Η Filippina Lydia “Tina” Arena (γεννημένη την 1 Νοεμβρίου του 1967) είναι Αυστραλή τραγουδίστρια και συνθέτης, ηθοποιός και παραγωγός. Λόγω των δίσκων που έχει πουλήσει συγκαταλέγεται ανάμεσα στις τραγουδίστριες με τις περισσότερες πωλήσεις και μάλιστα μέχρι τον Ιούνιο του 2014 πούλησε περισσότερο από 10 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Η έκταση της φωνής της Arena είναι τέτοια ώστε να χαρακτηριστεί σοπράνο και είναι πολύγλωσση. Τραγουδάει πάντα ζωντανά και ηχογραφεί στα Αγγλικά, τα Ιταλικά και τα Γαλλικά, καθώς και στα Ισπανικά. Τον Απρίλιο του 2013 ψηφίστηκε ως η καλύτερη Αυστραλή τραγουδίστρια όλων των εποχών και η τρίτη καλύτερη τραγουδίστρια γενικά σε μία δημοσκόπηση που διεξήχθη από την δημοσιογράφο Cameron Adams για την εφημερίδα Herald Sun. Η Arena έχει κερδίσει αρκετά διεθνή και τοπικά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων 7 βραβείων ARIA και 2 World Music Awards στην κατηγορία “Best-selling Australian Artist”, τα οποία κι έλαβε το 1996 και το 2000. Το 2009, η Arena έγινε η πρώτη Αυστραλή που βραβεύτηκε στο Knighthood of the Order of National Merit από τον Nicolas Sarkozy, για τη συμβολή της στην γαλλόφωνη μουσική. Το 2012, η Arena εμφανίστηκε ως κριτής και μέντορας στη νέα εκδοχή του προγράμματος της Αυστραλίας “Young Talent Time”. Στην πρωτότυπη εκδοχή της εκπομπής, κατά τη δεκαετία των 70s και 80s, η τραγουδίστρια έγινε γνωστή ως Tiny Tina. Η εκπομπή παρουσιαζόταν στο Network Ten από το 1971 ως το 1988. Τον Οκτώβριο του 2013, η τραγουδίστρια κυκλοφόρησε το πρώτο αγγλόφωνο album της με πρωτογενές υλικό για τα τελευταία 11 χρόνια, με τίτλο “Reset”. Τον ίδιο μήνα, η Arena κυκλοφόρησε την πρώτη αυτοβιογραφία της, υπό τον τίτλο “Now I Can Dance” και η οποία τώρα είναι στην 4η έκδοσή της. Το 2013, επίσης, η Arena συμμετείχε στον 13ο κύκλο του “Dancing with the Stars” της Αυστραλίας, φτάνοντας στην 3η θέση, μετά τον Cosentino και την Rhiannon Fish. Από τις 28 Σεπτεμβρίου του 2015, η Tina Arena ακούγεται ως ραδιοφωνική παραγωγός του SmoothFM Radio93.5 από τις 16:00 κάθε Σάββατο στον σταθμό του Σίδνεϋ αλλά και της Μελβούρνης (SmoothFM 91.5). Τον Οκτώβριο του 2015, η Arena κυκλοφόρησε το 11ο studio album της, “Eleven”, το οποίο έγινε το 7ο κατά σειρά Top 10 album στην Αυστραλία, αφού κατέλαβε πρώτα την θέση No2 στα ARIA album chart. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, η Arena εισήχθη στο ARIA Hall of Fame στην τελετή του 2015 για τα βραβεία ARIA. Στις 26 Ιανουαρίου του 2016, η Arena αναγνωρίστηκε τιμητικά στην “Ημέρα της Αυστραλίας”, όπου οι ηγέτες της χώρας βραβεύουν τους κατοίκους της για ενέργειες ή πράξεις που ωφελούν το έθνος. Η Arena έχει οριστεί ως “Μέλος της Γενικής Διεύθυνσης του Τάγματος της Αυστραλίας” ως αναγνώριση για την συμβολή της στις τέχνες, εκπροσωπώντας την Αυστραλία στην παγκόσμια σκηνή και για το φιλανθρωπικό της έργο. Στις 27 Απριλίου του 2016, ο Γενικός Κυβερνήτης της Αυστραλίας, Sir Peter Cosgrove, βράβευσε την Tina Arena με το μετάλλιο “Order of Australia (AM)” σε μία ιδιωτική τελική στο Παρίσι.
