Όλα αυτά τα χρόνια, μέχρι τη νέα κυκλοφορία το 2023, ο Cale δεν έμεινε αδρανής φυσικά. Έχοντας παίξει στην αποστρατικοποιημένη ζώνη, στα train tracks που χωρίζουν τη Βόρεια από τη Νότια Κορέα, στο DMZ, έφτασε τελικά στην Κίνα προκαλώντας στο κοινό μια οργιώδη φρενίτιδα, δούλεψε με τον Todd Haynes στο ντοκιμαντέρ για τους Velvet Underground, που ήδη έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές. Αυτά τα δέκα χρόνια είναι με πολλούς τρόπους συνέχεια απασχολημένος, από το να διευθύνει μια εκπληκτική ορχήστρα flying drones μέχρι το να συνεργάζεται με την έτερη Ουαλή, Κelly Lee Owens ή το να ηγείται του συνταρακτικού tribute για τα 50 χρόνια των Velvet underground & Nico.
Εν τω μεταξύ, τα γραπτά και οι ηχογραφήσεις που σχημάτισαν το MERCY σωρεύονταν για χρόνια καθώς o Cale έβλεπε την κοινωνία να παραπαίει στο χείλος μιας δυστοπίας. Ο Trump, το Brexit, o Covid, η κλιματική αλλαγή, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο εξτρεμισμός της δεξιάς. Ο Cale επέτρεψε στις άσχημες ειδήσεις της ημέρας να φιλτραριστούν μέσα από τους στίχους του, είτε αυτό σήμαινε το να στοχάζεται για την κλιματική αλλαγή και το λιώσιμο των πάγων αλλά και το νομικό καθεστώς που διέπει το δίκαιο της θάλασσας στους Πόλους είτε γύρω από τον ανεξέλεγκτο στρατιωτικό εξοπλισμό των Αμερικάνων ως απάντηση για τα πάντα. Μαθήματα μιας ζωής που βιώθηκε πλούσια και πάντα στο προσκήνιο. Στο EVERLASTING DAYS αναρωτιέται για το αν με το να μετανιώνουμε για το παρελθόν μας, καταδικάζουμε τον εαυτό μας σε μια μόνιμη απογοήτευση. Στο τέλος μαζί με την Weyes Blood στο STORY OF BLOOD αναρωτιέται μήπως τελικά είμαστε εμείς οι ίδιοι περισσότερο ικανοί να σώζουμε ο ένας τον άλλον παρά ένας θεός που ποτέ δεν θα γνωρίσουμε.
Καθώς ο Cale εμπνεύστηκε αυτά τα τραγούδια, μπόρεσε να τα οραματιστεί με άλλες φωνές να τον συνοδεύουν, μαζί με την μπάντα του. O Panda Bear των Animal Collective και ο Avery Tare για παράδειγμα, ακούγονται, στο EVERLASTING DAYS, ως διχασμένες προσωπικότητες συμβολίζοντας τις διάφορες πτυχές του ίδιου του Cale, αποδίδοντας με τον πιο ταιριαστό τρόπο όλες τις ευαίσθητες αποχρώσεις που οραματίστηκε ο Cale για τον εαυτό του. Όταν οι Sylvan Esso πέρασαν από το στούντιο στο Los Angeles, εκείνος ήξερε ήδη ότι χρειαζόταν κάτι σκοτεινό αλλά και συνάμα απαλό για το TIME STANDS STILL, ένα τραγούδι που μιλά για τους επαναλαμβανόμενους αυτοκαταστροφικούς κύκλους που όλοι βιώνουμε. Τα θλιμμένα ξόρκια της Amelia Meath είναι τελικά η τελειότερη υπόκρουση στη σκέψη του Cale για το πως ο χρόνος μπορεί να σταματήσει ή να σπιντάρει μέχρι που ξαφνικά να είναι «πολύ πιο αργά από όσο νομίζεις». Παραδόξως ταιριάζει απόλυτα να ακούγεται τόσο σε μια ιδρωμένη πίστα κλαμπ όσο και σε μια αίθουσα συναυλιών, άλλωστε το τραγούδι παίζει με αυτό το τρικ, παρακάμπτει δηλαδή τον χρόνο, τον τόπο και το σκηνικό κατά βούληση.
