμφανίστηκε σε δώδεκα χώρες, ενώ δεν έλειπε από τα shows τους η εμφάνισή τους στο “Live Earth”  στο στάδιο Wembley του Λονδίνου.
  • Τον Οκτώβριο του 2010, κυκλοφόρησε ένας δίσκος με διασκευές των Motown, με τίτλο “Going Back” , ενώ λίγο νωρίτερα ο Collins είχε ήδη εισχωρήσει στο Rock and Roll Hall of Fame ως μέλος των Genesis.

Πηγή: https://en.wikipedia.org/

Back To Top