Ζωή και καριέρα. 1967–87: Πρώιμη ζωή και ξεκίνημα καριέραςΗ Arena είναι κόρη του Giuseppe “Joe” Arena και της Francesca “Franca” Catalfamo (και οι δύο από την Valguarnera, της Σικελίας), Ιταλοί μετανάστες, στην Μελβούρνη την 1η Νοεμβρίου του 1967. Ο Giuseppe ανά περιόδους ήταν αγρότης, μετέπειτα κόπτης ζαχαροκάλαμου, εργάτης και υπάλληλος στην Victorian Railways. Η Arena μεγάλωσε στο Moonee Ponds με τις δύο της αδερφές, Nancy και Silvana. Η οικογένειά της την φώναζε Pina, από όπου και προέρχεται το μετέπειτα καλλιτεχνικό προσωνύμιό της Tina. Ξεκίνησε το Γυμνάσιο το 1980 και το ολοκλήρωσε το 1985 στο St. Columba College, στο Essendon. Σε ηλικία 5 ετών στον γάμο του ξαδέρφου της Gaetano, ζήτησε από τον πατέρα της να μεσολαβήσει για να τραγουδήσει το “You’re My World” από τον Daryl Braithwaite, στιγμή που αποτέλεσε και την πρώτη της δημόσια εμφάνιση. Έλαβε μαθήματα τραγουδιού από την Voila Ritchie, που της πρότεινε να εμφανιστεί στο talent show της τηλεόρασης Young Talent Time. Αρχικά εμφανίστηκε ως Arena, και αργότερα ως Tiny Tina,και έγινε τακτικό μέλος του show το 1976. Στην πρώτη της εμφάνιση τραγούδησε το “Ring Ring” των ABBA. Ως μέλος της ομάδας Arena ερμήνευσε διασκευές από διάσημα τραγούδια και το 1977 κυκλοφόρησε το split album, “Tiny Tina and Little John”, με τον συνάδελφό της John Bowles. Τον Σεπτέμβριο του 1982, έγινε “εκπαιδεύτρια” των δύο νέων μελών της ομάδας, Danielle Minogue και Mark McCormack. Η Arena έφυγε από το show τον Οκτώβριο του 1983 πριν τα 16α γενέθλιά της, ερμηνεύοντας το “The Way We Were” και το “McArthur Park” στον τελικό. Ολοκλήρωσε το σχολείο και την προσέλαβαν ως ασφαλίστρια, αλλά μετά από 3 μήνες παραιτήθηκε για να ακολουθήσει τη μουσική της καριέρα. Σε ηλικία των 17 ετών, η Arena υπέγραψε με την δισκογραφική εταιρεία Graffiti Records, η οποία κυκλοφόρησε το 1ο της albums “Turn Up the Beat”, το 1985. Ηχογραφήθηκε ένα χρόνο πριν με τον Brian Cadd στην παραγωγή στα Flagstaff Studios στην Μελβούρνη. Όταν το single δεν εμφανίστηκε στο Top 50, το προγραμματισμένο album της απορρίφθηκε. Η ίδια τραγούδησε σε διαφημιστικά jingles και δούλεψε σε pubs και clubs. Έπαιξε σε shows τόσο solo, όσο και σε συγκροτήματα, συμπεριλαμβανομένου το 9μελές συγκρότημα, Network. Αξιοσημείωτες ήταν και οι εμφανίσεις της σε musical. Το 1987, ήταν στο πλευρό το Αμερικανού καλλιτέχνη Lionel Richie στην περιοδεία του στην Αυστραλία, ακολουθώντας μία σειρά από φιλανθρωπικές εμφανίσεις.
1988–93: Πρώτο solo album – “Strong as Steel”Κατά τη διάρκεια του 1988, η Arena εμφανίστηκε ως guest στο TV show της Αυστραλίας “Young Talent Time” με σκοπό την αναζήτηση νέας δισκογραφικής εταιρείας. Το 1990 και για 10 μήνες, είχε αναλάβει έναν μουσικό και χορευτικό ρόλο στο musical του David Atkin, “Dynamite”. Επιπλέον, την ίδια χρονιά, υπέγραψε με την EMI και αναδείχθηκε ξανά ως disco diva. Τον Απρίλιο, κυκλοφόρησε το single “I Need Your Body”, το οποίο έφτασε στο No3 στα ARIA Singles Chart. Κυκλοφόρησε ακόμα ένα single με τίτλο “The Machine’s Breaking Down”, τον Αύγουστο του 1990, το οποίο κι έφτασε στο Top 30. Το πρώτο solo album της, “Strong as Steel”, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο κι έφτασε στη θέση No17 στα ARIA Albums Chart. Το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου ήταν σε παραγωγή του Ross Inglis. Μετά την επιστροφή της στην Αυστραλία, το 1993, έκανε την αφηγήτρια στο musical “Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat” ενός τοπικού θεάτρου.