Ο Cale επίσης φαντάστηκε θορυβώδεις συσπάσεις και ηχητικές παραμορφώσεις να υποβόσκουν στο MARILYN MONROE’S LEGS, πρόσθεσε droning strings – και αποδείχτηκε ότι ήταν ιδανική περίπτωση για να κάνει παραγωγή ο Actress. Πάντα φανταζόταν το I KNOW YOU RE HAPPY σα ντουέτο και τελικά βρήκε το ταίρι του όταν ο Dev Hynes, που εδώ παίζει κιθάρα, του πρότεινε την Tei Shi για τα τελευταία 90 δευτερόλεπτα. Η φωνή της είναι που οδηγεί το τραγούδι στα ουράνια, δυο εραστές που καταφέρνουν να δραπετεύσουν από το πεδίο βαρύτητας ταυτόχρονα.
Αυτό το τραγούδι είναι το κλειδί στο παζλ που συνθέτει το “ΜΕRCY”, ένα album φτιαγμένο από τις κοινές μας ανησυχίες που αναζητά συνεχώς την εξιλέωση, με κάθε διαθέσιμο μέσο.
Το αισθαντικό “NOISE OF YOU” καταπιάνεται με τον πιο συνηθισμένο αλλά και ανυπέρβλητο ανθρώπινο μηχανισμό, την αγάπη, καθώς ο Cale σολάρει περιμένοντας να ακούσει τους ήχους από τα πατήματα της ερωμένης του στη διάρκεια ενός ειδυλλιακού χειμώνα. Συνάμα στο “MOONSTRUCK” η φωνή του Cale αναδύεται μέσα από μία έντονη εισαγωγή για να τραγουδήσει για τον χαμό της Nico. H θλίψη απλώνεται στα έγχορδα αλλά και στη φωνή του καθώς αναρωτιέται πώς κάποιος τόσο ταλαντούχος γίνεται να υποφέρει τόσο πολύ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι η αντίθεση με τη δική του ιστορία, μιας ιστορίας όχι απλής επιβίωσης αλλά κινητοποίησης και αληθινής ανασυγκρότησης.
Κατά τη διάρκεια του “STORY OF BLOOD” μετά από το «αγιασμένο» πρελούδιο του πιάνου ακολουθούν μεταλλικά beat και synthesizer, που φαντάζουν σαν τις ηλιαχτίδες που ξαφνικά λούζουν το χιονισμένο τοπίο, ενώ είναι οι φωνές του Cale και της Wayes Blood Natalie Mering που συμπληρώνουν η μία την άλλη, σαν δύο φαντάσματα που ψάχνουν να βρουν ταίρι ανάμεσα σε ένα σύγχρονο πανδαιμόνιο. “Swing your soul” μας τραγουδούν φιλόδοξα. Στην τελευταία στροφή, ο Cale θυμάται ότι αυτή η πλάση δεν είναι μόνο για τον εαυτό του. «Επιστρέφω να τους συναντήσω, τους φίλους μου το πρωί», η φωνή του προφέρει αυτές τις λέξεις σαν τη Βίβλο.
«Bring them with me into the light»/«Φέρε τους μαζί μου στο φως». Aυτό κάνει το “MERCY” ούτως η άλλως, προτείνοντας έναν τρόπο ύπαρξης που σε αλλάζει, σε μετασχηματίζει και όπου η ηλικία ή οι ανθρώπινες κακουχίες δεν εξορίζουν τη φαντασία, την περιέργεια και την αιώνια αναζήτηση της θεραπείας και της επούλωσης. Αυτή έρχεται να μας βρει.
Το “MERCY” είναι η λύτρωση, η σωτηρία, το έλεος που αναζητά ο John Cale. Και το κατάφερε! Το δημιούργησε όχι μόνο μέσα σε αυτά τα 12 τραγούδια, αλλά μέσα σε μια ολόκληρη ζωή διαρκούς αυτό-αναγέννησης.
Δ.Τ.