1994–96: Δεύτερο solo album – “Don’t Ask”Το δεύτερο solo album της Tina Arena, “Don’t Ask”κυκλοφόρησε στις 21 Νοεμβρίου του 1994 σε παραγωγή του David Tyson για την Columbia Records. Έφτασε στη θέση No1 στα ARIA Albums Chart, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, και παρέμεινε στο Top 50 για 83 εβδομάδες. Ακόμα, έφτασε στη θέση No11 στα Albums Chart της Μεγάλης Βρετανίας και στη θέση No12 στη Νέα Ζηλανδία. Το “Don’t Ask” ήταν το album με τις περισσότερες πωλήσεις για το 1995 στην Αυστραλία και από τα album με της περισσότερες πωλήσεις που έκανε γυναίκα τραγουδίστρια στην Αυστραλία μέχρι και σήμερα. Έχει πουλήσει περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως κι έχει επικυρωθεί 10 φορές ως πλατινένιος δίσκος από την ARIA το 2011 με πωλήσεις άνω των 700.000 αντίτυπων μόνο στην Αυστραλία. Η επιτυχία του δίσκου την κατέστησε “καλλιτέχνη με προτεραιότητα” για την Sony, η οποία την προώθησε και στις ΗΠΑ. Σημείωσε επίσης μεγάλη επιτυχία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως: Γερμανία, Σουηδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ελβετία. Το lead single, “Chains”, κυκλοφόρησε πριν το album, τον Σεπτέμβριο του 1994 στην Αυστραλία, κατακτώντας την θέση No4 στα ARIA Singles Chart. Ακόμα, έφτασε στην θέση No6 στη Μεγάλη Βρετανία, τη θέση No7 στη Νέα Ζηλανδία, τη θέση No9 στην Ιρλανδία και τη θέση No20 στον Καναδά. Το 1995, έκανε περιοδεία στην Ευρώπη, ενώ εμφανίστηκε και στο “Top of the Pops”. 5 επιπλέον singles κυκλοφόρησαν: “Sorrento Moon (I Remember)” τον Φεβρουάριο του 1995, “Heaven Help My Heart”τον Μάιο, “Wasn’t It Good”τον Σεπτέμβριο, “Show Me Heaven”τον Νοέμβριο και “That’s the Way a Woman Feels”τον Μάρτιο του 1996. Στα ARIA Music Awards το 1995, η Arena ήταν υποψήφια σε 6 κατηγορίες και κέρδισε σε 4 από αυτές: “Best Pop Release” και “Song of the Year” για το “Chains”, “Album of the Year” και “Best Female Artist” . Στην τελετή του 1996, έλαβε 5 ακόμα υποψηφιότητες και κέρδισε στην κατηγορία “Highest Selling Album” για το “Don’t Ask”. Άλλες βραβεύσεις ήταν στα “Variety Club Entertainer of the Year”, το βραβείο “Advance Australia Foundation” και ένα World Music Award.
1997–2000: “In Deep” και Ολυμπιακοί Αγώνες στο Sydney.Η Arena μετακόμισε στο Los Angeles το 1996 για να ηχογραφήσει το τρίτο solo studio album της, “In Deep”, που κυκλοφόρησε στις 18 Αυγούστου του 1997 κι έγινε το δεύτερο No.1 album στην Αυστραλία. Η Arena συνέθεσε τα 11 από τα 12 τραγούδια μαζί με τους συνεργάτες της Mick Jones (από τους Foreigner), David Tyson, Christopher Ward, Dean McTaggart, Pam Reswick και Steve Werfel. Στο album συμπεριλαμβάνεται και μια διασκευή στο all-time-classic-τραγούδι των Foreigner, “I Want to Know What Love Is”. Το “In Deep” πιστοποιήθηκε 3 φορές ως πλατινένιο στην Αυστραλία. Το album, στις διαφορετικές του εκδοχές, περιλαμβάνει 10 singles, με το lead single “Burn” να εμφανίζεται τον Ιούλιο του 1997. Την σύνθεση του τραγουδιού υπογράφει η Arena με τους Reswick και Werfel. Στην Αυστραλία έφτασε στη θέση No.2 και πιστοποιήθηκε ως χρυσό album από τη 1η μέρα της κυκλοφορίας του. Αποτέλεσε hit και στην Ασία. Πέρα από τα Αγγλικά, ηχογραφήθηκε στα Ισπανικά και τα Ιταλικά (με τίτλο “Ti Voglio Qui”). Το δεύτερο single “If I Didn’t Love You”κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο κι έκανε την εμφάνισή του στα ARIA Top 50. Τον Απρίλιο του επόμενου έτους, κυκλοφόρησε το “Now I Can Dance”, το οποίο έφτασε στη θέση No13. Στη Μεγάλη Βρετανία, η Arena κυκλοφόρησε το “Whistle Down the Wind”, τον Ιούνιο του 1998, ως single διασκευή. Πρόκειται για το τραγούδι από το ομώνυμο musical του 1996, του οποίου η διασκευή έφτασε στο Top 30 των UK Singles Chart. Το ντουέτο της Arena με τον Αμερικανό καλλιτέχνη, Marc Anthony, “I Want to Spend My Lifetime Loving You”, από το soundtrack της ταινίας “The Mask of Zorro”, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1998, σημείωσε ξανά τεράστια ευρωπαϊκή επιτυχία. Το τραγούδι κυκλοφόρησε ως single, χωρίς να περιλαμβάνεται σε κάποιο album, στην Αυστραλία τον Σεπτέμβριο, αλλά δεν έφτασε το Top 50. Συμπεριλήφθηκε στην γαλλική εκδοχή του “In Deep”, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο και έφτασε στη θέση No.3 στα French Albums Chart –ένα χρόνο μετά την είσοδό του- και παρέμεινε για 88 εβδομάδες στα charts. Ακόμα, έφτασε στο Top 10 στο Βέλγιο και το Top 40 στην Ελβετία. Πιστοποιήθηκε 3 φορές πλατινένιο από το Syndicat National de l’Édition Phonographique (SNEP), τον Μάιο του 2001 για τις πωλήσεις στη Γαλλία. Η Arena πραγματοποίησε την περιοδεία της στις ΗΠΑ από τον Μάρτιο του 1999 για να προωθήσει την τοπική κυκλοφορία του album, όπως επίσης και του single της “If I Was a River”, το οποίο έφτασε στο Top 40 της Μεγάλης Βρετανίας. Η Sony προσπάθησε να εισάγει την Arena στην αγορά των ΗΠΑ με την κυκλοφορία του “If I Was a River”, που γράφηκε από την Diane Warren. Το album, όμως, και τα singles αυτού δεν είχαν καμία εμπορική απήχηση με την κυκλοφορία τους στις ΗΠΑ και πρέπει να θεωρήθηκαν απογοητευτικά. Η προώθηση της τραγουδίστριας στις ΗΠΑ περιείχε εμφανίσεις σε τηλεοπτικά shows, όπως το “Donny & Marie”. Τον Φεβρουάριο του 1999, συνεργάστηκε με την Donna Summer για την διασκευή του “No More Tears (Enough Is Enough)”. Η διασκευή κυκλοφόρησε στο live album της Summer, “Live & More Encore”τον Ιούνιο του 1999. Το πρώτο γαλλόφωνο single της Arena, “Aller plus haut” (στα αγγλικά: “Go Higher”, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1999), κυκλοφόρησε μέσα από την ευρωπαϊκή εκδοχή του “In Deep” και κατέλαβε την 2η θέση στα τοπικά singles charts. Πούλησε 600.000 αντίτυπα στην χώρα. Επίσης, έγινε το πρώτο της No.1 hit στα Singles Charts του Βελγίου. Το δεύτερο γαλλόφωνο single της ήταν μία διασκευή του “Les trois cloches” (στα αγγλικά: “The Three Bells”, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2000) και κατέλαβε την 4η θέση στη Γαλλία κι έγινε ακόμα έναNo.1 hit στο Βέλγιο. Από τον Μάιο αυτής της χρονιάς, ζει στο Λονδίνο, ενώ έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Esméralda για το musical “Notre Dame de Paris”που διήρκεσε, 6 μήνες. Η Arena ερμήνευσε το “The Flame” (γράφτηκε από τον John Foreman) στις 15 Σεπτεμβρίου του 2000, στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Sydney. Οι John Farnham, Olivia Newton-John, Vanessa Amorosi, Human Nature και Julie Anthony ήταν μερικοί ακόμα Αυστραλοί καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στην Τελετή Έναρξης και συμμετείχαν με διάφορους άλλους καλλιτέχνες στο album “The Games of the XXVII Olympiad: Official Music from the Opening Ceremony” που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2000. Στα ARIA Music Awards τον Οκτώβριο του 2000, η τραγουδίστρια-συνθέτρια έλαβε ένα βραβείο με τίτλο “Outstanding Achievement Award”. Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησε το πρώτο της album-συλλογή “Souvenirs”, το οποίο έφτασε στα ARIA Top 40.
2001–07: “Just Me”, “Never (Past Tense)” και “Un autre univers”Το 4ο solo studio album της Arena, “Just Me”, κυκλοφόρησε στις 12 Νοεμβρίου του 2001 κι έφτασε στην θέση No.7 στην Αυστραλία, στο Top 50 της Γαλλίας και το Top 70 της Ελβετίας. Έγραψε τα τραγούδια μαζί με τον Nile Rodgers, τον Desmond Child, τον Robbie Nevil (Earth, Wind & Fire), τον Mark Hudson (Eric Clapton, Cher), την Victoria Shaw και τον Peter-John Vettese (Dido, Paul McCartney). Το album εξερεύνησε διαφορετικά είδη, συμπεριλαμβανομένων χαρούμενα τραγούδια, σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα albums της, όπου ακουγόταν η σοπράνο φωνή της σε αργές pop μπαλάντες. Πιστοποιήθηκε ως χρυσό από τα ARIA και SNEP (της Γαλλίας). Για να προωθήσει το “Just Me”, το παρουσίασε σε 150 άτομα, κυρίως της τηλεόρασης της Αυστραλίας και σε προσωπικότητες των μέσων, στην Μελβούρνη. Ο δίσκος περιέχει 4 singles, το “Symphony of Life”(Σεπτέμβριος 2002), που κατέλαβε την θέση No.8 στην και το Top 50 (ως “Symphonie de l’âme”) στη Γαλλία. Τον Νοέμβριο του 2008, ερμήνευσε το τραγούδι στην λήξη των Gay Games, όταν η εκδήλωση έλαβε χώρα στο Sydney. Συμμετείχε στο “2” (Νοέμβριος 2002), ένα album με ντουέτα της Olivia Newton-John, με το τραγούδι, “I’ll Come Runnin’”. Το 2002, η Arena, εμφανίστηκε στο musical “Cabaret” στο Sydney, στο ρόλο της Sally Bowles. Τον Απρίλιο του 2003, η Arena και το ηλεκτρονικό συγκρότημα, Roc Project, κυκλοφόρησαν το dance cd single “Never (Past Tense)”, το οποίο έφτασε στη No.1 του Billboard dance Top 10 των ΗΠΑ. Το cd single περιλαμβάνει 7 house και electro remixes από διάφορους djs. Ήταν η πρώτη φορά, όπου 3 ερμηνευτές που έχουν συμμετάσχει στο “Young Talent Time”, βρίσκονται ταυτόχρονα στο Top 10 των charts, μαζί με το “I Begin to Wonder”της Dannii Minogue και το “Slow” της Kylie Minogue. Το “Never (Past Tense)” ακούστηκε στη σειρά των ΗΠΑ “Queer as Folk”, ενώ συμπεριλήφθηκε και στο soundtrack album αυτής που κυκλοφόρησε το 2003. Η τραγουδίστρια ερμήνευσε το remix του Tiësto,“Dare you to be Happy” στο after party του Sydney Gay and Lesbian Mardi Gras τον Μάρτιο του 2005. Ως το 2014, εμφανίστηκε στο Mardi Gras 4 φορές: ήταν ένα από τα είδωλα των ομοφυλόφιλων εκείνης της γενιάς. Τον Οκτώβριο του 2004, η Arena κυκλοφόρησε το “Greatest Hits 1994-2004”, το 2ο compilation album της, το οποίο έφτασε στη θέση No.10 των charts της Αυστραλίας. Η συλλογή περιείχε ένα νέο single, με τίτλο “Italian Love Song”. Το τραγούδι κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο και έφτασε στο Top 40. Μετά την κυκλοφορία του, η Arena έφυγε από τη δισκογραφική, υπογράφοντας με την Sony Music BMG της Γαλλίας. Στα τέλη του 2004 ως τις αρχές του 2005, ξεκίνησε περιοδεία στην Αυστραλία, με σκοπό την προώθηση του album της. Το πρώτο γαλλόφωνο album της, “Un autre univers”, κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2005 κι έγινε πλατινένιο από το SNEP τον Φεβρουάριο του 2006, κατέλαβε την No.9 θέση στα charts της Γαλλίας, όπου και παρέμεινε για 78 εβδομάδες. Περιλάμβανε το single “Aimer jusqu’à l’impossible”, το οποίο κατέλαβε την θέση No.3 στα charts της Γαλλίας και παρέμεινε στο Top 5 για 10 εβδομάδες. Το single έφτασε στην 1η θέση στα charts του Βελγίου κι έγινε hit στην Ελβετία. Το τραγούδι βραβεύτηκε ως “Song of the Year” στη Γαλλία. Το δεύτερο single, “Je m’appelle Bagdad”, κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2006 και κατέλαβε την θέση No.6 στη Γαλλία και τη Νο.8 στο Βέλγιο. Το 3ο και τελευταίο single από το album, “Tu aurais dû me dire (Oser parler d’amour)”(στα Αγγλικά: “You Should Have Told Me (Dare to Speak of Love)”), κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο. Η Arena έκανε περιοδεία στη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένων δύο συναυλιών στο Théâtre de la Porte Saint-Martin στο Παρίσι. Ερμήνευσε τα γαλλικά hits της και μερικά τραγούδια από το αυστραλιανό ρεπερτόριό της. Τον Ιούλιο εμφανίστηκε στο “The Frooty Show”, όπου τραγούδησε απευθείας από το Prince Regent Theatre του Μονάχου, με τον Αυστραλό τραγουδιστή Kane Alexander. Το 2006, εμφανίστηκε σε διάφορα Ευρωπαϊκά TV shows για να προωθήσει το album της. Συγκεκριμένα, εμφανίστηκε στα “Night of the Proms”, “Star Academy”, “Fête de la Musique”, “Les Enfoirés”και στα NRJ Music Awards, όπου ερμήνευσε το single “Aimer Jusqu’à l’impossible” (στα αγγλικά: “Love Even the Impossible”, κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2005) με δεύτερες φωνές από τους σύγχρονους Γάλλους τραγουδιστές: Anggun, Leslie, Bourgoin, Amel Bent, Nâdiya, Lââm και Natasha St-Pier.
2007–09: “Songs of Love & Loss” 1 και 2Η Arena επέστρεψε στη σκηνή του Λονδίνου τον Απρίλιο του 2007, στο ρόλο της Roxie Hart στην παραγωγή της West End, “Chicago”. Το 6ο studio album της, “Songs of Love & Loss”, ηχογραφήθηκε λίγο αργότερα. Δεδομένου ότι δεν είχε συμβόλαιο με κάποια δισκογραφική στην Αυστραλία, το πλήρωσε μόνη της. Κυκλοφόρησε την 1η Δεκεμβρίου του 2007, αφού έκανε συμφωνία με τη δισκογραφική EMI. Περιλάμβανε τραγούδια torch μουσικής, που είχαν ερμηνεύσει τραγουδίστριες στις δεκαετίες των 60’s και των 70’s, όπως οι Dusty Springfield και Dianna Ross. Μία περιοδεία με σκοπό την προώθηση αυτού, στις αρχές Νοεμβρίου, περιλάμβανε εμφανίσεις στο “Dancing with the Stars” και “Sunrise”. Πέντε συναυλίες με 35 άτομα για ορχήστρα πραγματοποιήθηκαν από τον Δεκέμβριο ως τον Ιανουάριο: οι τρεις έγιναν στο Sydney Opera House και δύο στο Hamer Hall της Μελβούρνης. Το album έφτασε στη θέση Νο.3 στα ARIA Albums Chart, ενώ στα ARIA Music Awards το 2008 ήταν υποψήφιο στην κατηγορία “Best Selling Album”. Ενώ η Arena προωθούσε το “Songs of Love & Loss”στην Αυστραλία, ταυτόχρονα “γύρισε” το video clip μέσα και γύρω από το Sydney για το επόμενο γαλλόφωνο single της, “Entends-tu le monde?”(στα Αγγλικά: “Do you hear the world?”), το οποίο ήταν διαθέσιμο στο γαλλικό ραδιόφωνο και τα τηλεοπτικά μουσικά κανάλια. Το τραγούδι ακούστηκε στο δεύτερο γαλλόφωνο album της, “7 vies” (κυκλοφόρησε στις 28 Ιανουαρίου 2008), κατάφερε να φτάσει στο No.12 στα επίσημα charts της Γαλλίας και αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία της για την χώρα. Το “Entends-tu le monde?” κανονικά κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο κι έκανε την εμφάνισή του στη θέση No.10 στα γαλλικά charts, καθιστώντας το το 6ο Top 10 single στην μουσική βιομηχανία. Τον Αύγουστο του 2008 περιόδευσε μαζί με τον Andrea Bocelli, στην Αυστραλία. Οι δυο τους ερμήνευσαν τα “The Prayer”, “Canto della Terra” και μία διασκευή του “Can’t Help Falling in Love” από τον Elvis Presley. Πριν από την περιοδεία, βρισκόταν στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ηχογραφήσει το 8ο studio album της, “Songs of Love & Loss 2” πουκυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου του 2008 κι έφτασε στη θέση Νο.12 στην Αυστραλία. Για αυτόν τον δίσκο, τα φωνητικά ηχογραφήθηκαν ζωντανά με την London Studio Orchestra, την οποία πάλι διηύθυνε ο Hale. Στις 27 Αυγούστου του 2008, έχοντας στο πλευρό της τον Αυστραλό τραγουδιστή και συνθέτη Darren Hayes των Savage Garden, η Arena εμφανίστηκε ως κριτής-καλεσμένη, κατά τη διάρκεια των οντισιόν για τον 6ο κύκλο του “Australian Idol”. Εμφανίστηκε ξανά ως κριτής-καλεσμένη, στις 16 Νοεμβρίου, ενώ βρισκόταν στην Αυστραλία για να προωθήσει το “Songs of Love & Loss 2”. Τον Μάρτιο του 2009, η Arena έκανε περιοδεία στην Αυστραλία κι εμφανίστηκε ως καλεσμένη στο party του Gay & Lesbian Mardi Gras στο Sydney τραγουδώντας το “Aimer jusqu’à l’impossible ” και το “No More Tears (Enough Is Enough)” μαζί με την Alison Jiear. Ταξίδεψε στη Νότια Αυστραλία για να εμφανιστεί μαζί με τον Αμερικανό τραγουδιστή, Chris Isaak, στο Barossa Under the Stars, σε μια υπαίθρια συναυλία. Επιπλέον, τον Μάρτιο του 2009, κυκλοφόρησε το πρώτο γαλλόφωνο compilation album της, “The Best & le meilleur” (στα Αγγλικά: “The Best & the better”). Το “The Peel Me Sessions”, ένα album με πρωτογενές υλικό που ηχογραφήθηκε το 2003, κυκλοφόρησε επίσης τον Μάιο του 2009.
2010–12: Η αναβίωση του Young Talent Time revival και η περιοδεία στην Αυστραλία με την συμφωνική ορχήστρα.Τον Ιανουάριο του 2010, η Arena και ο Ιρλανδός τραγουδιστής, Ronan Keating (από τους Boyzone), εμφανίστηκαν μαζί στην υπαίθρια συναυλία του φεστιβάλ “A Day on the Green” στη Swan Valley. Ερμήνευσαν τραγούδια από τους τελευταίους τους δίσκους, ενώ είχαν μαζί τους για υποστηρικτικό όνομα τον Damien Leith, τον νικητή από τον τέταρτο κύκλο του Australian Idol. Ένα live CD και DVD κυκλοφόρησαν στην Αυστραλία τον Ιανουάριο του 2010, με τίτλο “Live: The Onstage Collection”, με το album να καταλαμβάνει τη θέση Νο.22 στα ARIA Albums Chart. Η ζωντανή ηχογράφηση αποτέλεσε το 8ο Top 10 album της στο ARIA Australian-only Artist Chart. Στις 24 Ιουλίου του 2011, η Arena τραγούδησε –με μία αξιοσημείωτη a cappella ερμηνεία- τον Εθνικό Ύμνο της Αυστραλίας στο βάθρο της Avenue des Champs-Élysées του Tour de France, μετά τη νίκη του Αυστραλού ποδηλάτη, Cadel Evans. Αυτό ήταν απρογραμμάτιστο κι έγινε καθώς η Arena ζούσε στο Παρίσι εκείνη την περίοδο. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του Tour, όπου ένας Εθνικός Ύμνος ακούστηκε ζωντανά στο βάθρο μπροστά από ένα τεράστιο κοινό.
Το 2011, ήταν κριτής στη γαλλική εκδοχή του “The Sing-Off”.Η Arena εμφανίστηκε ως κριτής στο “Young Talent Time” της Αυστραλίας το 2012, 29 χρόνια μετά την τελευταία της εμφάνιση στην τότε εκπομπή. Μετά από αυτό, ολοκλήρωσε την περιοδεία της στην Αυστραλία, η οποία υποστηρίχθηκε από διάφορες συμφωνικές ορχήστρες της Αυστραλίας με special guest τον Anthony Callea. Τον Νοέμβριο του 2012, κυκλοφόρησε το 4ο live album της σε CD και DVD, “Symphony of Life”, που ηχογραφήθηκε σε μία από τις συναυλίες της στη Μελβούρνη.
2013–14: “Reset”, “Now I Can Dance” και “Dancing with the Stars” Αυστραλίας.Λόγω της επιτυχίας της περιοδείας της “Symphony of Life Tour”, η Arena πρόσθεσε 5 επιπλέον εμφανίσεις στη Μελβούρνη, το Sydney και την Καμπέρα για τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2013, ως μέρος των encore συναυλιών της. Τον Ιούλιο, πραγματοποίησε δύο συναυλίες στο Queensland Music Festival. Η μία από αυτές ήταν ένα solo show που υποστηρίχθηκε από την ορχήστρα Queensland Youth Orchestra ερμηνεύοντας δικά της hits αλλά και διασκευές. Η άλλη ήταν με τοπικούς καλλιτέχνες, όπως την Christine Anu, τον Anthony Callea, τον Rick Price και την Katie Noonan σε ένα tribute στους Bee Gees. Η Arena κυκλοφόρησε το επόμενο αγγλόφωνο studio album μετά από 11 χρόνια, “Reset”, στις 18 Οκτωβρίου 2013 και κατέλαβε την θέση Νο.4 καθιστώντας το το έκτο Top 10 album στην Αυστραλία. Κυκλοφόρησε τόσο σε βασική όσο και σε deluxe edition (με τρία επιπλέον τραγούδια). Ο δίσκος έγινε χρυσός μέσα σε 3 εβδομάδες και πλατινένιος τον Δεκέμβριο του 2013. Το lead single του “You Set Fire to My Life”, περιλάμβανε και την studio και την acoustic εκδοχή του. Επίσης, τα τρία επίσημα remixes από τους Cosmic Dawn, The Slips και 7th Heaven έφτασαν στο ARIA Top 40. Το τραγούδι “Only Lonely”χρησιμοποιήθηκε για την προώθηση του “Home and Away”στο Channel 7 κι έφτασε κι αυτό στο Top 40. Επιπλέον, τον Οκτώβριο του 2013, η Arena δημοσίευσε την αυτοβιογραφία, “Now I Can Dance”, η οποία γράφτηκε μαζί με την Jude McGee, για να συμπέσει με την κυκλοφορία του “Reset”, και τώρα είναι στην τέταρτη ανατύπωσή του. Η Arena, στις 11 Ιανουαρίου του 2014, εμφανίστηκε στο G’Day USA Black Tie Gala στο Los Angeles. Στις 14 Μαρτίου ερμήνευσε το “You Set Fire to My Life” στο Sunrise. Επίσης, τον Μάρτιο στο “So You Think You Can Dance” της Αυστραλίας για να ερμηνεύσει το single της “Reset All”, το οποίο συνοδεύτηκε από τους προηγούμενους νικητές του show, Jack Chambers και Talia Fowler.
2015 – σήμερα: “Eleven”Τον Μάιο του 2015, η Arena κυκλοφόρησε το single “Songs of Love & Loss” στη Γαλλία. Το 11ο studio album της, “Eleven”, κυκλοφόρησε στις 30 Οκτωβρίου του 2015, το οποίο είχε προαναγγείλει από τον Σεπτέμβριο το lead single του, “I Want to Love You”. Το τραγούδι ακούστηκε για πρώτη φορά στις 4 Σεπτεμβρίου στο “Dancing with the Stars”. Στις 25 Οκτωβρίου του 2015, τα ARIA ανακοίνωσαν ότι η Arena επρόκειτο να μπει στο Hall of Fame στην ετήσια τελετή βράβευσης τον Νοέμβριο. Στα μέσα του Νοέμβρη, τα ARIA ανακοίνωσαν ότι η εισαγωγή της θα γινόταν από την Kylie Minogue, που έχει επίσης ενταχθεί στο Hall of Fame, αλλά και την αδερφή της Dannii Minogue, πρώην διαγωνιζόμενη στο “Young Talent Time”.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι